گروه ورزش| شهرآرانیوز، از سالها و دههها قبل فوتبال ایران به ویژه تیم ملی اسیر بیبرنامگی و بینظمی بوده تا همین امروز، در آغازین روزهای ۱۴۰۲.
تیم ملی پس از شکست در جام جهانی و نابودی رویای صعود از گروه، چند ماهی بی مربی سپری کرد و در نهایت امیر قلعهنویی معرفی شد.
از اینکه انتخاب امیر قلعهنویی خود مبهم و پر از علامت سوال بود، بگذریم. حالا اما در فیفادی و در فرصتی که فراهم شده بود، فدراسیون رقبایی برای تیم ملی انتخاب کرده که مشخص نیست بازی با آنها چه آورده ای برای فوتبال ایران و تیم ملی دارد.
ابتدا به مصاف روسیه رفتیم، تیمی که به خاطر ماجرای جنگ با اوکراین، مدتهاست در یک تورنمنت هم حضور نیافته. این تیم هم در شرایطی به تهران آمد که لژیونرهای اصلی روس در ترکیبش حضور نداشتند.
به هر حال بازی با منتخب لیگ روسیه هم گذشت تا امروز به ایستگاه کنیا برسیم.
در روزهایی که رقبای آسیایی در حال برگزاری بازیهای دوستانه با تیمهای مختلف جهان هستند و خود را برای جام ملتهای آسیا آماده می کنند، سوال اینجاست چرا باید تیم ملی وقتش را با بازی با کنیا تلف کند.
کنیا دقیقا مشابه کدام تیم آسیایی فوتبال بازی میکند که برای آماده سازی تیم ملی انتخاب شده؟
کنیا اصلا فوتبالش در چه سبک و سیاقی است که انتخاب شده؟ باور کنید همین الان از امیر قلعهنویی هم بپرسید کنیا چه دارد نمیتواند ۲ خط پاسخ بدهد. نه اینکه این نادانستن مختص امیر قلعه نویی باشد، حتی خود سرمربی کنیا هم قطعا گیج شده که چرا تیم کشورش توسط ایران که آرزوی قهرمانی در آسیا دارد، انتخاب شدهاست.
بدون هیچ اضافهگویی به بازیهای دوستانه رقبایمان در جام ملتها می پردازیم و قضاوت را به اهل فن و فوتبالدوستان واگذار میکنیم.
عربستان: ونزوئلا و بولیوی
ژاپن: اروگوئه و کلمبیا
کره جنوبی: کلمبیا و اروگوئه
استرالیا: ۲ بازی دوستانه با اکوادور
میبینید؟ هیچیک از رقبای تیم ملی در فدراسیون کشورشان نه تاج داشتهاند، نه در نیمکت تیمشان امیر قلعه نویی که درک کنند راه رسیدن به کاپقهرمانی قاره، بازی با کنیاست!