تولیت آستان قدس رضوی: بسیجیان باید امید را تقویت کنند | آگاهی و تحلیل عمیق، ابزار مقابله با جنگ نرم دشمن است مراسم بزرگداشت شهدای پاراچنار پاکستان در حرم امام‌رضا (ع) برگزار شد (۴ آذر ۱۴۰۳) راهیابی ۲۵ حافظ مشهدی به مرحله نهایی مسابقات کشوری قرآن کریم مشورت، صفت مؤمنان بررسی کارکردهای اجتماعی نماز | فریضه‌ای عدالت‌طلب و احیاگر حق چرا باید صبر کنیم؟ ایمان داشته باش تا هدایت شوی | درباره لزوم هدایت قرآنی در زندگی بشر آیت‌الله علم‌الهدی: فرهنگ بسیجی محور عمل کارگزاران نظام باشد | هیچ منطقی در گرانی‌های بازار نیست آیت‌الله علم‌الهدی: بسیجیان دانشجو و طلبه، نگهبان اعتقادی جریان بسیج هستند+ویدئو پیکر مطهر ۱۴ شهید گمنام دفاع مقدس در استان خراسان رضوی تشییع می‌شود رئیس کمیته امداد: خیرین بازوان انقلاب در خدمت‌رسانی به نیازمندان هستند جمع‌آوری ۴۰ میلیارد تومان کمک برای مردم غزه و لبنان توسط خیرین و هیئت‌های مذهبی کشور قصه آقای راستگو | یادی از حجت‌الاسلام محمدحسن راستگو، روحانی نام‌آشنای مشهدی مروری بر روایات ائمه اطهار (ع) درباره عقل | بهترین نعمت برای دنیا و آخرت نصرت الهی در پرتو صبر و پایداری دهک‌بندی ارائه خدمات به ایثارگران از بودجه حذف می‌شود خوش‌به‌حال گردو‌ها اعتکاف ماه مبارک رجب با حضور ۱۵۰۰ معتکف در حرم امام‌رضا(ع) برگزار می‌شود + فیلم (۳۰ آبان ۱۴۰۳) مروری بر زندگی و خدمات استاد «مهدی ولائی»، مأمور ثبت‌احوال نسخه‌های خطی حرم امام‌رضا(ع)
سرخط خبرها

عواقب ترک واجب فراموش‌شده

  • کد خبر: ۲۴۲۲۹۱
  • ۱۰ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۳
عواقب ترک واجب فراموش‌شده
بی‌شک امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر تکلیف دینی و وظیفه شرعی عمومی است و ترک آن هم از گناهان به‌شمار می‌آید.

ترک‌کننده امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر چه وضعی دارد؟ پاسخ این پرسش در قرآن و حدیث آمده است. آثار و پیامد‌های ترک امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر فراوان است. از امام‌سجاد (ع) فرزند امام‌حسین (ع) که برای امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر به شهادت رسیدند، احادیث زیادی درباره امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر وجود دارد.

در یک حدیث، امام علی‌بن‌الحسین (علیهماالسلام) در تبیین وضعیت کسی که امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را ترک کند، فرموده‌اند: «التارک للامر بالمعروف و النهی عن المنکر کنابذ کتاب ا... وراء ظهره الا ان یتقی تقاه، قلت: و ما یتقی تقاه؟ قال: یخاف جباراً عنیداً ان یفرط علیه أو أن یطغی؛ ترک‌کننده امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر همچون فردی است که کتاب خدا را پشت‌سر انداخته است، مگر آنکه بخواهد به‌سبب دفع خطری که متوجه اوست، تقیه کند. گفتم: تقیه چیست؟ امام فرمود: از ستمگر و زورگوی لجوجی بترسد که به او ظلم کند یا طغیان و سرکشی کند» (کشف‌الغمه فی معرفه‌الأئمه علیهم‌السلام، ج ۲، ص ۱۰۳).

