به گزارش شهرآرانیوز، همه اش پنجاه وچند دقیقه طول کشید؛ صحبتهای رهبر معظم انقلاب در دیداری که با سالهای پیش تفاوتهایی داشت؛ از تعداد مدعوین خانم و آقا گرفته تا مجری مراسم، ترکیب سنی مهمانان و.... سوای اینها که از دیدار چند روز پیش رهبر معظم انقلاب با پیشکسوتان و فعالان دفاع مقدس جلسهای متفاوت ساخته بود، باید به محتوای صحبتهای ایشان نیز اشاره کرد که پر از نکات ریز و درشت بود مثل همیشه.
شاید بهترین تحلیل کننده این صحبتها کسانی باشند که در میدان هستند و عرصه را خالی نکردند؛ هم در روزهای پرالتهاب جنگ تحمیلی که جوانتر بودند، هم این روزها که پختگی میان سالی را سپری میکنند و دغدغه گفتن از ناگفتههای جنگ برای قشرهای مختلف را دارند.
سه چهرهای که با همه مشغلههای هفته دفاع مقدس با ما هم کلام میشوند، با استناد به صحبتهای اخیر رهبر معظم انقلاب، دل سوزانه از ضعفها و قوتهای این عرصه برایمان میگویند.
حمید جهانگیر فیض آبادی جانباز، نویسنده و راوی دفاع مقدس می گوید: فیلم، سریال، کتاب و سخنرانی، همه شان قبول، اما با همه کارهایی که انجام شده است، ما همچنان مسئله داریم؛ هم در بیان دستاوردهای دفاع مقدس که از آن سالها شروع شد و اکنون به اوج خود رسیده است و هم در تبیین صحبتهای رهبر معظم انقلاب.
با وجود جلسات روایتگری که در طول سال با قشرهای مختلف دارم، نقطه ضعفمان در تبیین این دستاوردها را بیشتر از همیشه در ایام اغتشاشهای پارسال دریافت کردم. در همان ایام، بیست وچند بار در جمع نوجوانها حاضر شدم و چهره به چهره با هم گفتگو کردیم.
عمده تمرکز دشمن روی آنها بود، چون نه بچه هستند و نه بزرگ و آبدیده، نه دوران انقلاب و جنگ را دیده اند و نه آن چنان که باید از عمق و پشت پرده مسائل سیاسی باخبرند. بی خبر بودند از روزگار جنگ که تحریم میشدیم برای خرید حداقل امکانات نظامی و از شرایط امروز که تحریم هستیم برای فروش تسلیحاتی که خودمان تولید کرده ایم. شبهه هایشان پرتکرار بود. مثلا به پراید و ضعف هایش استناد میکردند و از ارس ۱ و ۲ و سفیر و مشتریهای پروپاقرص خارجی شان بی خبر بودند.
چند دقیقهای که از سؤال و جواب هایمان میگذشت، اذعان میکردند به اینکه این چیزها را تابه حال نشنیده بودند. حق داشتند که ندانند. رسانه بیگانه که این چیزها را نمیگوید. این ضعف داخلی را بگذارید کنار نکته دیگری که در صحبتهای اخیر رهبر معظم انقلاب بود و آن را تابه حال با این صراحت از ایشان نشنیده بودم؛ اینکه جوانهای امروز مثل جوانهای دوران دفاع مقدس میتوانند تمام مشکلات کشور را حل کنند، اما این جوان گرایی و ارتباط مستمر با این قشر از سوی مسئولان جدی گرفته نشده است. اگر این طور میشد، شاهد گسست نسلی، باورکردن دروغهای رسانههای بیگانه و اتفاقات پارسال نبودیم.
تصویر ذهنی تان کامل میشود اگر عامل دیگری به نام نفوذ را هم به شبکه دلایل یادشده اضافه کنید؛ عاملی که در دوران دفاع مقدس و تا خط مقدم بود و سرنوشت عملیاتی مثل کربلای ۴ را تغییر داد. امروز هم وجود دارد و از آن ضربه میخوریم، هر چند که با هم افزایی دستگاههای اطلاعاتی کمتر شده است.
