ذات الریه همچنان یکی از بیماری‌های پرتلفات است
در هر ۳۹ ثانیه یک کودک در دنیا بر اثر پنومونی جانش را از دست می‌دهد و از این نظر ذات الریه نخستین بیماری عفونی کشنده در سراسر دنیاست.
شادفر | شهرآرانیوز شاید خیلی از ما اهمیت ذات الریه را با بحران کرونا شناختیم. وقتی که ریه‌ها درگیر و جان‌ها بی جان می‌شدند. به دلیل اهمیت این بیماری، سازمان بهداشت جهانی امروز (۱۲ نوامبر) را روز جهانی پنومونی یا ذات الریه نام گذاری کرده است و ما هم قصد داریم کمی آگاهی مان را در این باره زیاد کنیم. دسته‌هایی از کیسه‌های هوایی ریز در انتهای لوله‌های تنفسی موجود در ریه‌ها وجود دارند که در صورت التهاب ریه، آن‌ها هم ملتهب و با مایعات چرکی پر می‌شوند. در این حالت نفس کشیدن برای بیمار دشوار می‌شود و اکسیژن کافی به خونش نمی‌رسد و سینه پهلو یا همان ذات الریه در بدنش پدیدار می‌شود.
۳۹ ثانیه
در هر ۳۹ ثانیه یک کودک در دنیا بر اثر پنومونی جانش را از دست می‌دهد و از این نظر ذات الریه نخستین بیماری عفونی کشنده در سراسر دنیاست.
۵ تا ۶۵ سال
عفونت ریه یا ذات الریه از کودکان زیر پنج سال تا افراد بالای شصت و پنج سال را در برمی گیرد.
کووید ۱۹
ویروس کووید ۱۹ در بیماران کرونایی می‌تواند منجر به بروز درگیری ریوی و پنومونی شود که با تشخیص به موقع درمان شدنی است.
نشانه‌های ذات الریه کدام‌ها هستند؟
نشانه‌های ذات الریه در ابتدا مانند سرماخوردگی است، زیرا همان میکروبی که سرماخوردگی را پدید می‌آورد به ریه راه می‌یابد و سبب بروز ذات الریه می‌شود. به همین دلیل گاهی تشخیص عفونت ریه دشوار می‌شود. یعنی درحالی که علائم سرماخوردگی رو به بهبود می‌رود، وضع تغییر می‌کند و علائم تشدید و وخیم‌تر می‌شوند. در عفونت ریه افزون بر علائم سرماخوردگی، نشانه‌های زیر وجود دارد:
- تب حدود ۴۰ درجه لرز سرفه با خلط زرد یا سبز یا خونی
- احساس کم آوردن نفس (به خصوص در زمان تحرک)
- خستگی زیاد کم شدن اشتها درد خنجری و تیز در قفسه سینه تعریق زیاد تنفس و نبض تند کبود شدن لب و ناخن
- منگی (به ویژه در کهن سالان)
دیگر نشانه‌ها
کودکان زیر پنج سال می‌توانند خس خس سینه و تنفس تند داشته باشند.
نوزادان ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند، ولی گاهی احتمال استفراغ، کمبود انرژی یا دشواری در نوشیدن و خوردن غذا در آن‌ها وجود دارد.
در افراد مسن‌تر می‌تواند علائم خفیف تری را نشان دهد. احتمال گیجی و پایین آمادن دمای بدن نیز در این افراد وجود دارد.
۵ علت
شایع‌ترین علت‌های بیماری ذات الریه، عفونت‌های باکتریایی، مایکوپلاسمایی، ویروسی، قارچی و عفونت‌های ناشی از ترکیبات شیمیایی مختلف است.
انواع ذات الریه
ذات الریه بیمارستانی (HAP)
این نوع از ذات الریه باکتریایی طی بستری شدن در بیمارستان ایجاد می‌شود و می‌تواند جدی‌تر از سایر انواع آن باشد، زیرا این نوع ویروس در برابر آنتی بیوتیک‌ها مقاوم‌تر است.
ذات الریه اکتسابی (CAP)
ذات الریه اکتسابی از جامعه (CAP) به ذات الریه‌ای گفته می‌شود که فرد بیمار خارج از محیط بیمارستان به آن مبتلا شده باشد.
ذات الریه ونتیلاتور (VAP)
هنگامی که افراد استفاده کننده از دستگاه تنفسی به ذات الریه مبتلا شوند، به این نوع از ذات الریه VAP گفته می‌شود.
ذات الریه استنشاقی
ذات الریه استنشاقی زمانی رخ می‌دهد که باکتری از راه غذا، نوشیدنی یا بزاق وارد دستگاه تنفسی شما شود. این نوع از ذات الریه معمولا زمانی رخ می‌دهد که در بلع مشکل داشته باشید یا بلعیدن شما به دلیل استفاده از دارو‌ها و نوشیدنی‌های الکلی به مشکل برخورده باشد.
درمان
استراحت زیاد مصرف زیاد مایعات مخصوصا مایعات گرم حمام بخار کاهش تب با دارو‌های تب بر داروی ضد ویروس در ذات الریه‌های ویروسی آنتی بیوتیک در ذات الریه‌های باکتریایی
عوامل خطر
سن: بالای شصت و پنج و زیر دو سال بیماری‌های زمینه ای: بیماری‌های مزمن ریوی، قلبی، دیابت، ایدز، پیوند عضو محیط:قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی، آلاینده‌ها یا گاز‌های سمی رفتار‌های مؤثر بر سلامت: سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و الکل.
پیشگیری
- تزریق واکسن آنفلوانزا
- شستن زیاد دست‌ها
- ترک سیگار
- تغذیه سالم
- ورزش منظم
نکاتی درباره ذات الریه
پنومونی، عفونت ریه است که بیشتر با ویروس یا باکتری و کمتر با قارچ‌ها یا مواد محرک شیمیایی ایجاد می‌شود.
سینه پهلو معمولا مسری است و می‌تواند از راه ترشحات تنفسی فرد آلوده، با سرفه، عطسه و صحبت کردن منتقل شود.
ذات الریه اغلب هر دو ریه را درگیر می‌کند و چون با التهاب زیادی همراه است در برخی افراد به اکسیژن و ونتیلاتور نیاز می‌شود.
عادات بهداشتی خوب مانند شستن دست ها، رژیم غذایی سالم، خواب کافی، ورزش منظم و پرهیز از سیگار به پیشگیری و درمان کمک می‌کند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
