۱۱ اتاق فرار در مشهد | درباره نوع جدیدی از بازی‌های گروهی که در میان نوجوانان و جوانان مخاطب زیادی پیدا کرده است
براساس خبرها، ۲۷۸ اتاق فرار در کشور شناسایی شده است که فقط ۱۰۵ اتاق مجوز دارند.
به گزارش شهرآرانیوز، تاریکی مطلق، ترس را چندبرابر می‌کند. همه درحال جست‌وجو هستند که ناگهان یک نفر وارد اتاق می‌شود. صدای جیغ بچه‌ها که بلند می‌شود، حواس همگی به آن سیاهی پرت می‌شود. یکی از بچه‌ها داد می‌زند که «حواستان کجاست؟ وقت دارد تمام می‌شود». با نهیب او پنج نفر دیگر ترسیدن را فراموش می‌کنند و می‌روند دنبال بقیه ماجرا. نیم‌ساعت وقت باقی‌مانده هم تمام می‌شود و همگی بدون حل‌کردن موفق معما از اتاق خارج می‌شوند. بیرون از آنجا بحث بر سر کم‌کاری چندنفر، ترسناک‌بودن داستان و سخت‌بودن معما ادامه دارد، اما باید سالن را ترک کنند تا گروه بعدی بیاید و این هیجان را تجربه کند.
شروع از آسیا
«اسکیپ روم» یا به اصطلاح اتاق فرار، یک بازی گروهی و فکری است که از سال ۲۰۰۷ در کشور‌های آسیایی کلید خورد و به تدریج در همه جهان گسترده شد. این بازی براساس یک داستان پیش می‌رود که اعضای گروه باید مرحله به مرحله معما‌های آن را حل کنند. اتاق‌های فرار حالا برای نوجوانان و جوانان یکی از تفریحات مهیج و جذاب است که خیلی‌ها آن را چندبار تجربه کرده اند و معتقدند تفریح خوبی برای گذراندن شب‌های تابستان هم هست. گزارش پیش رو پرداختن به روایت آن‌هایی است که تجربه حضور در اتاق فرار را داشتند و نیز چندوچون صدور مجوز‌ها و سازمان متولی آنان.
ورود به ایران و سروسامان گرفتن
اتاق‌های فرار به طور رسمی از سال۱۳۹۵ در ایران تأسیس شدند. از آنجا که وزارت ورزش چارچوب آنها را نوعی ورزش به حساب آورده بود، متولی سامان دهی آن هم شد و در سال ۱۳۹۸ انجمن بازی‌های فکری در آیین نامه‌ای نحوه صدور پروانه تأسیس باشگاه بازی‌های فکری و اتاق فرار را صادر کرد و پس از آن به استان‌ها ابلاغ شد. به تدریج این اتاق‌ها در شهر‌های مختلف راه اندازی شدند. براساس آخرین آمارها، بیشترین تعداد اتاق‌های فرار هم اکنون در استان‌های تهران، اصفهان، البرز، مازندران، خراسان رضوی، کرمانشاه، گیلان و خوزستان دایر هستند.
طبیعی است که قبل از همه نوجوان‌ها و جوان‌ها اسم این بازی را شنیده و آن را تجربه کرده باشند. اولین ویژگی این اتاق‌های فرار هیجان است و به طور طبیعی نوجوانان و جوانان در این سنین عاشق ماجراجویی و هیجان هستند. از طرف دیگر، این اتاق‌ها این روز‌ها پرطرف دار و به قول خودشان «مُد» شده اند و فعلا جذابیت زیادی دارند.
۵۰ تا ۳۵۰ هزار تومان بهای بلیت
روش خریدن بلیت بازی و انتخاب اتاق فرار، اینترنتی است. می‌توانید روی سایت مبلغ بلیت، نوع بازی و زمان را هم انتخاب کنید. بلیت‌ها قیمتی بین ۵۰ تا ۳۵۰ هزار تومان دارند که براساس بودجه می‌توان انتخابشان کرد. ترکیب سنی هم دارند. سن حضور در بازی‌ها دست کم چهارده سال است و البته هر بازی براساس میزان هیجان و ترس، سن مخصوص به خودش را دارد. ترسناک، اکشن، درام، دلهرهآور، غیرترسناک، هیجانی و جنایی از موضوعات داستان‌های اتاق فرار است. زمان بازی‌ها از شصت تا دویست دقیقه طول می‌کشد و سطح سختی معما‌ها از یک تا چهار تعیین شده است.
