به گزارش شهرآرانیوز، این بیماری بسیار عفونی شباهت زیادی به ابولا دارد و با علائمی از جمله تب، دردهای عضلانی، اسهال، استفراغ و در برخی موارد مرگ ناشی از دست دادن خون زیاد همراه است. صدها نفر در سالهای اخیر بر اثر این ویروس جان خود را از دست داده اند که تقریبا همه آنها در آفریقا بوده اند.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، به طور متوسط، ویروس ماربورگ نیمی از افرادی را که به آن مبتلا میشوند، میکشد. گفتنی است که در شیوعهای قبلی، بین ۲۴ تا ۸۸ درصد از بیماران مبتلا به این بیماری جان خود را از دست داده اند.
این ویروس اولین بار در سال ۱۹۶۷ پس از ابتلای ۳۱ نفر و مرگ ۷ نفر در شیوع همزمان در ماربورگ، فرانکفورت آلمان و بلگراد صربستان شناسایی شد.
ردیابی شیوع این بیماری به میمونهای سبز آفریقایی وارد شده از اوگاندا مربوط شد. با این حال، از آن زمان ارتباط ویروس مذکور با حیوانات دیگر نیز شناسایی شده است.
در میان انسان ها، بیماری مورد نظر بیشتر توسط افرادی منتشر میشود که دورههای طولانی را در غارها و معادنی سپری کرده اند که پذیرای جمعیت بالای خفاشها بوده اند.
در سالهای اخیر، شیوع ویروس ماربورگ در مناطق زیر نیز رخ داده است:
- گینه استوایی
- غنا
- جمهوری دموکراتیک کنگو
- کنیا
- آفریقای جنوبی
- اوگاندا
- زیمبابوه
لازم به ذکر است که شیوع بیماری در آنگولا در سال ۲۰۰۵ باعث مرگ بیش از ۳۰۰ نفر شد. با این حال، در سایر نقاط جهان، تنها دو نفر در ۴۰ سال گذشته بر اثر ویروس ماربورگ جان خود را از دست داده اند؛ یک نفر در اروپا و دیگری در آمریکا. هر دو این افراد سابقه حضور در غارهایی در اوگاندا را داشتند.
کارشناسان بهداشت توضیح میدهند که شیوع این بیماری در رواندا در اواخر سپتامبر ۲۰۲۴ تایید شده است. این اولین بار است که ویروس نام برده در رواندا یافت میشود و منبع آن نیز هنوز کشف نشده است. همسایگان رواندا یعنی اوگاندا و تانزانیا به ترتیب در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۲۳ شیوع بیماری ماربورگ را گزارش کردند.
حدود ۳۰۰ نفر در رواندا که مشخص شده با مبتلایان تایید شده در تماس بوده اند، تحت نظر قرار دارند. برخی از کسانی که نتیجه تست آنها برای این بیماری مثبت شده است، کارکنان مراقبتهای بهداشتی هستند.
سازمان جهانی بهداشت در حال اعزام کارشناسان، کیتهای تشخیصی و تجهیزات حفاظت فردی برای حمایت از تلاشهای رواندا برای مقابله با شیوع ویروس است.
ویروس به طور ناگهانی با نشانههای غالب زیر شروع میشود:
- یک دوره تب
- سردرد شدید
- دردهای عضلانی
این نشانهها اغلب سه روز بعد با علائم زیر همراه میشوند:
- اسهال آبکی
- درد معده
- حالت تهوع
- استفراغ
به گفته سازمان جهانی بهداشت، ظاهر بیماران در این مرحله به صورتی توصیف شده است که گویی ویژگیهای «شبح مانند» را ترسیم میکنند، توام با چهرههای فاقد انرژی و بی حالی شدید.
بسیاری از افراد از قسمتهای مختلف بدن دچار خونریزی میشوند و برخی از آنها ۸ تا ۹ روز پس از اولین تظاهرات بیماری، به دلیل از دست دادن حجم زیادی از خون و شوک جان خود را از دست میدهند.
میمونهای سبز آفریقایی و خوکها میتوانند ویروس را با خود حمل کنند. خفاش میوه خوار مصری نیز اغلب حامل ویروس است. در بین انسانها تماس با مایعات بدن و بسترهای آلوده مسیرهای اصلی انتقال بیماری محسوب میشوند. حتی پس از بهبودی بیماران، خون یا مایعات بدن آنها ممکن است تا ماهها بعد عفونی باقی بمانند.
هیچ درمان یا واکسن خاصی برای ویروس ماربورگ وجود ندارد، هرچند آزمایشهایی در حال انجام است.
به گزارش سازمان جهانی بهداشت، طیف وسیعی از فرآوردههای خونی، داروها و درمانهای ایمنی در حال توسعه هستند.
پزشکان ممکن است بتوانند با تجویز مایعات فراوان برای بیماران بستری و استفاده از تزریق خون برای جایگزینی خون از دست رفته، علائم را کاهش دهند.
به گفته اتحاد جهانی واکسن و ایمن سازی، یک سازمان بین المللی بهداشت، مردم آفریقا باید از خوردن یا دست زدن به گوشت شکار اجتناب کنند.
سازمان جهانی بهداشت اضافه میکند: مردم همچنین باید از تماس با خوکها در مناطقی که همه گیری رخ داده اجتناب کنند.
مردانی که به این ویروس مبتلا شده اند باید به مدت یک سال پس از شروع علائم یا تا زمانی که آزمایش مایعات جنسی آنها دو بار از نظر وجود ویروس منفی شود، از کاندوم استفاده کنند.
کسانی که جان باختگان بر اثر این ویروس را دفن میکنند، باید از دست زدن به جسد خودداری کنند.
منبع: ایسنا