بی‌شک امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر تکلیف دینی و وظیفه شرعی عمومی است و ترک آن هم از گناهان به‌شمار می‌آید. امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر وظیفه قرآنی است و به حکم قرآن بر همه مسلمانان واجب است؛ زیرا قرآن کتاب امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر است. واژگان چهارگانه «امر» و «نهی» و «معروف» و «منکر» با هم در هشت آیه قرآن آمده است. در سوره آل‌عمران، آیات ۱۰۴، ۱۱۰، ۱۱۴؛ سوره توبه، آیات ۷۱ و ۱۱۲؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷ و سوره حج، آیه ۴۱ و همچنین سوره لقمان آیه ۱۷ اهمیت امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر آموزش داده شده است.

 ترک‌کننده امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر به قرآن بی‌اعتنایی کرده است؛ چون یک وظیفه بزرگ قرآنی را کنار نهاده و به آن پشت کرده است. امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر سه مرحله دارد: قلبی، زبانی و عملی. تارک امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر کسی است که هرسه مرحله را ترک کند. امام‌سجاد (ع) در این گفتار برای روشن ساختن وضعیت تارک امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، جمله «کنابذ ا... وراء ظهره» را به‌کار برده‌اند. نابذ از مصدر نبذ با فتحه نون و سکون باء و به‌معنای دور انداختن از روی بی‌اعتنایی و پرتاب کردن است.

 آدمی که امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را رها می‌کند، گویا کتاب خدا قرآن کریم را به پشت‌سر پرتاب کرده است. ترک کردن امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر آن‌قدر خطرناک است که حکم دور انداختن قرآن و پرت کردن آن به پشت‌سر را دارد. آن که امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر نمی‌کند و می‌گوید به‌من چه، شانه از بار مسئولیت الهی قرآنی خالی کرده است. جامعه‌ای که در آن امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر جریان ندارد، جامعه قرآنی نیست؛ جامعه پشت‌کننده به قرآن و آیات وحی است.

در قانون اساسی جمهوری‌اسلامی ایران با استناد به قرآن در اصل هشتم چنین آمده است: در جمهوری‌اسلامی ایران دعوت به خیر، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، وظیفه‌ای است همگانی و متقابل برعهده مردم نسبت‌به یکدیگر، دولت نسبت‌به مردم و مردم نسبت‌به دولت، شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می‌کند. «وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ» (سوره توبه، آیه ۷۱).

نشانه یک جامعه زنده قرآنی، وجود تعهد اجتماعی و احساس مسئولیت در تک‌تک افراد است. همه مسلمانان و پیروان قرآن باید اهل امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر باشند و دربرابر خوب و بد صالحان و فاجران، بی‌تعهد و بی‌تفاوت نباشند. فراخوان قرآنی در امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر باید محل توجه مردم قرار گیرد و دغدغه همیشگی مردان و زنان مسلمان باشد.

اگر افراد جامعه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را ترک کنند، حکم کتاب خدا، قرآن را زیر پا گذاشته‌اند و درپی آن، مفاسد اجتماعی و گناهان رواج می‌یابد و آثار شوم آن دامنگیر همه می‌شود و آتش فساد، خشک و‌تر را باهم می‌سوزاند. امام‌سجاد (ع) در این گفتار خویش یکی از شرایط وجوب امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را نیز بیان کرده‌اند. امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر با چهار شرط «علم و آگاهی» و «احتمال اثر» و «اصرار و تکرار گناهکار» و «نداشتن خطر بزرگ» بر هر انسانی واجب می‌شود. 

یک شرط وجوب امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، نداشتن خطر و مفسده و ضرر برای امرکننده به معروف و نهی‌کننده از منکر است. در جایی که انسان با جبار عنید و ستمگر و زورگویی لجباز مواجه است که برای رهایی از ظلم و طغیان او باید تقیه کند، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر واجب نیست. آمر به معروف و ناهی از منکر عامل به کتاب‌ا... است و تارک آن نابذ کتاب‌ا.... امام‌سجاد (ع) با این گفتار خویش، جامعه اسلامی را به امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر دعوت کرده‌اند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->