پیشینه ترمیم بنای مسجد جامع گوهرشاد به بهانه تعمیر گلدسته‌های آن | تاریخ ۶۰۰‌ساله مرمت در میراث گوهرشاد‌بیگم هدیه‌ای به نام مهربانی پناه بی‌پناهان بود | یادی از عباس تربتی، معروف به حاج آخوند، واعظ و عارف مدفون در حرم مطهر رضوی امامی که مشهد را پایتخت علم و زیارت کرد همراهی اهل بیت(ع)، خوشبختی حقیقی | بررسی معیار خوشبختی در فرازهایی از زیارت جامعه کبیره تولیت آستان قدس رضوی: معماری مشهد باید امام‌رضایی باشد | ضرورت فضاسازی متفاوت، مفهومی و زیارت‌محور تولیت آستان قدس رضوی: پرستاران، ادامه‌دهندگان راه حضرت زینب(س) در دفاع از کرامت و سلامت انسانی هستند ویدئو | جشن تکلیف دختران ۹ کشور اسلامی در حرم مطهر امام رضا (ع) بیش از ۴۵ هزار مسجد در کشور بدون امام جماعت هستند فعالیت ۲۵ هزار و ۷۰۰ قرارگاه محله اسلامی در سراسر کشور تجلیل از خادمان و سقایان زائران پیاده امام رضا (ع) در مشهد ویژه‌برنامه «عقیله بنی‌هاشم» با حضور بانوان اردوزبان در حرم مطهر امام‌رضا(ع) برگزار شد پخش مستند «خورشید کاروان» از سیمای استانی خراسان رضوی جایزه ادبی یوسف به ایستگاه چهاردهم رسید + مهلت ارسال آثار اجرایی شدن طرح حفظ «شهید سلامی» به منظور تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن آغاز کنگره ملی بزرگداشت ۳ هزار شهید خراسان شمالی با برگزاری اردوی راهیان‌نور نهایی شدن قرارداد‌های مربوط به حج ۱۴۰۵، سه ماه پیش از آغاز عملیات اعزام زائران مشهد میزبان برگزاری جشنواره امامت و مهدویت خواهد بود برنامه «مهمان مهر» میزبان ۶۰۰۰ دانشجو از سراسر کشور در حرم حضرت معصومه(س)
سرخط خبرها

تلنگری برای عاقلانه زیستن

  • کد خبر: ۱۶۴۸۹۳
  • ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۱۷:۳۷
تلنگری برای عاقلانه زیستن
کافی است تنها دقایقی از هر روز را فقط به احتمال نبودن روز بعد فکر کنیم. خیلی از اتفاق ها، خیلی از دشمنی‌ها و انتقام‌ها و فرصت سوزی‌ها از برنامه مان خط می‌خورد و به جای همه آن‌ها چیز‌هایی را جایگزین می‌کنیم که در فرصت اندک زندگی بیشتر به آن‌ها بپردازیم.

گاهی در شلوغی روزمرگی‌ها و ازدحام دور و برمان چنان با زندگی مأنوس می‌شویم که کمتر ممکن است دقایقی به این فکر کنیم که اگر امروز آخرین فرصت من برای زندگی باشد و ساعت‌های پیش رو آخرین لحظاتی باشند که برای انجام دادن کاری در اختیار دارم، چگونه این زمان را سپری می‌کنم؟

باز هم به جنگیدن‌های هر روزه ادامه می‌دهم یا دست می‌کشم و این زمان را بیشتر صرف خودم می‌کنم؟ باز هم بخشی از زمانم را به صحبت از زندگی این و آن و حریم شخصی دیگران اختصاص می‌دهم یا در زمان باقی مانده به سر و سامان دادن امور شخصی خودم می‌پردازم؟

باز هم بخشی از دل و روحم را صرف کدورت ها، کینه ها، ناراحتی‌ها و تلخی‌های به جا مانده از آدم‌ها می‌کنم یا لحظه‌های پیش رو را فقط برای کسانی هزینه می‌کنم که از جان و دل دوستشان دارم؟ به اضطراب‌ها و استرس‌های همیشگی برای رسیدن‌ها و نرسیدن ها، داشتن‌ها و نداشتن‌ها ادامه می‌دهم یا با تمام وجود به دقایقی که مانده اند چنگ می‌زنم تا ثانیه‌ای را به بیهودگی نگرانی‌های بی ثمر نپردازم؟

کافی است تنها دقایقی از هر روز را فقط به احتمال نبودن روز بعد فکر کنیم. خیلی از اتفاق ها، خیلی از دشمنی‌ها و انتقام‌ها و فرصت سوزی‌ها از برنامه مان خط می‌خورد و به جای همه آن‌ها چیز‌هایی را جایگزین می‌کنیم که در فرصت اندک زندگی بیشتر به آن‌ها بپردازیم. شاید بیشتر به آدم‌هایی فکر کنیم که به آن‌ها عشق می‌ورزیم، اما در گرفتاری‌های زندگی کمتر برایشان وقت گذاشته ایم.

شاید به هدف‌هایی فکر کنیم که به حاشیه زندگی مان رانده شده اند و گمشان کرده ایم. شاید به کار‌هایی فکر کنیم که نیمه تمام رها شده اند، به جبران کاستی ها، به تمام کردن کار‌های ناتمام و به پایان رساندن امور بلاتکلیف. کافی است فقط دقایقی هر روز به این فکر کنیم که مرگ روی دیگر زندگی است و یاد مرگ می‌تواند زیستنی عاقلانه را رقم بزند و آدمی را به غنیمت دانستن فرصتی که در اختیار دارد سوق بدهد.

یاد مرگ نه به این معنا که زندگی را فلج و آدمی را منزوی کند، بلکه به این معنا که می‌تواند تلنگری به ناگزیر بودن تقدیری باشد که برای همه ما روزی رقم خواهد خورد. خداوند متعال در فرازی از آیه ۸ سوره جمعه می‌فرماید: «قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقیکُمْ، بگو: عاقبت، مرگی که از آن می‌گریزید شما را ملاقات خواهد کرد.»

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->