محمدناصر حقخواه/شهرآرانیوز، مد شده است دیگر. انگار هر کس میخواهد هر کاری کند، عدهای باید پیدا شوند و بگویند: نه! تو را چه به این کارها. این حق ندارد، آن یکی حق دارد؛ این یکی باید انجام دهد، آن دیگری نباید. آخرین موردی هم که دوستان دربارهاش تکلیف تعیین کردهاند، مورد عجیب سوشا مکانی است.
وقتی سوشا گفته است که میخواهد کتاب زندگیاش را بنویسد، عدهای راه افتادهاند که چرا؟ چه کسی گفته است تو باید زندگیات را بنویسی؟ بعد هم سوشا گفته است: میخواهم فیلمش کنم و آنعده باز گفتهاند: فیلم چرا؟ تو چرا باید فیلم زندگیات را بسازی؟ اما دوستان سؤال من از شمایی که مخالفید این است که چرا «نه» مگر چندبار این شانس را داریم که بدانیم چه فعل و انفعالاتی در ذهن یک بازیکن فوتبال، آن هم دروازهبان اول پرطرفدارترین تیم ایران در اوایل دهه ۹۰ شمسی اتفاق میافتد که با شلواری زردرنگ (منقش به شکلکهایی از باب اسفنجی) درحالیکه تیشرت آبیرنگ چسبانی را در شلوارش فرو کرده است بر سر تمرین حاضر میشود و با هوادارانش عکس میگیرد؟ یا مثلا اگر فیلم و کتاب زندگی سوشا را نبینیم و نخوانیم چطور خواهیم فهمید که چه چیزی در ذهن او میگذشت وقتی میگفت: آقای دایی عکسهایت را از روی دیوارهای اتاقم میکنم و هزار مصاحبه دیگر از این قبیل و ۲ سال بعد در تیم همان علی دایی بازی میکرد و مربی محبوب و عزیر دلش بود؟
اگر ما کتاب زندگینامه و فرازونشیبهای زندگی سوشا مکانی را نخوانیم از کجا خواهیم فهمید که چطور پس از سالیان سال در بازی با پا به این حجم از توانایی رسیده است که پاس رو به عقب در دقیقه یک بازی را به جای پاس مفید یا حداقل زیر توپ کشیدن میفرستد توی دروازه خودی؟ یا از همه اینها گذشته، واقعا شما نمیخواهید بدانید وقتی در خارج از کشور دروازهبانی میکرده، چه اتفاقاتی برای او افتاده است؟ واقعا سبک زندگی حرفهای و خارقالعاده او که باعث پیشرفت او در لیگ ۲ کشورهای درجه ۳ فوتبال اروپا میشد چه بود؟
و اینکه چه شد با این همه سال حضور در خارج از کشور هنوز هم همان است که در استیلآذین و پرسپولیس بود؟ آیا به نظر شما اصلا در این کتاب جواب این سؤال را خواهد داد که چرا همزمان با رفتن بیرانوند از پرسپولیس به خارج از کشور، او به یاد نوشتن کتاب و ساخت فیلم از زندگیاش افتاده است و علیرضا حقیقی در دورهمی خوش میدرخشد؟
به نظر میرسد این نوع اخبار مثل نوشتن کتاب و ساخت فیلم و مصاحبههای عجیب و انتشار پستها و استوریهای غریب برای بیشتر دیده شدن و در چشم بودن و منفعت مالی بردن است؛ نشان به آن نشان که دنیا جهانبخت هم قرار است زندگینامهاش را بنویسد! کارهای امثال او هم مثل کارهای امثال سوشاست. اتفاقا بگذارید آدمها خودشان را منتشر کنند؛ بد نخواهد شد!