به گزارش شهرآرانیوز، یک سال پس از تعطیلی برنامه نود، عادل فردوسیپور ارتباطش را با صداوسیما با برنامه فوتبال۱۲۰ ادامه داد و شاید در ته ذهنش به دنبال اتفاقات و تحولاتی است که او را دوباره به صندلی داغش در شبکه سوم سیما برگرداند. در عین حال در این یک سال به ساختن برنامههای مختلفی فکر کرده و یکبار نیز آن را به مرحله عمل در آورده است، اما فعلا اوقات خالی او را تنها برنامه فوتبال۱۲۰ و خواندن نریشنهای برخی از آیتمهای این برنامه پر کرده است.
او که خوره فوتبال چه از نوع تماشا و چه از نوع بازیکردن بود، در روزهای قرنطینه به سختی روزگار میگذراند، اگرچه ترجمه کتاب جدیدی را شروع کرده است که قرار است آن را بهزودی به بازار عرضه کند.
مصاحبه فردوسیپور را با روزنامه همشهری بخوانید:
برای آدمی که عادت داشت ۳ تا تلویزیون را با هم روشن میکرد و ۳ تا بازی مختلف میدید، روزگار بدون فوتبال چه جوری میگذرد؟
خیلی سخت، خیلی سخت.
چه چیزی را جایگزین فوتبال کردهای؟
ترجمه یک کتاب و خواندن n تا کتاب دیگر.
چه کتابی؟
کتابی که دارم ترجمه میکنم کتابی جدید از رولف دوبلی است. در همین حد توضیح کفایت میکند! فکر میکنم یکی دو ماه دیگر به بازار میآید. (پیش از این دو کتاب دیگر از این نویسنده سوئیسی به نامهای «هنر شفاف اندیشیدن» و «هنر خوب زندگیکردن» با ترجمه فردوسیپور به بازار آمده بود و فروش بالایی هم داشت.)
و کتابهایی که خواندهای یا داری میخوانی؟
خیلی کتاب خواندهام. هرچه کتاب جا مانده بود و نخوانده بودم، سعی کردم در این مدت بخوانم.
اینها جای فوتبال را برایت پر میکند؟
قطعا نه! البته برنامه فوتبال۱۲۰هم که پنجشنبه شبها از شبکه ورزش پخش میشود، بخش زیادی از وقتم را پر میکند.
شاید مجموعهای از فوتبالهای قدیمی را هم دیدهای.
راستش زیاد نه. بهنظرم فوتبال جذابیتش به زنده بودنش است. فوتبالی که قبلا انجام شده خیلی برایم جذاب نیست. البته این مدت یک سری برنامه فوتبالی دیدم، مستند و این چیزها.
یکی دو تا مستند فوتبالی هم منتشر شد که تو گزارش کرده بودی.
آره. یکی مستند روز بازی بارسلونا بود، یکی هم لیورپول.
چسبید بهت؟
آره خوب بود. مستند لیورپول خیلی خوب بود. بارسلونا هم البته خوب بود. بارسلونا ۸قسمت بود که تمام شد، لیورپول هم تک قسمت بود. به هر حال هر چیزی که به فوتبال ربط داشته باشد، برای من جذاب است.
با شناختی که از تو داریم، فوتبال بازی نکردن برایت خیلی سختتر از فوتبال ندیدن است...
آخ آخ... هفتهای ۴-۳بار بازی میکردم. دلم که حسابی تنگ شده.
جایی هست که بروی ورزش کنی؟
فقط هر از گاهی با بچهها پینگپنگ بازی میکنم.
چاق که نشدهای؟
نه، فکر نمیکنم. خدا را شکر دیگر دارد دوران قرنطینه تمام میشود. انشاءالله بهزودی شروع میکنیم.
خیلی هم اهل مسافرت که نیستی، بخواهی جایی بروی.
نه اهلش نیستم. البته این مدت هم که قرنطینه بود نمیشد جایی رفت.
حالا واقعا قرنطینه را رعایت میکردی؟
واقعا جایی نرفتم. نه دید و بازدیدی نه هیچی. بیشتر خانه بودم.
سؤال آخر؛ حتما این مدت خودت هم شنیدهای که به شوخی کرونا را بهاحتمال قهرمانی تیم محبوبت، لیورپول بعد از ۳۰سال ربط میدهند.
نه بابا، اینها که شوخی است. خیالم راحت است که در لیگ انگلیس قطعا بازیها انجام میشود.