مادران همیشه منتظر جامعه، آماده فعالیت بیشتر مجتمع آیه‌ها، میزبان همایش بزرگ «فاطمیون در مدار مقاومت» | دفاع از حرم، اثر تمدنی نهضت حسینی حضرت فاطمه (س)، الگویی برای هر عصر و نسل عاشقانه‌هایی از زندگی حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع) سفر رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس به مشهدالرضا (ع) | حوزه خراسان، پشتیبان علمی و فرهنگی فقه قانون‌گذاری حواسمان به لقمه‌هایی که برای خود می‌گیریم باشد مشهدالرضا (ع)، میزبان کنفرانس بین‌المللی فقه و قانون | رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس: ظرفیت ارزشمند حوزه خراسان، پشتیبانی از تصویب قوانین کارآمد است صحن و سراهای رضوی مهیای جشن مادر + ویدئو الگوی فاطمی، کاملترین الگوی خانواده اصلاح تصور ما درباره نماز حجت‌الاسلام‌والمسلمین نظافت یزدی: مادری معامله با خداست یازدهمین مرحله قرعه‌کشی طرح ملی «من قرآن را دوست دارم» برگزار می‌شود اعلام ویژه‌برنامه‌های سالروز میلاد حضرت زهرا(س) در حرم امام‌رضا(ع) حضور یلدایی تولیت آستان قدس رضوی در جمع کودکان بهزیستی «نور علی بن موسی الرضا (ع)» مشهد خانواده موفق؛ نسل سرنوشت‌ساز یلدا؛ فرصت ادای مستحبات اجتماعی همایش چهلمین سال تأسیس دانشگاه علوم اسلامی رضوی در مشهد برگزار شد (۲۹ آذر ۱۴۰۳) + فیلم تولیت آستان قدس رضوی: دانشگاه‌های علوم اسلامی، پیشتاز حل مشکلات کشور باشند | جامعه دانشگاهی، پای کار حل مشکلات بیاید
سرخط خبرها

لجاجت خانمان‌سوز

  • کد خبر: ۱۸۹۷۳۳
  • ۲۷ مهر ۱۴۰۲ - ۱۳:۵۵
لجاجت خانمان‌سوز
یکی از بیماری‌های روحی و آفت‌های اخلاقی که همه ممکن است به آن دچار شویم، لجاجت است.

یکی از راه‌های مهم برای رسیدن به یک زندگی موفق، روی آوردن به اخلاق و دوری از رذائل اخلاقی است؛ انحرافاتی که گاهی زندگی انسان را ویران می‌کند. برخی از ما آن‌قدر که برای بیماری‌های جسمی حساس هستیم، برای بیماری‌های روحی و اخلاقی خودمان حساسیت نداریم، درحالی‌که گاهی یک انحراف اخلاقی برای شخص، بسیار مهلک‌تر از یک بیماری جسمی و ظاهری است.

یکی از بیماری‌های روحی و آفت‌های اخلاقی که همه ممکن است به آن دچار شویم، لجاجت است. گاهی شخصی، چون برایش سخت است حقی را بپذیرد، تا انتهای جاده باطل پیش می‌رود و زندگی خودش و حتی دیگران را از بین می‌برد. روایت‌های زیبایی از اهل‌بیت (ع) درباره این صفت نکوهیده وارد شده است.

امیرالمؤمنین (ع) در حکمت۱۷۹ نهج‌البلاغه به یکى از آثار سوء «لجاجت» اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «اَللَّجَاجَه تَسُلُّ الرَّأْىَ: لجاجت، فکر و رأى انسان را از میان می‌برد».
اولین چیزی که لجاجت خراب می‌کند، تصمیم‌های درست و عقلانی و رفتار‌های از روی دوراندیشی و حکمت است. انسان لج‌باز دست به کار‌هایی می‌زند که در حالت عادی، از انجام آن‌ها پروا دارد و آن کار‌ها را صحیح نمی‌داند و این یکی از پیامد‌های خطرناک صفت نکوهیده لجاجت است.

آن که گردن به حقی نمی‌نهد و پا در مسیر لجاجت می‌گذارد، معلوم نیست تا کجا پیش خواهد رفت. گاهی ممکن است جنایت‌های عظیمی در این مسیر رقم بخورد. امیرالمؤمنین (ع) در کلامی می‌فرمایند: «بعضی جنگ‌هایی که انسان‌های زیادی در آن کشته و بچه‌های زیادی در آن یتیم می‌شوند، نتیجه لجاجت افرادی است که تصمیم‌گیری آن‌ها در این امور مهم است». حضرت در کلام زیبای دیگری می‌فرمایند: «إیّاکَ وَ مَذْمُومَ اللَّجاجِ فَإنَّهُ یُثِیرُ الْحُرُوبُ؛ از خصلت نکوهیده لجاجت بپرهیز که آتش جنگ‌ها را شعله‌ور می‌سازد».

به‌عنوان مثال جنگ ویرانگر غزه که افراد بی‌گناه زیادی در حملات هوایی کور به این منطقه کشته شدند و تصاویر ناراحت‌کننده بسیاری از این موضوع در فضای مجازی منتشر شد، دل هر انسانی را به درد می‌آورد. در این قضیه شاهد هستیم که با وجود آنکه هیچ انسان آزاده‌ای در دنیا نمی‌تواند از رژیم کودک‌کش صهیونیستی حمایت کند، عده‌ای از روی لجاجت و دشمنی با جمهوری‌اسلامی، از این رژیم اعلام حمایت می‌کنند و این نشان می‌دهد که این ویژگی تا چه جا‌های خطرناکی می‌تواند انسان را پیش ببرد که فرموده‌اند:
«اللَّجاجُ بَذْرُ الشَّرِّ؛ لجاجت بذر بدى‌هاست».

در حدیث دیگرى آمده است: «اللَّجاجُ أکْثَرُ الاَشْیاء مَضَرَّه فِی الْعاجِلِ وَ الآجِلِ؛ لجاجت، زیان‌بارترین چیز‌ها در دنیا و آخرت است».
درواقع شخص لج‌باز انگار سوار بر اسبی سرکش است که کنترل آن را از دست داده است و ممکن است او را به پرتگاه‌ها و مهلکه‌ها بکشاند. در حدیث دیگرى، لجاجت به مرکب چموشى تشبیه شده است که انسان بر آن سوار می‌شود. امیرالمؤمنین (ع) در این‌باره می‌فرمایند: «لَا مَرْکَبَ أَجْمَحْ مِنَ اللَّجاجِ؛ هیچ مرکبى، سرکش‌تر و چموش‌تر از مرکب لجاجت نیست».

از خداوند بزرگ می‌خواهیم همه ما را از این صفت مهلک که پشیمانی دو دنیا را برای ما به بار می‌آورد، حفظ کند که پیامبر خدا (ص) در روایتی فرمودند: «إیّاکَ وَ اللَّجاجَه فَإنَّ أوَّلَها جَهْلٌ وَ آخِرَها نَدَامَه؛ از لجاجت بپرهیز که آغازش، نادانى و سرانجامش، پشیمانى است».

درواقع برای دچار نشدن به این صفت، باید صفت زیبای حق‌پذیری را تمرین کنیم و وقتی اشتباهی را مرتکب شدیم، به‌آسانی آن را بپذیریم و جلوی انحراف و ضرر کردن خود را بگیریم که بدون شک کسی که موفق به این مهم شود، راهی جاده خطرناک لجاجت و لج‌بازی نخواهد شد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->