در دستورالعمل راه اندازی اتاق فرار تأکید شده که کمترین زیربنا برای اجرای بازی‌های اتاق فرار سی مترمربع است. به ازای هر پنج مترمربع که به مساحت زیربنای مفید اتاق فرار اضافه شود، می‌توان یک نفر به تعداد اعضای تیم اضافه کرد. مثلا فضای چهل مترمربع برای تیم‌های شش نفره مناسب است. رعایت اسلامی و شرایط فرهنگی جامعه هم از موارد تأکیدشده است.
روایت یک دختر عاشق هیجان
فرناز بیست ودو ساله است. مثل بیشتر دختران هم سن وسالش اهل تفریح است، اما از آنجایی که عاشق هیجان بوده، چندبار اتاق‌های فرار را تجربه کرده است: من از آن آدم‌هایی هستم که هر وقت بیکار می‌شوم، فیلم ترسناک می‌بینم. مدتی هم سینما‌ها فیلم ترسناک اکران می‌کردند که همه را دیدم. خیلی اتفاقی یکی از دوستانم گفت اگر موضوعات ترسناک دوست داری، شنیده ام جایی هست که از این بازی ها دارد. این شد که با هم کلاسی هایم جمع شدیم و رفتیم اتاق فرار.
درچند نقطه شهر به اتاق‌های فرار سر زده است و می‌گوید: یکی دو جا رفتیم که خوب بود و ترسناک، اما اتاق فراری که در منطقه طرقبه رفتیم، خیلی خیلی ترسناک بود و معماهایش خیلی سخت و طولانی بود، این قدر که ما فقط سه مرحله توانستیم برویم و بی نتیجه بیرون آمدیم، اما خیلی لذت بخش بود.
فرناز هزینه مشخصی را هم هر ماه برای این بازی کنار گذاشته است: بیشتر تفریحمان این است که یا برویم سینما یا کافی شاپ، اما با دوستانم قرار گذاشتیم ماهی یک بار پول بگذاریم برای اتاق فرار. آخرین باری که رفتیم آنجا، هزینه ورودی اش ۳۰۰ هزار تومان بود. باید صبر و حوصله داشته باشی که از بازی لذت ببری.
او به واکنش دوستانش درباره اتاق فرار هم اشاره می‌کند: بعضی بچه‌ها یکی دو بار آمدند و بعد منصرف شدند. می‌گفتند این بازی‌ها انرژی منفی دارد و بعد که برمی گردیم یا با کسی دعوایمان می‌شود یا اتفاقی می‌افتد. این‌ها تصورات خودشان است، چون همه نمی‌توانند آن همه هیجان را تحمل کنند، ولی من عاشق این بازی‌ها هستم.
ترسناک بود، خیلی ترسناک
نوشین یک بار تا ورودی اتاق فرار رفته و برگشته است: از بچه‌ها شنیده بودم که بازی‌ها ترسناک است و خودم هم دل وجرئت این کار‌ها را ندارم، برای همین نرفته بودم تا اینکه ماه پیش دوستانم خیلی اصرار کردند با آنها بروم و گفتند بازی اش خیلی ترسناک نیست. من هم رفتم، اما پیش از ورود برگشتم. گروهی از جوان‌ها که از ساعت قبل بودند و از آنجا خارج می‌شدند، گفتند این قدر ترسناک بود که نزدیک بود سکته کنیم. یکی از آنها گریه کرده بود. تا وضعیت را دیدم، نرفته به اتاق، فراری شدم.
تجربه ۶ اتاق فرار
برخلاف نوشین امیرحسین از این بازی‌ها لذت برده و مشتری ثابتشان شده است: ما همیشه با جمعیت زیاد رفتیم؛ ۸ تا ۱۰ نفر. داستانی که تعریف می‌کنند و بازی بازیگر‌ها عالی است. بعضی‌ها دشمن هستند و بعضی‌ها دوست. یک نفر هم هدایت کننده بازی است. من تابه حال شش بار اتاق فرار رفته ام. می‌توانم بگویم کدام اتاق داستان‌های جذاب تری دارد و کدام برای سن وسال‌های بیشتر خوب است.
