نگاهی به مرکز پژوهش‌های شورای اسلامی شهر مشهد | قانون گذاری شهری با چاشنی پژوهش قفل صنایع غرب مشهد با صدور اولین پایان‌کار صنعتی باز شد ۱۵ درصد مشهدی‌ها، مالک اراضی قولنامه‌ای هستند| لایحه تشویق تفکیک اراضی در دستور کار شهرداری خلیل موحد جانشین هاشم دائمی در شورای شهر مشهد شد سازمان مدیریت حمل‌ونقل بار درون‌شهری شهرداری مشهد، نمونه ای از یک سازمان موفق است افتخارات طلایی هادی رضایی، دارنده نشان مشهدالرضا(ع) | از معلولیت تا قهرمانی جهانی برگزیده نشان مشهد الرضا (ع) در سال ۱۴۰۲: این رویداد فضایی برای معرفی افراد سرآمد است هوای امروز مشهد، برای گروه‌های حساس ناسالم است (۳ دی ۱۴۰۳) | برای مقابله با آلودگی هوا باید برنامه‌محور پیش برویم افزایش چشمگیر آلاینده‌ها در مشهد | هوای کلانشهر مشهد امروز هم آلوده است (۳ دی ۱۴۰۳) هشدار خودمراقبتی برای شهروندان کلانشهر مشهد صادر شد | مشهدی‌ها ماسک تنفسی بزنند (۳ دی ۱۴۰۳) «کافه بازی»، «کافه علم» و «کافه کارآفرینی» ویژه دختران مشهدی احداث می‌شود شهردار مشهد: بوستان‌های «بهشت» و «آفتاب» ویژه بانوان به زودی به بهره‌برداری می‌رسد مبدا تعیین مسافت شهر مشهد از سایر شهر‌ها کجاست؟ چهارمین کنفرانس بین‌المللی برنامه‌ریزی و مدیریت شهری در مشهد مقدس برگزار می‌شود نشان مشهدالرضا(ع) باعث رونق فعالیت‌های مردمی و جهادی می‌شود لزوم معرفی مشهد به عنوان دومین کلانشهر مذهبی دنیا روزشماری وقایع انقلاب اسلامی در مشهد، از اول تا چهارم دی‌ماه ۱۳۵۷ (بخش اول) | بیمارستان شاه‌رضا، پایگاه انقلاب مشهد آغاز هفته ملی مشهد با اجرای برنامه‌های ویژه فرهنگی، هنری و گردشگری جذب ۲۱ بانوی آتش‌نشان در مشهد ابلاغ برنامه‌های استقبال از بهار ۱۴۰۴ در مشهد از نیمه دی‌ماه
سرخط خبرها

آنچه مشهدی‌ها قدر آن را نمی‌دانند!

  • کد خبر: ۱۸۴۴۵
  • ۰۳ اسفند ۱۳۹۸ - ۰۹:۵۳
آنچه مشهدی‌ها قدر آن را نمی‌دانند!
مهدی سیدی خراسان‌پژوه
از سال‌ها پیش گویش فارسی مشهدی مضحکه عده‌ای شده است و خود مشهدی‌ها هم با کاریکاتوری که از نوع صحبت کردن و واژگان مورد استفاده خود در رسانه‌ها ارائه می‌دهند، آب به آسیاب مسخره شدنشان می‌ریزند! در این راستا با صراحت به همه گویش‌وران خراسانی و مشهدی اعلام می‌کنم: «بیشتر واژگان گویش شما که از مادرانتان فرا گرفته‌اید، واژگان سره و کهن فارسی است و بیشتر متون ما هم با همین واژگان نوشته شده است!»
قدر این واژگان و گویش را باید دانست و با آگاهی و افتخار از آن‌ها صحبت کرد. یک نمونه‌اش این است که ما مشهدی‌ها، توسی‌ها و خراسانی‌ها به آنچه تهرانی‌ها «باجناغ»، شمالی‌ها «هم‌داماد» و یزدی‌ها «هم‌ریش» می‌گویند، «هم‌زلف» می‌گوییم که اگر از ۲ هم‌زلف یکی کچل و دیگری دارای زلف و موی انبوه باشد، نام هم‌زلف برای آن دو خیلی خنده‌دار از کار درمی‌آید!
بنابر اولین کتاب لغت‌نامه فارسی دری (لغت فرس اسدی توسی)، اصل واژه «هم‌زلف»، «هم‌سلف» بوده است، آن هم به معنی «۲ دانه و هسته جدا از هم، اما به‌واقع در یک پوست مشترک» (مثل ۲ حبه بادام). این واژه در گویش خراسانی‌ها به «هم‌زلف» تبدیل شده است.
فردوسی در شاهنامه این واژه را به‌صورت «هم‌پوست» و تقریبا به معنی دوست و خویش نزدیک به‌کار برده است. مثلا در این بیت از داستان یزدگرد شهریار (سوم) آمده است:
«فرخزاد با ما ز هم‌پوست است/ به پیوستگی نیز هم دوست است» (بیت۳۸۹، تصحیح دکتر خالقی)
از این واژگان به فراوانی در گویش خراسانی‌ها هست (مثل هرکاره، اَندر، وسنی، خُسُر، خُوش و...) که اگر حوصله و دل و دماغی بود، باز هم از آن‌ها شاهد خواهیم آورد.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->