کشاورزان تولید کننده این محصول پرطرفدار که جایگاه ویژه ای در سفره ایرانیان دارد این روزها با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند که یکی از آنها رقابت نفس‌گیر برنج‌های وارداتی است که عرصه را بر برنجی که با رنج فراوان شالیکاران به عمل آمده، تنگ کرده است.
به گزارش شهرآرانیوز؛ زمین‌های برنج که در گذشته نه چندان دور منبع درآمد و اشتغال بسیاری از جوامع محلی در گیلان بود دیگر نان‌آور نیستند و شالیکاران ترجیح می‌دهند زمین‌هایی که نسل به نسل در آن برنج می‌کاشتند و نان زن و فرزند درو می‌کردند، را بفروشند، زیرا خرج شالیزار کفاف دخل زندگی را نمی‌دهد.
نادر بنی‌یعقوب، کشاورز نمونه کشوری از روستای آبکنار بندرانزلی که نسل در نسل شالیکاری کرده‌اند، اظهار کرد: جوان‌ها دیگر رغبتی به شالکیاری ندارند، زیرا زحمت فراوان دارد و خرج‌های آن، کفاف دخل زمین کشاورزی و امور زندگی را نمی‌دهد.
وی که هم اکنون ۹ هکتار شالیزار دارد، افزود: سال گذشته با رنج فراوان در این میزان زمین، ساقه‌های برنج مرغوب هاشمی را بالا آوردیم و با زحمت زیاد و صرف هزینه محصول را برداشت کردیم، ولی هنوز نه جو (شلتوک برنج) فروش رفته و نه برنج؛ گونی‌های پر از محصول در انبار‌ها مانده و خاک می‌خورد.
بنی‌یعقوب تصریح کرد: در حالی که برنج معطر و خوش خوراک شالیزار‌های گیلان در انبار‌ها خاک می‌خورد دیدن کشتی کشتی برنج وارداتی، کمر شالیکاران را که برای نشاء برنج خم شده بود را خسته‌تر می‌کند و بسیاری دیگر نای کمر راست کردن ندارند.
وی با اشاره به اینکه برنج وارداتی ارزان‌تر است، ولی کیفیت برنج‌های نشاء شده دست شالیکاران کشور را ندارد، گفت: خودمان نمی‌توانیم بازاریابی محصول را انجام دهیم و تا جایی که دستمان می‌رسد، خرده فروشی می‌کنیم؛ هرچند واسطه‌ها ارزان می‌خرند و گران می‌فروشند، ولی اگر واسطه‌ها نباشند محصول روی دستمان می‌ماند.
این شالیکار به هزینه بالای به ثمر رساندن برنج اشاره و تصریح کرد: علاوه بر هزینه بذر، سموم، برق، نفت و گازوئیل هزینه بالای دستمزد کارگران که به صورت روزمره محاسبه می‌شود نیز بسیار گران است و با وضعیت رکود فروش، هنوز پول‌هایی که خرج برنج کرده بودیم بازنگشته است.
بنی یعقوب تاکید کرد: همه این سختی‌ها باعث شده کشاورزان و شالیکاران زمین‌هایشان را که روزی منبع درآمدشان بود و امروز دیگر نان‌آور نیست را برای فروش گذاشته و بسیاری از زمین‌ها توسط افرادی خارج از استان و با هدف سرمایه گذاری بلندمدت خریداری شده است.
وی افزود: خریداران غیربومی سال به سال به زمین‌ها سر نمی‌زنند و در حالی که قیمت این زمین‌ها همچنان رو به افزایش است سرمایه مالکان غیربومی بیشتر می‌شود؛ همین زمین‌ها می‌توانست برای جوانان و جوامع محلی مشاغل مرتبط با کشاورزی و شالیکاری را ایجاد کند.
فاطمه علیزاده، یکی از بانوان شالیکار بندر انزلی که سال‌ها تجربه کار در مزارع برنج را دارد، اظهار کرد: تجربه اولین نشاء برنج که صبح زود همه بانوان شالیکار جمع می‌شدیم و صاحب زمین اولین نشا را می‌زد و همه دعا می‌کردیم که محصول امسال پر برکت بوده و درآمد حاصل از آن خرج خوشی‌ها شود را هیچ گاه فراموش نمی‌کنم.
وی با تاکید بر اینکه شالیکاری شغل بسیار سختی است، افزود: بانوان شالیکار صبح زود از خواب بیدار می‌شوند و به مزرعه می‌روند و تا غروب در بین گل و لای شالیزار نشا می‌کنند. آفتاب و باران برایشان هیچ فرقی ندارد و این سختی را با خواندن اشعار محلی، دعا‌های خیر برای برکت محصول و عشق به ساقه‌هایی که در زمین می‌کارند بر خود آسان و قابل تحمل می‌کنند.
