چرا اصلاح‌طلبان از عارف و بهزاد نبوی به آذر منصوری رسیدند؟

به گزارش شهرآرانیوز، «اصلاحات طیف وسیعی را شامل می‌شود و یک جریان چهل تکه و رنگ‌وارنگ است، جریانی است که از رادیکال‌های تندرو تا محافظ کار‌ها و از سنتی‌ها تا مدرن‌ها و از سکولار تا روشنفکر دینی را شامل می‌شود و باید بگویم به نظر من اصلاحات هم مانند جریان‌های بی‌برنامه و آشفته دیگر که در تاریخ معاصر تجربه کرده‌ایم بی‌فرجام و خالی از حسن‌عاقبت است. جریانی بود که قبل از تولد از دنیا رفت.» این‌ها بخشی از سخنان محمدرضا تاجیک در بهمن ماه ۱۳۸۸ برای تحلیل جریان اصلاحات است.  

در ادامه حتما بخوانید آذر منصوری، رئیس جدید جبهه اصلاحات، کیست؟ + سوابق و بیوگرافی

اختلافات اصلاح‌طلبان همیشه عمیق و جدی بود. در تمام سال‌های اخیر که این جریان تلاش کرد تحت عناوینی، چون «شورای هماهنگی اصلاحات» یا «شورای سیاستگذاری اصلاحات» و یا در دو سال گذشته تحت عنوان «جبهه اصلاحات» اقدام به اجماع و تهیه فهرست واحدی کند اختلافات این جریان به حدی بود که این اجماع سازی تنها به همان روز‌های انتخابات محدود شد و با گذشت چندصباحی از انتخابات و اوج‌گیری مجدد اختلافات شاهد پایان کار این شورا‌ها باشیم.

عارف و نبوی وزنه‌های سنگین سیاست‌ورزی 

اختلافات سنگین نیاز به وزنه‌های سنگین‌تر برای حل و فصل دارد؛ چه آن زمان که عارف با آن سابقه طولانی سیاستمداری و معاونت اولی رییس جمهور، عهده دار این مسوولیت شد و توانست با سرلیستی فهرست امید انتخابات مجلس دهم را در تهران ۳۰ هیچ به نفع اصلاحات شکل دهد و چه در این دو سالی که اصلاحات با ریاست چریک پیر فرصت بازسازی پیدا کرده است.

بهزاد نبوی، عارف و پیشتر محمد خاتمی چهره‌های مهمی برای اصلاح طلبان محسوب می‌شوند که هر سه سابقه‌های جدی در عرصه سیاست ورزی داشتند. اما چه اتفاقی افتاد که این جریان به ریاست آذر منصوری که کارنامه‌ای تقریبا هیچ در عرصه سیاست ورزی دارد تن داد؟

بهزاد نبوی به دلیل اختلافات کنار رفت

کرباسچی شهردار اسبق تهران و از اعضای حزب کارگزاران پس از انتخاب آذر منصوری گفت: آقای نبوی دلایل استعفای خود را اعلام کردند و گفتند که به خاطر شرایط جسمانی و سن و سال‌شان است، اما فکر می‌کنم ممکن است بخاطر اختلاف نظر‌هایی هم که وجود داشت، استعفا دادند.

اولین ادعای اصلاح طلبان چه بود؟

پس از انتخاب آذر منصوری برخی تحلیل‌ها به این سمت رفت که جبهه اصلاحات در جهت بهره برداری از آشوب‌های سال گذشته به دنبال ریاست یک زن بر جبهه اصلاحات بوده است. محمود صادقی نماینده اصلاح طلب مجلس دهم در توییتی نوشت: «..  این انتخاب صرف‌نظر از شایستگی‌های این بانوی خردمند، گامی است هم سو و متناسب با انتظارات و تحولات برآمده از جنبش فراگیر ⁧#زن_زندگی_آزادی⁩؛»

این دیدگاه در سخنرانی‌های اخیر محمد خاتمی نیز بروز و ظهور داشت، اما سوال اینجاست اگر چنین رویکردی مد نظر جبهه اصلاحات بود و تنها ملاک انتخاب رئیس این جبهه «زن» بودن گزینه ریاست این جبهه بود چرا این جریان از گزینه‌های مهم و با سابقه خود مانند ابتکار و مولاوردی و ... عبور کرد و به آذر منصوری رسید؟  

حسین مرعشی اواخر اسفند سال گذشته و پس از اعلام کناره گیری بهزاد نبوی از ریاست جبهه اصلاحات گفت: بعضی از دوستان اساساً معتقدند که ادامه ریاست آقای نبوی مناسب با فضای سیاسی پسامهسا نیست؛ در واقع فضا رادیکال‌تر شده.  آقای نبوی همیشـه در شرایط اجمـاع آرا رئیس می‌شد. اگر اجماع نباشد، ایشان از پذیرش مجدد مسئولیت پرهیز می‌کند. جبهه اصلاحات چند عضو حقوقی دارد که به رغم این‌که اقلیت خیلی کوچکی هستند، اما صدای خیلی بلندی دارند. آن‌ها گاهی اوقات مطالبی را می‌گویند که شنیدن این نـوع پرخاش‌ها خیلی شایسته نبوده است. از این جهت برای ایشان دلخوری به وجود آمده است

محمدعلی وکیلی نماینده اصلاح طلب مجلس دهم که با فهرست امید به سرلیستی عارف وارد مجلس شده بود نیز تحلیل خود را از وضعیت فعلی اصلاح طلبان اینگونه تشریح می‌کند: جریان اصلاح‌طلب آنقدر به حوزه سیاست‌ورزی ناامید شده است که بزرگان این جریان ترجیح می‌دهند که بروند در کمای بی‌تفاوتی.  برخی که صدایشان در این احزاب اصلاح‌طلب رساتر است و فکر می‌کنند که نقش‌شان در آرایش کنونی این جبهه اصلاح‌طلبان برجسته است، این‌ها معتقد هستند که اصلاح‌طلبان حذف‌شدگان حکومت رسمی هستند و حکومت هزینه رسمی حذف این‌ها را پرداخت کرده و نمی‌خواهد این هزینه برایش تکرار بشود، پس بهتر است که اصلاح‌طلبان بروند در همان کارویژه خودشان یعنی یأس از انتخابات، یأس از کنشگری در سیاست. باز در بین این‌ها دو خط وجود دارد، یک خط این است که می‌گویند اصلاح‌طلبان برگردند به جامعه و حوزه سیاست‌ورزی رسمی را رها کنند و به اصطلاح ما‌ها از «اصلاح‌طلبی حاکمیت‌محور» بشوند «اصلاح‌طلبی جامعه‌محور».  برخی هم معتقد هستند که اصلاح‌طلبان باید کنشگری رادیکال‌تری را درنظر بگیرند و وارد زمین بازی تقابلی بشوند. آرایش فعلی اصلاحات ذیل گفتمان دوم یعنی تقابل و کنشگری رادیکال است.

منبع:‌ فارس