تاریخچه‌ای از توسعه حرم امام رضا علیه‌السلام در عصر «وزیرنظام» در دوره قاجار خودتان را بزنید به آن راه آقا! خورشید، پشت این پنجره است عنایت خاص امام رضا (ع) به شیخ حبیب‌ا... آثار، برکات و چرایی زیارت امام رضا (ع) | عهدی که با زیارت ادا می‌شود گزارشی از نمایشگاه عکس های حسن توکلی از حرم مطهر رضوی در نگارخانه فردوسی | با عکس هایم از حرم، زندگی کردم چایخانه‌های حرم رضوی؛ روایت ۲۰۰ خادم و هزاران فنجان چای برای زائران دروغ جدید معاندین درباره زیارتنامه برای رهبر انقلاب در حرم مطهر امام رضا(ع) مشهد میزبان کنگره بین المللی شعر پیامبر رحمت(ص) دارالشفای امام رضا (ع)، قدیمی‌ترین مرکز درمانی مشهد | وجود ۶۹ نسخه خطی از آثار زکریای رازی در مرکز اسناد آستان قدس رضوی آرزوی شهادتی که امام‌رضا(ع) پای آن را امضا کرد تاریخ دقیق آغاز امامت امام زمان (عج) در تقویم شمسی و قمری کنگره رهبران ادیان جهانی و سنتی برگزار می‌شود وزیر آموزش و پرورش: طرح «مسجد، مدرسه دوم» اجرا شد بررسی نقش شیعه در تاریخ تمدن اسلام حرم امامین عسکریین علیهم‌السلام سیاهپوش شد + فیلم رئیس دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی با امیر جماعت اسلامی پاکستان دیدار کرد همایش همدلی؛ پیوندی برای خدمت، مدرسه‌سازی و دستگیری از نیازمندان بهار حیات و زندگی
سرخط خبرها

قهرمانانِ خاکی‌پوش و غریب!

  • کد خبر: ۲۹۰۶۰۵
  • ۰۴ مهر ۱۴۰۳ - ۱۵:۵۹
قهرمانانِ خاکی‌پوش و غریب!
احساس می‌کنم نام ارتش و شهدای ارتش در غربتی عجیب محاصره شده است. انگار دوربین و قلم و کلمه و. نمی‌تواند این حصر را بشکند تا جامعه با مردانی آشنا شود که به واقع "ابرمرد" بودند.

خوشحال می‌شوم هر جا نام و تصویری از شهید می‌بینم. جان تازه می‌گیرم وقتی در مراسم و محافل سخن به نام و یاد شهدا می‌رسد. برای منِ بسیجیِ زمان جنگ، هر چه هم نام شهید فراوان بر زبان و قلم آید باز، چون حدیثی نامکرر و تازه است.

به نام محمود کاوه انرژی می‌گیرم. با چراغچی به آرامش می‌رسم. به یاد برونسی، اخلاص برایم معنایی تازه می‌یابد. ساجدی یادش هم مثل معلم سازندگی می‌شود برایم. به هزار تکرار هم که باشد باز از شهیدان آزادی و خادم الشریعه و شریفی و ابراهیمی و بابانظر، احساس تازگی می‌گیرم.

به همین خاطر کسانی هم که از شهدا نام می‌برند و از عظمت سپاه و بسیج و جهاد می‌گویند هم برایم احترامی ویژه می‌یابند اما.. این، اما را با هزار درد و اندوه می‌گویم؛ اما احساس می‌کنم نام ارتش و شهدای ارتش در غربتی عجیب محاصره شده است. انگار دوربین و قلم و کلمه و. نمی‌تواند این حصر را بشکند تا جامعه با مردانی آشنا شود که به واقع "ابرمرد" بودند و در برابر ارتش مستظهر به پشتوانه دو "ابرقدرت" چنان ایستادند که مردی به جوانمردی معنا یافت.

برای من قابل فهم نیست که چرا در این دیار نام و نشانی که باید از "سروان محمدعلی صفا" به چشم نمی‌خورد. او کسی است که رکورد شکار تانک را شکست تا جایی که صدام، خرمشهر را گورستان تانک‌ها نامید. چرا آن گونه که باید تیمسار سرلشکر فلاحی را برای نسل امروز تدریس و تبیین نمی‌کنیم؟ همو که در عملیات شناسایی برای آزادسازی سوسنگرد در ازدحام گلوله‌های توپ و خمپاری، قامت کشیده می‌رفت.

او در همین ماجرا به کسانی که گفتند تیمسار خم شو، نهیب زد که اینجا کشور من است. من خم نمی‌شوم. آن که باید خم شود دشمنی است که پا به این خاک گذاشته است. این را می‌خواست به همه رزمندگان درس دهد که نباید سر خم کرد. باید کار را چنان سامان داد که دشمن نتواند سر بلند کند. چرا حماسه نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی، به قلم و تصویر نمی‌آید؟ چرا چندان که باید ارکان هنر به میدان نمی‌آید و نمی‌گوید که نیروی دریایی ما نیروی دریایی متجاوز عراق را در ۶۷ روز تمام کرده است چنان که هنوز هم از آن اثری نیست.

چرا حماسه خلعتبری و بابایی و زندی و اسکندری و. بیان نمی‌شود که آسمان را میدان در هم شکستن دشمن کردند؟ باور کنید اگر هر کدام از این "ابرمرد"‌ها را دیگران داشتند از آنان الگویی می‌ساختند که چشم جهان را پر کند. ما، اما بر این ظرفیت‌های ممتاز چشم می‌بندیم. این هم من بسیجی زمان جنگ را مثل بسیاری از مردم عصبانی می‌کند. ما با این غفلت، آتش در خرمن داشته‌های خود می‌زنیم..

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->