انتشار ترجمۀ کتابی دربارۀ سرگذشت سوسیالیسم | «به‌سوی ایستگاه فنلاند» به بازار آمد

به گزارش شهرآرانیوز، ادموند ویلسون جونیور (۱۸۹۵-۱۹۷۲)، نویسندۀ آمریکایی، یکی از منتقدان ادبی بزرگ قرن بیستم است که با بسیاری از افراد سرشناس هم‌دورۀ خود، از جمله اسکات فیتزجرالد و ارنست همینگوی، دوستی داشت. او کار خود را با نوشتن در روزنامه‌های تأثیرگذار وقت آغاز کرد و بیش از ۲۰ کتاب، از جمله در قالب رمان و نمایشنامه و شعر، پدید آورد که قلعۀ اکسل: مطالعاتی در ادبیات تخیلی از ۱۸۷۰ تا ۱۹۳۰ (۱۹۳۱) و کشتار میهن‌پرستانه: جستار‌هایی در ادبیات جنگ داخلی آمریکا (۱۹۶۲) دو نمونۀ برجسته از آن‌ها هستند. ویلسون توانست بابت آثار خود دو بار جایزۀ ملی ادبیات را دریافت کند.

اما یکی دیگر از آثار مهم این منتقد آمریکایی به‌سوی ایستگاه فنلاند: جستاری در کنش و نگارش تاریخ (۱۹۴۰) است که ویلسون در آن به سرگذشت سوسیالیسم از انقلاب فرانسه (۱۷۸۹-۱۷۹۹) تا انقلاب روسیه (۱۹۱۷) می‌پردازد. ترجمۀ این کتاب را «نشر ماهی»، به‌تازگی و با فارسیِ حسن افشار، انتشار داده است. ناشر این اثر را ذیل مجموعۀ «تاریخ جهان» خود عرضه کرده است. از کتاب‌های این مجموعه که پیش از این و با ترجمۀ همین مترجم به بازار آمده‌اند می‌توان به صلحی که همۀ صلح‌ها را بر باد داد، اثر دیوید فرامکین، و آینه‌ای در دوردست، نوشتۀ باربارا تاکمن، اشاره کرد. ناشر در معرفی به‌سوی ایستگاه فنلاند چنین آورده است:

کتاب حاضر روایتی فراتر از تاریخ سوسیالیسم و آنارشیسم است. ویلسون با درآمیختن فلسفه، جامعه‌شناسی، تاریخ اندیشه، تحلیل اقتصادی و نظریۀ سیاسی به افکاری می‌پردازد که دنیای مدرن را شکل دادند، و به رؤیای عظیم و رمانتیک «انقلاب» برای دگرگون‌کردن تاریخ، از انقلاب فرانسه (۱۷۸۹) تا بازگشت ظفرمند لنین به میهن، به ایستگاه فنلاند در سن‌پترزبورگ (آوریل ۱۹۱۷) برای رهبری انقلاب بلشویکی. زندگی عملی و فکری بابوف، سن‌سیمون، فوریه، خاصه مارکس و انگلس، لاسال، باکونین ــ در کنار سایر آنارشیست‌ها، سوسیالیست‌ها، نیهیلیست‌ها، اتوپیایی‌ها و … ــ همچون رمانی بزرگ، گویی فرزند خلف جنگ و صلح، پیش روی خواننده‌ای است که به‌سان ویلسون مسحور تاریخ است، مسحور معشوقۀ همۀ ایدئولوژی‌ها.

«نشر ماهی» این کتاب را در ۴۱۶ صفحه و به قیمت ۴۲۰هزار تومان چاپ و منتشر کرده است.

در ادامه حتما بخوانید درباره کتاب «پاریس فرانسه» نوشته گرترود استاین | پاریس به روایت زن آمریکایی