افرادی که در منازل کار میکنند، در صورتی کارگر محسوب میشوند که تحت پوشش شرکت خدماتی فعالیت کنند که در این شرایط نیز کارگر ما محسوب نمیشوند؛ بلکه کارگر آن شرکت محسوب میشوند.
اگر اتفاقی برای فردی که به صورت موقت در منازل کار میکند، رخ دهد نوع و میزان مسئولیت اشخاص بستگی به نظر بازرس دارد و کارشناس بر اساس گزارشی که تنظیم میکند، مقصر را تشخیص میدهد.
در این امر هم مانند تصادف نمیتوان به صورت پیشفرض مقصر را مشخص کرد و باید موارد ایمنی را بررسی کرد؛ زیرا ممکن است که صاحب منزل اقدامات حفاظتی را انجام نداده باشد؛ در این صورت بخش زیادی از تقصیر مربوط به صاحب منزل است.
در برخی از موارد، صاحب منزل نکات ایمنی را رعایت کرده است؛ اما خود شخص بر اساس «قاعده اقدام» عمل نکرده است؛ به همین دلیل خود فرد مقصر شناخته میشود.
اما اگر کارگر در حین انجام کار به دیگری خسارت وارد کند، اصل بر این است که کارفرما مسئول جبران خسارت است؛ مگر اینکه بیتقصیری او ثابت شود.
طبق ماده ۱۲ قانون مسئولیت مدنی، کارفرمایانی که مشمول قانون کار هستند، مسئول جبران خساراتی میباشند که از طرف کارکنان اداری یا کارگران آنان در حین انجام کار یا در رابطه با انجام کار، به دیگران وارد شده است؛ مگر اینکه محرز شود تمام احتیاطهایی را که لازم بوده، به عمل آورده یا اینکه اگر احتیاطهای مزبور را به عمل میآوردند، باز هم جلوگیری از ورود زیان، مقدور نمیبود.
ضمناً کارفرما میتواند بعد از جبران خسارت زیاندیده، علیه کارگر یا کارمندی که واردکننده خسارت بوده و طبق قانون، مقصر شناخته شده است، اقدام قانونی کند و مبالغ پرداختی خود به زیاندیده را از آن کارگر مطالبه نماید.