به گزارش شهرآرانیوز اگر تاریخ پیدایش بوق را ورق بزنیم به اوایل قرن نوزدهم میرسیم. زمانی که شاهد حضور خودروها در سطح معابر بودهایم. البته منظور از بوق در آن دوران، بوقهای دیجیتالی امروزی نبوده و به انواع اولیه آن به عنوان نمونه زنگولهای، بادی و سوت که روند پرفرازونشیبی را طی کرده است میتوان اشاره کرد. با توجه به رشد جمعیت و تمایل و همچنین بنا بر تقاضای افراد برای استفاده از وسایل حملونقلی به جرئت میتوان اعلام کرد که رانندگانی که پشت فرمان مینشینند فرقی نمیکند در آسیا باشند، آفریقا یا اروپا، در حالت کلی علاقه به بوق زدن در تمام آنها قابل مشاهده است.
تا حالا شده است به دلایل استفاده از بوق به خصوص در زمانهایی که پشت ترافیک گیر کردهاید فکر کنید؟ یا به این موضوع که چه فرقی بین شما و دیگر رانندگانی است که در موقعیت مکانی و زمانی مشابه شما گیر کردهاند و دست بر بوق نمیبرند؟ چرا فکر میکنید بوقزدن برای دیگران هشدار یک خطر است؟ باید پذیرفت که بوق زدن بیمعناست و همه کاربران ترافیکی دوست دارند که زودتر از ترافیک خلاص شوند و به مقصد برسند.
پس بوقزدن نشاندهنده عجله نیست. نتایج تحقیقات پژوهشگران گواهی میدهد که استفاده بیشتر از بوقها و تمایل بهسرعت به عنوان اپیدمی عصر جدید محصول سبک زندگی سریع و مدرن است. به زبان ساده شما با بوق زدن خشم و انزجار خود از حرکت کند ترافیک را به دیگر رانندگان اطلاع میدهید و میخواهید آنها نیز دستکم به اندازه شما آزار ببینند! پس اگر زیاد بوق میزنید و عجله دارید بدانید که گرفتار زندگی سریع و عجول دنیای مدرن شدهاید.
شاید وقتی بوق به وسایل نقلیه موتوری مثل خودروهای شخصی، سنگین یا موتور سیکلتها اضافه میشد، کمتر کسی به این موضوع فکر میکرد که به واسطه این وسیله هشداردهنده، روزی به زبان بینالمللی مسلط میشود.
دو بوق کوتاه یعنی سلام.
تکبوق کوتاه یعنی عذرخواهی، مسیر متعلق به شما بود.
بوق کمیبلندتر مخصوصا در تقاطعها یعنی آهای! چراغ سبز شد یا حرکت کن یا منتظر ضربهای مهلک باش.
بوق ممتد بیش از یک دقیقه، تقریبا دیگر باید کار خود را تمام شده بدانید و آماده درگیری شوید.
قبول دارید که یکی از رفتارهای اشتباه ترافیکی از سوی بسیاری از رانندگان این است که ترجیح میدهند وقتی خودرو یا عابر پیادهای در مسیر آنها قرار میگیرد به جای گرفتن ترمز، بوق را به صدا در بیاورند. در حالی که به صدا درآوردن بوقها آنقدرها هم به امنیت عابران و ایمنی معابر کمک نمیکند. بهتر است رانندگان بهجای بوق زدن، روی ترمز بزنند.
این اتفاق ممکن است در برابر موتورسیکلتها یا دیگر خودروهای در حال حرکت نیز اتفاق بیفتد.
بوقها بهویژه آنهایی که ممتد به صدا در میآیند از منابع اصلی آلودگی صوتی در حوزه حملونقل بهشمار میآیند. جالب است بدانید شهر بانکوک تایلند با ۱۰۰دسیبل آلودهترین شهر دنیاست. نتایج تحقیقات علمی نشان میدهد صداهایی که دارای سطح بالای ۷۰دسیبل هستند برای سلامت انسان مضر هستند و حضور طولانی مدت در معرض چنین سطوحی از صدا میتواند منجر به اختلالهای جسمانی و روانی از جمله بالا بردن فشار خون، ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی، آسیبهای شنوایی و اضطراب شود و در تخریب محیط زیست از جمله کاهش رشد گیاهان، مهاجرت و از بین رفتن حیوانات و پرندگان مؤثر باشد.