معنی صحبتهای من این نیست که هیچ کاری در عرصه تبیین انجام نشده است. اگر نشده بود که در سالگرد اغتشاشهای پارسال، شاهد عقب نشینی نوجوانها و جوانها از همراهی با بیگانهها نبودیم. تا پیش از آن، کسانی که دراین زمینه وظیفه داشتند، به خواب رفته بودند انگار و خودشان را از نسل جوان جدا کرده بودند و با بروز ناآرامیها فهمیدند که چه خطری از بیخ گوش کشور گذشته است. حواسشان جمع شد و در دبیرستان ها، دانشگاهها و رسانههای داخلی فعال شدند. مخاطب هم متوجه شد که از باغ سبز و سرخی که رسانههای بیگانه نشان میدهند، میوه وعدههای داده شده عاید نمیشود.
فیلم، سریال، کتاب و سخنرانی، همه شان قبول، همه این کارها انجام شده است، اما موضوع بر سر این است که باید خیلی بیشتر بشود؛ همان صدبرابرشدنی که رهبر معظم انقلاب اشاره کردند.
محمد غفاری، رزمنده، مدرس دانشگاه و معاون اسبق استانداری خراسان رضوی در بخش دیگری از گفتگو بیان می کند: از چه چیزی دفاع شد؟ مدافعان چه کسانی بودند؟ مهاجمان چه کسانی بودند؟ دستاوردهای این دفاع چه بود؟
چهار بعد بسیار مهمی که در صحبتهای اخیر رهبر معظم انقلاب در جمع پیشکسوتان و فعالان دفاع مقدس بیان شد، همینها بود. اگر از من بپرسید که در تبیین کدام یک از این عرصهها ضعف داشته ایم، میگویم در هر چهار مورد. مخاطب راهبرد الهی سیاسی تعیین شده در این دیدار، آحاد جامعه هستند؛ از پیشکسوتان جهاد و شهادت گرفته که با تلاش بسیار بیشتر از گذشته باید برای روشنگری درباره اضلاع گوناگون دفاع مقدس وارد میدان شوند تا جوانهایی که لازم است برای شناخت ابعاد گوناگون دفاع مقدس تلاش کنند.
اعتقاد دارم که اگر همین چهار بُعد در قالبهای گوناگون در دروس مدارس جای گرفته بود و اگر درواقع، نه از روی بی دردی و از سر رفع تکلیف، در دانشگاهها تدریس و تبیین میشد، امروز دیگر در کانونهای حضور نوجوانان و جوانان با انبوه چالشهای سیاسی و فرهنگی روبه رو نبودیم.
اجازه بدهید راحتتر و صریحتر حرف بزنم. وقتی مسئولان دانشگاه به بنده نوعی به عنوان مدرس میگویند که اسم درس دفاع مقدس را نیاور و اگر خواستی در قالب درسهای دیگر از دفاع مقدس برای دانشجویان بگو، چه معنایی در ذهنتان تداعی میشود؟
شما را ارجاع میدهم به این بخش از صحبتهای رهبر معظم انقلاب که فرمودند: «سی وچند سال از جنگ میگذرد. ما در این سی وچند سال خیلی تهاجم داشتیم، خیلی فتنه انگیزی داشتیم؛ در بخشهای مختلف. خیلی هایش را آحاد مختلف مردم توجه نکردند، لکن داشتیم؛ بعضی هایشان هم جلو چشم همه بوده که شما در سالهای مختلف مشاهده کردید. همه این فتنهها در مقابل ملت ایران ناکام ماند؛ چرا؟ چون ملت ایران فرهنگ مقاومت را در خود نهادینه کرده.
این سی و چند سال نهادینه شدن فرهنگ مقاومت در کشور ناشی از مقاومت هشت ساله دفاع مقدس است.» معنی این صحبت این است که امروز همه ما داریم از صدقه سر دفاع جانانه آن روز نفس میکشیم. پس چرا با این حجم از بی توجهی مواجهیم؟
اجازه بدهید بعد از سالها فعالیت در عرصه سیاسی، فرهنگی و دانشگاهی، قاطع به شما بگویم که اگر فقط همین چهار بعد از ابعاد دفاع مقدس را درست تبیین کرده بودیم، امروز دیگر در جامعه شاهد شبهات و رفتارهایی مثل ادبیات طلبکارانه با رزمندگان و ایثارگران نبودیم. حداقل این بود که در برخی مراکز دانشگاهی و حتی حوزوی، جای قاتل و شهید عوض نمیشد.