علیزاده تصریح کرد: صبح زود پاهایمان را که در آب شالیزار می‌گذاریم سرما همه وجودمان را می‌گیرد و سوز تا استخوان هایمان می‌رود و این مسئله خیلی اذیت کننده است و حتی بسیاری از بانوان شالیکار در طولانی مدت پادرد و کمردرد می‌گیرند و خم شدن طولانی مدت روی ساق‌ها عوارض خاص خودش را دارد.
این بانوی شالیکار تصریح کرد:، ولی وقتی ساقه‌های برنج بالا می‌آیند و عطر خوش آن در شالیزار می‌پیچد و وقتی محصول به خوبی به فروش می‌رسد همه خستگی از تنمان در می‌رود.
وارداتی که موجب آسیب برنجکاران شد
رضوان انشیه، مدیرعامل صندوق حمایت از توسعه بخش کشاورزی گیلان، اظهار کرد: برای میزان واردات برنج خارجی به طور معمول میزان تولید و مقدار سرانه مصرف برنج محاسبه می‌شود تا در صورت نیاز به بیشتر از مقدار تولید، اقداماتی برای واردات انجام شود که البته محاسبه سرانه مصرف برنج درست نبود و این نادرستی منجر به اجازه واردات برنج خارجی و آسیب به برنجکاران داخلی شد.
وی با بیان اینکه واردات بی رویه برنج خارجی و افزایش قیمت برنج داخلی منجر به دپو شدن برنج با کیفیت گیلان شده است، افزود: مسئولین مربوطه از جمله سازمان جهاد کشاورزی استان و تعاون روستایی گیلان به گونه‌های مختلف برای حل بحران برنج‌های دپو شده ورود کرده اند و تلاش‌های مضاعفی را انجام داده اند، اما در بازه زمانی باقی مانده پیدا کردن مشتری کمی سخت است.
انشیه با اشاره به تخصیص اعتبار دو و نیم هزار میلیارد تومانی دولت برای خرید برنج دپو شده تاکید کرد: نمایندگان گیلان در مجلس شورای اسلامی هوشیار باشند تا از خرید برنج‌های دپو شده گیلان با قیمت مناسب غفلت نشود، زیرا برنج گیلان با کیفیت است و نباید قیمت خرید آن همانند برنج‌های دیگر در نظر گرفته شود که در این صورت اعتبار در نظر گرفته شده برای فروش برنج ارزان‌تر می‌رود و برنج کیفی گیلان همچنان روی دست کشاورز می‌ماند.
کشاورز به بهانه واردات نباید متضرر شود
این در حالی است که محمدعلی نیکبخت، وزیر جهاد کشاورزی ۲۳ تیرماه در جلسه شورای کشاورزی استان گیلان، اظهار کرد: از روز چهارشنبه و به دستور ریاست جمهور به استان‌های شمالی سفر کرده تا به طور دقیق و میدانی مشکلات حوزه کشاورزی را بررسی کنم و اقداماتی را در راستای حل آنان انجام دهم.
وزیر جهاد کشاورزی نقش استان‌های شمالی در تامین انواع محصولات کشاورزی و نیاز داخلی کشور را بسیار مهم برشمرد و بیان کرد: بخش عمده‌ای از نیاز‌های داخلی کشور را سه استان گیلان، گلستان و مازندان تامین می‌کنند لذا در سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری هم به محصولات استراتژیک مثل برنج، ماهی، دام و طیور، صنعت نوغانداری، چای، زیتون و بادام توجه شده است.
نیکبخت از تولید ۳۵ درصد برنج کشور در گیلان خبر داد و گفت: ۳۰ درصد اشتغال و همچنین ۸۰ درصد مساحت گیلان مربوط به فعالیت‌های کشاورزی است.
وی با بیان اینکه به بهانه واردات و تامین نیاز داخلی نباید کشاورز متضرر شود، گفت: در سیاست‌های واردات و صادرات محصولات کشاورزی به گونه‌ای عمل می‌کنیم که تولید کننده متضرر نشود، زیرا نگاه دولت سیزدهم حمایت ویژه از کشاورز است.
وزیر جهاد کشاورزی از آغاز خرید ارقام پرمحصول برنج در کشور با موافقت ریاست محترم جمهوری خبر داد و افزود: خرید ارقام پرمحصول برنج در کشور آغاز و ریاست محترم جمهوری با این امر موافقت کرده و در این خصوص و با همکاری وزرای مربوطه اعتبارات خوبی در نظر گرفته شده است.
نیکبخت ادامه داد: در گام دوم و از هفته آینده خرید برنج هاشمی و یکی دیگر از ارقام پرمحصول در گیلان توسط بازرگانان انجام خواهد شد.
منبع: ایسنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
