به گزارش شهرآرانیوز، سفر پرحاشیه تیم ملی کاراته ایران به ازبکستان و شرکت در بیست و یکمین دوره رقابتهای قهرمانی آسیا، به یکی از جنجالیترین رویدادهای تاریخ این رشته تبدیل شده است. این حواشی که از گم شدن مبلغ ۳۰ هزار دلار و ۱۰ هزار یورو آغاز شد، با بازرسیهای غیرمنتظره پلیس ازبکستان از اتاقها و وسایل ملیپوشان ادامه یافت و اکنون با شایعات مربوط به اتفاقات بازگشت کاروان به تهران، به یک بحران جدی برای فدراسیون کاراته بدل شده است.
در ابتدای این سفر، با رسیدن ملیپوشان به تاشکند، خبر گمشدن مبلغ قابلتوجهی پول از کیف دستی مزدا صوفی، سرپرست فدراسیون کاراته، منتشر شد. این موضوع با ورود مقامات امنیتی ازبکستان و بازرسیهای گسترده از اتاقها و وسایل تیم ملی، پیچیدهتر شد، اما تلاشها برای یافتن پول گمشده بینتیجه ماند.
روز دوشنبه، هنگام بازگشت بخش اول کاروان تیم به کشور، اتفاقات جدیدی رخ داد که به هیچ عنوان در شأن ورزشکاران نبوده و برای فدراسیون کاراته و وزارت ورزش و جوانان خوشایند نیست. ملیپوشان که همواره انتظار برخورد محترمانه و در شأن خود را دارند، در فرودگاه از سایر مسافران جدا شده و با بازرسیهای مکرر و بیحاصل برای پیدا کردن پول گمشده مواجه شدند. این اقدام نه تنها بیاعتمادی به اعضای تیم را نشان داد، بلکه موجب ناراحتی و آزردگی خاطر شدید ورزشکاران شد.
شنیدهها حاکی از آن است که این ناراحتی تا جایی پیش رفته که حتی اعضای تیم کاراته حاضر به گرفتن عکس یادگاری در فرودگاه نشده و با دلخوری محل را ترک کردهاند. در عکسهای منتشرشده توسط رسانه فدراسیون کاراته از بازگشت تیم، هیچ نشانی از اعضای تیم ملی در فرودگاه به چشم نمیخورد و تنها مسئولان استقبالکننده با اعضای تیم پاراکاراته عکس یادگاری ثبت کردهاند.
اتفاقات اخیر بار دیگر ضعفهای جدی مدیریتی فدراسیون کاراته را به وضوح نشان داد. در شرایطی که مسئولیت فدراسیون، حمایت و حفاظت از اعضای تیم ملی است، به نظر میرسد فدراسیون کاراته به هیچ عنوان از عهده این وظیفه به درستی برنیامده است. این اتفاق قطعاً میتواند تبعات سنگینی در پی داشته باشد و اعتماد عمومی به فدراسیون کاراته را نیز کاهش دهد. اعضای تیم، به ویژه ورزشکاران پاراکاراته که شرایط ویژهتری دارند، به عنوان نمایندگان ایران انتظار نداشتند که مسئولان فدراسیون چنین نگاه بیاعتمادی به آنها داشته باشند.
یکی از مهمترین ابعاد این بحران، واکنش نامناسب از سوی فدراسیون کاراته و مقامات وزارت ورزش است. این سکوت و عدم شفافیت، نه تنها بحران را پیچیدهتر خواهد کرد، بلکه باعث تقویت بیاعتمادی میان ورزشکاران و جامعه ورزشی این رشته خواهد شد. آیا فدراسیون در صورتی که نقشی در اتفاقات اخیر نداشته باشد، تلاشی برای حمایت از اعضای تیم داشته است؟ آیا مقامات وزارت ورزش از شرایط بحرانی تیم ملی اطلاع دارند؟ اینها سوالاتی است که پاسخگویی به آنها تنها انتظار جامعه کاراته و ورزش کشور است.
منبع: خبر ورزشی