توقیف پراید با رانندهٔ ۱۱ ساله در اصفهان + عکس اعلام اولویت‌ها و هزینه اولیه حج ۱۴۰۴ جهانگیر: اجل مهلت نداد حکم شارمهد اجرا شود تهاتر بدهی‌های دارویی سازمان غذا و دارو و تأمین اجتماعی افراد تحصیل‌کرده کمتر به زوال عقل مبتلا می‌شوند بررسی یکی از علل سقط جنین در خانواده‌ها آغاز فاز جدید رتبه‌بندی معلمان از مهرماه ۱۴۰۴ این متن را با صدای آهسته بخوانید! پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی (سه‌شنبه، ۱۵ آبان ۱۴۰۳) | کاهش دمای ۱۱ تا ۱۵ درجه‌ای در انتظار استان پرونده سرم‌های آلوده دیالیز روی میز دستگاه قضا ۱۰ درصد سالمندان «کم‌ماهیچگی» یا «تحلیل عضلانی» دارند کمبود معلم، مانعی بر سر راه آموزش باکیفیت در مدارس ابتدایی | ثبت‌نام ۹ میلیون دانش‌آموز در مقطع ابتدایی عملکرد پزشکی قانونی خراسان رضوی در شش ماه اول ۱۴۰۳ | ۱۶۱ مرگ داغ در بهار و تابستان کاهش ابتلای بانوان به سرطان پستان و تخمدان از جمله تأثیرات مثبت فرزندآوری است چرا گردشگران ایرانی فقط استانبول و آنتالیا را برای سفر انتخاب می‌کنند؟ تنها مکان مطمئن برای عرضه دارو «داروخانه» است کاهش تدریجی قد یکی از علائم پوکی استخوان است  کشف ۵۷ کیلوگرم زعفران تقلبی در طرقبه‌شاندیز (۱۵ آبان ۱۴۰۳) پایان رفاقت بیست‌ساله با قتل ناموسی در مشهد تداوم بارش باران در برخی استان‌ها (۱۵ آبان ۱۴۰۳) تزریق واکسن «روتاویروس» تا ۳ هفته آینده در سراسر کشور آخرین آمار بازماندگان از تحصیل در خراسان رضوی چقدر است؟ رسیدگی به اعتراضات پرونده‌های کد «۱۹» و «۵» آزمون‌های استخدامی آموزش و پرورش تا پایان آذرماه مردمی‌سازی، هدف اصلی در امر مبارزه با مواد مخدر در خراسان رضوی آزمون دکتری ۱۴۰۴ وزارت بهداشت چه زمانی برگزار می‌شود؟ با ترک سیگار طول عمر خود را افزایش دهید ۵۶ درصد زایمان‌های کشور سزارین است سقوط مرگبار کوهنورد شاهرودی از کوه دختر جوان برای انتقام از مرد تبهکار اراذل و اوباش اجیر کرد
سرخط خبرها

کرونا و بحران گسست اجتماع

  • کد خبر: ۲۶۶۴۵
  • ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۱۸
کرونا و بحران گسست اجتماع
لیلی رحمانی - روزنامه‌نگار
واژه بحران برای جامعه انسانی نامأنوس نیست. بحران شیوع کرونا نیز نخستین بحران بزرگ تاریخ زندگی بشر نبوده است و نخواهد بود، اما تفاوت این بحران در این است که توانسته برخی پیش‌بینی‌ها را برهم بزند و پاره‌ای از مسائل را بی‌پیرایه برای همگان آشکار کند. رخداد‌ها و نوع رفتار‌هایی که در روز‌های بحرانی ازسوی افراد و در سطحی گسترده سر می‌زند، از معیار‌هایی است که قوت و ضعف و کیفیت سرمایه اجتماعی آن جامعه را مشخص می‌سازد.