عباس آرانیان رزمنده و مدیر انجمن راویان فتح نیز در ادامه می گوید: ماجرای آن جوان و جمله اش را که به یکی از راویان دفاع مقدس گفته بود، شنیده اید؟ همان که در دیدار اخیر پیشکسوتان دفاع مقدس با رهبر معظم انقلاب نیز بیان شد.
جوان در اغتشاشات پارسال دستگیر و با عفو، آزاد شده بود. در جریان یکی از سفرهایش در قالب راهیان نور، با راوی مواجه میشود و وقتی حقایقی را از زبان این پیشکسوت دفاع مقدس میشنود، اعتراضش را به اینکه چرا تابه حال اینها را نگفته بودید، این طور بیان میکند: «خیلی نامردید!»
تجربه راویانی که با ما همکاری میکنند نیز دقیقا همین را میگوید. ما یعنی انجمن راویان فتح، که تشکلی مردمی هستیم و با هفتصد راوی آموزش دیده در مشهد و شهرستانها فعالیت میکنیم. آنها به واسطه جنس کارشان با قشرهای مختلف ارتباط دارند و بازخوردهایی که از جلساتشان به ما منعکس میکنند، حاکی از نیازی است که رهبر معظم انقلاب در این سالها مکرر به آن اشاره و تأکید کردند؛ تبیین.
ما در کنار سایر تریبون دارها، خودمان را بخشی از جامعه مخاطب صحبتهای ایشان میدانیم که در مجموع برای تبیین کم گذاشتیم. در جریان اغتشاشهای پارسال، فقط در یکی از مناطق آموزش وپرورش مشهد که اوضاعش ملتهب بود و بهتر است نام آن را به امانت نگه دارم، هشتاد راوی ما به مدت یک ماه و گاه هر کدامشان تا سه جلسه در روز، گفت وگوی رودررو با جوانها و نوجوانها داشتند و به سؤالاتشان پاسخ میدادند.
عمق شبهاتی که با تبیین میشد پیش نیاید، به حدی بود که به عنوان مثال در یکی از این کلاس ها، چند دختر در اعتراض به حضور راوی، برعکس و پشت به او نشسته و حجابشان را هم برداشته بودند. دقایق پایانی جلسه، اوضاع دگرگون شد؛ حالت نشستنشان را تغییر داده و مقنعه هایشان را پوشیده بودند. جلسه هم به جای چهل دقیقه، یک ونیم ساعت طول کشیده بود، چون بچهها حاضر نبودند فضا را ترک کنند و میخواستند سؤال وجوابها با راوی ادامه داشته باشد.
چیزهایی که ما در جلسات و گفتگوهای رودررویمان با قشرهای مختلف مردم میبینیم، این است که دستاوردهای دفاع مقدس و انقلاب اسلامی به قدر کافی گفته نشده است.
چه کسی باید میگفت؟ فعلا از این سؤال بگذریم و دنبال مقصر و گفتن از واقعیتهایی که به قبای کسی بربخورد، نباشیم، وگرنه جواب معلوم است؛ همه آنهایی که متولی بودند، از مساجد تا مدارس، دانشگاه ها، ادارات و حتی خود ما کم گذاشته و کم گفته ایم.
صحبتهای رهبر معظم انقلاب درباره دفاع مقدس، کلیدواژه زیاد دارد؛ از «گنج جنگ» که باید استخراج شود تا «دفاع مقدس به مثابه یک تابلو»، «جوان گرایی» در دوران دفاع مقدس که امکان الگوشدن در عصر حاضر را هم دارد، نیاز به فناوری در اردوهای راهیان نور و....
همه چیز برای استفاده از این ظرفیتها فراهم است؛ هم تشکلهای مردمی کارآمد، هم امکانات، هم شناسایی کردن مشکلات و ضعف ها. همت میخواهد و مدیریت جهادی که در برخی عرصهها کم رنگ شده است.