براساس کنوانسیون وین (مصوب ۱۹۷۷ میلادی) در خصوص ترافیک راهها استفاده از بوق، آژیر و به طور کلی هرگونه سیستم صوتی هشداردهنده از سوی خودروها و وسایل نقلیه موتوری تنها در دو صورت مجاز است؛ جلوگیری از سوانح و دیگری در معابر بینشهری برای هشدار به دیگر رانندگان پیش از سبقت!
نکته: مانند بسیاری از کنوانسیونها و مصوبات، اجرا برای کشورها الزامآور نیست، زیرا هر کشور قوانین خاص خود را دارد.
برابر ماده۶۸ آییننامه راهنمایی و رانندگی هر وسیله نقلیه موتوری باید حداقل به یک وسیله اخطار شنیداری (بوق) با صدای استاندارد مجهز باشد.
نکته: اینگونه تجهیزات باید تولید صدای مداوم و یکنواخت کند و ایجاد صدای خشن و ناهنجار نداشته باشد.
با این توصیف، با آن دسته افراد که با صدای بوقهای ناهنجار به عنوان نمونه ۱۰ × ۱۱، ۹ × ۱۰، شیپوری، فیام و بادی اسباب آرامش دیگر کاربران ترافیکی را ایجاد میکنند باید برخورد کرد.
۳۲۰۰۰ تومان
برابر کد ۲۱۲۴ جدول جرائم راهور، بوقزدن در محلهای ممنوعه یا بوقزدن غیرضروری و مکرر ۳۲ هزار تومان جریمه به همراه دارد
۴۲۰۰۰ تومان
برابر کد ۲۱۲۵ جدول جرائم راهور، تولید صدای نامتعارف یا ناهنجار از بوقهای شیپوری مبلغ ۴۲ هزار تومان جریمه به دنبال دارد.
۷۵۰۰ مورد
اعمال قانون تولید صدای نامتعارف یا ناهنجار از بوقها در سال گذشته
۴۱۰۰ مورد
اعمال قانون تولید صدای نامتعارف یا ناهنجار از بوقها در ۴ ماهه ابتدای امسال
نکته: اعمال قانون این تخلف آلاینده بیشتر در نقاط مسکونی و اطراف بیمارستانها انجام شده است
مترجم: عادل نجفی | قوانین عجیب و غریبی برای بوقزدن در کشورهای مختلف وضع شده است که در ادامه نمونهای از آنها را با هم میخوانیم.
در نیویورک تاکسیهای مشغول به فعالیت در گام اول از بوقزدن بهجز مواقع اضطراری منع شدهاند. هر بوق غیراضطراری برای این رانندگان تا ۳۵۰ دلار آب میخورد.
در ایالتهای مختلف استرالیا یک خوشوبش دوستانه با بوق میتواند تا ۷۶ دلار هزینه برای راننده بتراشد.
در انگلستان استفاده از بوق پشت چراغ قرمز و بین ساعت ۱۱:۳۰ شب تا ۷ بامداد در مناطق مسکونی ممنوع است. جریمه چنین بوقزدنهایی با توجه به دفعات تکرار و گزارش پلیس میتواند از ۳۰ تا ۱۰۰۰ پوند برای راننده جریمه داشته باشد.
استفاده از بوق بهجز در موارد اضطراری حتی پس از قهرمانی در جام جهانی نیز از سوی هر نوع خودرویی جریمه ۳۵ یورویی به دنبال دارد.
پکن رتبه نهمین شهر آلوده جهان از لحاظ آلودگی صوتی را در اختیار دارد. جریمه استفاده از بوق نابجا در پکن ۱۵دلار است.
حادثه خبر نمیکند و هر لحظه ممکن است راننده به بوق احتیاج داشته باشد، اما شهرهایی در جهان هستند که با راهاندازی پویشهای عمومی و اعمال قوانین سختگیرانه در تلاش برای حذف بوق هستند. از جمله نمونههای موفق در این امر، کاتماندو پایتخت نپال و که به سرزمین هیمالیا معروف است. از بهار سال ۲۰۱۷ استفاده از بوق را در این شهر ممنوع کرده و در اجرای آن نیز موفق بوده است. شرایط پایتخت نپال در قارهای که به استفاده بیشازحد از بوق در ترافیک معروف است، باعث شهرت آن در جهان شده است.