رئیس انجمن متخصصان زنان و زایمان خراسانرضوی با بیان اینکه زنگ خطر مهاجرت شغلی و جغرافیایی پزشکان زنان و زایمان باید شنیده و جدی گرفته شود، افزود: نتیجه آماده نبودن زیرساختها و وضع قوانین سختگیرانه چیزی جز مهاجرت پزشکان نیست؛ نتیجه چیزی جز فاصله گرفتن از درمانهای طبی نیست. روزبهروز بر تعداد متخصصان زنان که کار طبابت را رها میکنند، افزوده میشود و برخی پزشکان جوان دیگر قادر به مطبداری نیستند و ترجیح میدهند به سایر کشورها مهاجرت کنند. آیا جوانی جمعیت فقط باید معطوف به فرزندآوری شود؟! این جوانان برومند و تحصیلکرده را نباید حفظ کرد؟!
دکتر نفیسه ثقفی در نشست خبری «متخصصان زنان و چالشها و فرصتهای فراروی طرح جوانی جمعیت» با بیان اینکه سختی این رشته تخصصی بهقدری است که گاه یک پزشک بیشتر از ۱۰ سال در این رشته نمیتواند فعال باشد، افزود: متخصصان زنان ما پیشبینیناپذیرترین بیماران را دارند، اما وقتی قرار است جوانی جمعیت را ترویج کنیم و برای این مهم بهدنبال ترویج زایمان طبیعی هستیم، حتما باید زیرساختها را فراهم کنیم.
این استاد دانشگاه علومپزشکی مشهد افزود: چرا باید امتیاز مثبت اعتبارسنجی بیمارستانها وابسته به تعداد بیشتر زایمانهای طبیعی باشد و چرا باید درحالیکه تشخیص پزشک، سزارین است و مریض نیز مایل به سزارین است، بهدلیل نپذیرفتن بیماران سزارین در برخی بیمارستانها، بیماران باید بهدنبال بیمارستانی باشند که سزارین انجام دهد؟ اینهاست که ما را بهعنوان پزشک معالج آزار میدهد.
دبیر انجمن متخصصان زنان و زایمان ایران نیز در این نشست خبری گفت: برخورد با سقطهای جنایی باید به مثابه برخورد با مسائل امنیتی باشد. متأسفانه دلالهایی در مسیر سقطهای جنایی وجود دارند که مادران را هدایت میکنند و این فاجعه است. داروهای سقط بهوفور در دسترس است. سقطها هم توسط افراد غیرمتخصص و بیشتر در مکانهای نامناسب انجام میشود و عوارض این سقطها گاهی به ناباروری مادامالعمری منجر میشود.
دکتر مریم میرپور با اشاره به آمار پایین فرزندآوری، بهخصوص در برخی استانها، گفت: حداقل کاری که میتوان کرد این است که در استانهایی که نرخ فرزندآوری پایین است، سزارین آزاد باشد. متأسفانه از ابتدا اجبار به زایمان طبیعی شده است.
وی با اشاره به اینکه بودجههای فرزندآوری بیشتر معطوف به شرکتهای دارویی شده است، گفت: قوانین باید طوری تعریف شود که مسیر فرزندآوری تسهیل شود. در همهجای دنیا افراد با رفاه بیشتر تمایل بیشتری به فرزندآوری دارند، اما در کشور ما عکس این مسئله را میبینیم. این یعنی مسائل درست ریشهیابی نشده است و ضعفهای فراوانی وجود دارد که باید رفع شود.
وی بهموضوع ایجاد شرایط برای زایمانهای بدون درد نیز اشاره کرد و گفت: متأسفانه در اغلب بیمارستانهای کشور بهعلت مسائل مالی و تجهیزاتی، شرایط زایمانهای بدوندرد فراهم نیست. مادران ما گاه چنان تجربههای وحشتناکی از زایمان طبیعی را پشت سر میگذرانند که دیگر حاضر به بارداری نمیشوند. ما بهدنبال ترویج زایمان طبیعی هستیم، اما نه با اجبار.
عضو هیئتمدیره انجمن متخصصان زنان و زایمان خراسانرضوی نیز بیان کرد: درحالیکه برای نسل مولد فرهنگسازی انجام نشده است، اجبار به انتخاب روش زایمان درست نیست و با سیاستهای جوانی جمعیت نیز همخوانی ندارد. دکتر اعظم رفیق بیان کرد: تعیین درصد آمار سزارین و قرار دادن این آمار بهعنوان ملاک ارزشیابی بیمارستانها باعث سرگردانی و تحمیل هزینههای مازاد برای مادران خواهد شد.
وی گفت: در همهجای دنیا براساس وجود دلیل علمی پزشکی و در تعامل با مادر و طبق تصمیمگیریهای علمی، روش زایمان انتخاب میشود و هیچاجباری در کار نیست. اما پزشک متخصص زنان در کشور ما به اجبار باید برای آمار انجام سزارین بهصورت مداوم موردبازخواست و تنبیه قرار گیرد.
بهطورمثال باید از هر ۱۰ مادر باردار، هفت نفر زایمان طبیعی داشته باشند. وی گفت: با اجبار کار پیش نمیرود. مادر بارداری را که وحشت از زایمان دارد، نمیتوان بهزور وادار به زایمان طبیعی کرد و از طرفی روند زایمان بسیاری از مادران هم که بسیار به انجام زایمان طبیعی رغبت دارند، در نهایت به دلایل علمی، به سزارین ختم میشود. رفیق یادآور شد: افزایش نرخ دیه و تناسب نداشتن تعرفههای جراحی در رشته تخصصی زنان مشکلات بسیار زیادی را برای این گروه تخصصی ایجاد کرده است.
وی گفت: تعرفه دریافتی متخصص زنان در سیستم دولتی برای زایمان طبیعی ۳۵۰هزار تومان و برای سزارین ۲۵۰هزار تومان است و این تعرفه بعد از گذشت حدود هشتماه برای پزشک با کسر مالیات و کسورات بیمهها پرداخت میشود، درحالیکه دیه یک فرد امسال بالای یکمیلیارد تومان است؛ این در حالی است که در بعضی نوزادان، آسیبهای اتفاقافتاده بهصورت تأخیری بروز میکند و ممکن است شکایت سالها بعد از زایمان رخ بدهد و متخصص زنان درصورت محکومیت باید نرخ دیه را بهروز پرداخت کند و همه اینها در حالی است که این شکایات توسط بیمه مسئولیت پوشش داده نمیشود و در این میان اقدامات حمایتی و تشویقی برای پزشکان بسیار کمرنگ است.