از تعاریف متنوع سرمایه اجتماعی که بگذریم، چنانچه سرمایه اجتماعی را دارایی مطلوب حاصل از پیوند‌ها و روابط حاصل از جامعه در بخش‌های مختلف آن درنظر بگیریم، می‌توانیم بگوییم با دارایی مهمی مواجه هستیم که نه‌تنها به اندازه سرمایه‌های اقتصادی دارای اهمیت است، بلکه فروکاستن آن، زخم‌های عمیقی را در بدنه جامعه به‌جا می‌گذارد. از سرمایه‌هایی همچون اعتماد، مشارکت، همکاری و رعایت حقوق یکدیگر سخن می‌گوییم که هریک به‌نوعی در استواری تاروپود جامعه، نقش بازی می‌کنند و امان از روزی که این تاروپود به هر دلیلی گسسته شود!
هیچ جامعه‌ای بدون برخورداری از چنین مؤلفه‌هایی نه‌تنها پیشرفت نخواهد کرد، بلکه با مواجهه با کوچک‌ترین هجمه‌ای آسیب جدی خواهد دید. اکنون درنظر بگیرید جوامعی را که پیش از این هم جامعه‌شناسانشان، درباره افول سرمایه‌های اجتماعی در آن‌ها هشدار داده بودند. آن‌ها چگونه خواهند توانست با چنین بحرانی که همچون طوفان، ضربه‌های محکمی بر پیکره جامعه وارد کرده است، مواجه شوند؟
بحران فراگیر شیوع کرونا نشان داد که گویا همه جوامع (حتی جوامعی که مدعی توسعه‌یافتگی مدنی بودند)، از کمبود سرمایه‌های اشاره‌شده رنج می‌برند و این خلأ در همه جوامع وجود دارد. انتشار تصاویر مختلفی از درگیری و نزاع برای یک بسته دستمال‌کاغذی یا احتکار اقلام ضروری که درنهایت بر زندگی و سلامت افراد جامعه تأثیرگذار بود، همه نشان از آن دارد که انسان امروزی هنوز نتوانسته است سرمایه‌های اجتماعی و ابعاد مختلف آن را به‌عنوان یکی از دارایی‌های مهم خویش پرورش دهد. فهم و پذیرش این کمبود جدی، این ضرورت مهم را به همه ما یادآوری می‌کند که نه‌تنها برای عبور از بحران‌ها بلکه برای پیشگیری از گزند آسیب‌ها و مصائب روزمره جامعه انسانی، نیازمند تقویت سرمایه‌های اجتماعی خویش هستیم.
بحران فعلی به‌خوبی نشان داد که سرمایه اجتماعی تضمین‌کننده سلامت جامعه نیز هست؛ سلامتی که این روز‌ها به‌دلیل شیوع یک بیماری ناشناخته، تبدیل به بزرگ‌ترین معضل جامعه جهانی شده است. خط کشیدن به دور خود و اعتماد نداشتن به همنوع که ناشی از کاهش سرمایه‌های اجتماعی است، عواقب خطرناکی همچون خشم، افسردگی و... را برای سلامت جامعه به‌دنبال خواهد داشت؛ پیامد‌هایی که انزوا و قرنطینه اجباری یا خودخواسته نیز آن را تشدید کرده است.
درنهایت باید گفت به‌طورکلی جامعه انسانی در مواجهه با این بیماری، با تهدید بزرگی روبه‌روست که حتی با کشف راه درمان یا پیشگیری از آن‌هم اثرات نامطلوب درازمدت بر جای خواهد گذاشت. سخن آن است که شاید بتوان با افزایش سرمایه‌های اجتماعی این تهدید را به فرصتی پایدار تبدیل کرد. امروز در جامعه خود به‌جای شنیدن اخبار احتکار که شاید تا کمی قبل‌تر مرتب به گوشمان می‌رسید، شاهد تلاش مردم برای اختصاص کمک‌های وسیع معیشتی و بهداشتی به یکدیگر هستیم. این می‌تواند نشان از روزنه امید برای ترمیم بافت ازهم‌گسیخته سرمایه اجتماعی و ترمیم کشتی‌ای باشد که همه بر آن سوار هستیم.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->