قیمت‌ها کمتر شود
بهنام هم دوبار اتاق فرار را تجربه کرده است. از نظر او قیمت‌ها باید کمتر باشد تا جوانان بیشتری بتوانند از این بازی‌ها لذت ببرند: در نهایت می‌توان ماهی یک بار به این اتاق‌ها سر زد، نه بیشتر، چون هزینه اش برای من که یک دانشجو هستم زیاد می‌شود. از طرف دیگر، بیشتر اتاق‌های فرار خیلی ترسناک هستند، اما اگر موضوعاتی با درجه ترس کمتر داشته باشند، حتی پدرومادر‌های ما هم می‌توانند از آن لذت ببرند. فکر می‌کنم نیت اصلی گردانندگان این اتاق‌ها ایجاد سرگرمی برای جوانان است که عاشق هیجان هستند. اتفاقا بین جوان‌ها هم مخاطب پیدا کرده اند.
تحت نظارت پلیس اماکن و اداره کل ورزش
اتاق‌های فرار جوانان و نوجوانان را از بازی‌های رایانه‌ای یا نشستن پای تلفن همراه دور و به ساعتی فکرکردن و الزام برای همکاری تیمی ترغیب می‌کنند. چندروز پیش هم سردار علی نوروزی، رئیس پلیس نظارت بر اماکن عمومی فراجا، درباره اتاق‌های فرار این طور اظهارنظر کرده بود: پلیس اماکن موافق فعالیت اتاق‌های فرار است، اما بهتر است به جای استفاده از محتوا‌های ترسناک در این اتاق‌ها از محتوا‌های فکری و کمدی استفاده شود.
درباره مجوز‌ها که سخن به میان می‌آید، سراغ مسئول استانی این حوزه می‌رویم. حمزه حکیم پور، مسئول امور باشگاه‌های اداره کل ورزش وجوانان خراسان رضوی، توضیح می‌دهد: دستورالعمل تعیین استانداردها، مقررات، تجهیزات و فضا‌های موردنیاز برای تأسیس باشگاه‌های بازی‌های فکری و اتاق فرار از سوی انجمن بازی‌های فکری فدراسیون ورزش‌های همگانی وزارت ورزش وجوانان به استان‌ها ابلاغ شده و بر همان اساس درحال اجراست. ما نیز از سال ۱۳۹۸ پس از ابلاغ دستورالعمل، شرایط را اعلام کردیم و اتاق‌های فرار بر همان مبنا شکل گرفتند.
۱۱ اتاق فرار در مشهد
به گفته مسئول امور باشگاه‌های اداره کل ورزش وجوانان استان، اکنون یازده اتاق فرار در شهرستان مشهد و سه اتاق فرار هم در شهرستان طرقبه و شاندیز دایر است.
او با اشاره به نحوه کنترل و نظارت اتاق‌های فرار ادامه می‌دهد: نظارت و بازرسی بر باشگاه‌های بازی از سوی ادارات شهرستان‌ها انجام می‌شود. درعین حال اداره اماکن و نیروی انتظامی هم وارد شده است. مسئولان باشگاه‌های فرار موظف اند دوربین‌هایی را نصب کنند که در اختیار پلیس اماکن است. نصب آن دوربین‌ها جزو الزامات شروع کارشان است.
حکیم پور درباره تعداد شکایت‌ها و نحوه رسیدگی به آنها نیز می‌گوید: رسیدگی به شکایت‌ها با اداره شهرستان هاست و موارد اندکی شکایت داشتیم که تاکنون به همه آنها رسیدگی شده و مواردی مانند اعتراض به هزینه‌ها یا کیفیت بوده است.
او این را هم یادآوری می‌کند که هر باشگاه اتاق فرار موظف است تابلو خودش را نصب کند و آنها که بدون مجوز هستند و تعدادشان هم کم نیست، بدون نام ونشان فعالیت می‌کنند.
حکیم پور یادآور می‌شود: درصورتی که متقاضی تأسیس اتاق فرار داشته باشیم و بتواند شرایط و ضوابط را رعایت کند، بازهم مجوز صادر خواهد شد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
