نمایش‌های راه‌یافته به بخش مسابقه صحنه‌ای جشنواره تئاتر مقاومت درگذشت «سونگ جائه لیم» بازیگر معروف کره‌جنوبی + علت فوت «تگزاس ۳» را امشب در نمایش خانگی ببینید (۲۳ آبان ۱۴۰۳) نویسنده‌ بریتانیایی برنده «بوکر» ۲۰۲۴ شد انتشار نسخه ویژه نابینایان «مورد عجیب بنجامین باتن» با صدای مهدی پاکدل مروری بر سفرهای ناباورانه برخی چهره‌های محبوب به بهانه سالروز درگذشت مرتضی پاشایی ماجرای یک تصمیم پربحث سینمایی | جشنواره جهانی فیلم فجر در معرض خطر حذف آغازبه‌کار سی‌ودومین دوره هفته کتاب با رونمایی از سه تقریظ رهبر معظم انقلاب (۲۳ آبان ۱۴۰۳) «آسورا»، سریال جدید کارگردان ژاپنی برنده نخل طلا + خلاصه داستان صفحه نخست روزنامه‌های کشور - چهارشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۳ حکایت پایتخت اندونزی در اروپای شرقی یک صبحانه مردانه با زرافه‌ها! | نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» سروش صحت نمایش فیلم «چارلز دیکنز، مردی که سرود سال نو را نوشت» به مناسبت روز کتاب و کتاب‌خوانی + زمان پخش مستند «پاسخ» و ناگفته‌هایی از عملیات‌های وعده صادق در شبکه سه + زمان پخش تئاتر خیابانی در اولویت دوم قرار دارد | گلایه‌های  کارگردانان بخش خیابانی جشنواره استانی تئاتر خراسان رضوی ترس جهان از ترامپ بازار کتاب را تکان داد «پلان آخر بازی» در جشنواره تورین ایتالیا جایزه بوکر ۲۰۲۴ به چه کسی می‌رسد؟ وضعیت سریال‌های جدید تلویزیون از زبان رئیس مرکز سیمافیلم
سرخط خبرها
شرح این هجران و این خون جگر

وداع غریبانه با رضا افضلی، شاعر نامدار خراسانی در قطعه هنرمندان بهشت‌رضا(ع)

  • کد خبر: ۳۴۵۶۹
  • ۲۳ تير ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۳
وداع غریبانه با رضا افضلی، شاعر نامدار خراسانی در قطعه هنرمندان بهشت‌رضا(ع)
رضا افضلی، استاد دانشگاه، شاعر، پژوهشگر و مؤسس انجمن ادبی یاران و دوستداران کافه داش‌آقا که صبح پنج‌شنبه در سن ۷۲سالگی بر اثر سکته مغزی در بیمارستان جوادالائمه(ع) مشهد درگذشت و به‌خاطره‌ها پیوست، ظهر یک‌شنبه 22تیرماه در قطعه هنرمندان بهشت‌رضا(ع) به‌خاک سپرده شد.

ملیحه شهریاری، شاعر و پژوهشگر ادبیات

رضا افضلی، متولد دهم مهر۱۳۲۷ در فریمان بود که از شش‌سالگی با خانواده خود به‌مشهد کوچ کرد و مراحل تحصیل و مدارج علمی خود را تا مقطع کارشناسی‌ارشد ادبیات فارسی در مشهد گذراند. از سال۱۳۴۶ در دانشکده علوم‌پزشکی مشهد استخدام شد و شعرها و نوشته‌های خود را در نشریات کشور انتشار داد. وی از همان دوره جوانی در کافه «داش‌آقا» که محل اجتماع شاعران و روشنفکران آن زمان بود حضور یافت و سپس عضو دائم انجمن‌های ادبی فرخ و قهرمان شد.

وی بعدها به کتابخانه دانشکده ادبیات مشهد منتقل شد تا با استاد محمد قهرمان همکاری خود را آغاز کند. از سال۱۳۶۳ نیز به‌تدریس در دانشگاه‌های مشهد، نیشابور، شیروان، فریمان و سبزوار پرداخت و علی‌رغم بازنشستگی در سال1376، تدریس خود را در دانشگاه ادامه داد. رضا افضلی نشان درجه‌یک هنری از وزارت ارشاد داشت و سال‌ها برای روشن‌نگه‌داشتن مشعل انجمن‌های ادبی مهم مشهد تلاش کرد.

«در شهر غم‌گرفته پاییز» (1357)، «نگاهی از ساحل به دریا؛ یادنامه استاد احمد گلچین‌معانی» (1377)، «آهوی ارغوانی؛ ترجمه کتابی از فیصل الحجلی» (1378)، «شناختنامه محمد قهرمان» (1384)، «گریه در گلو کردن؛ مجموعه سروده‌هایی در سوگ و ستایش استاد محمد قهرمان» (1392)، «پرواز لاهوتی؛ یادنامه زنده‌یاد استاد حسن لاهوتی» (1393)، «در شناخت استاد قدرت‌ا... شریفی» (1394)، «تصحیح دیوان احمد شهنا» (1394) و 6مجموعه‌شعر به‌نام‌های «برکه‌ای شفاف چون صبحی زلال»، «چیزی به آفتاب نمانده است»، «آنچه می‌خواستم این نبود»، «قاصد خوش‌خبر»، «ترانه‌های تورنتو» و «منظومه مشهدی‌های قدیم» از آثار اوست.

او چشم‌وچراغ انجمن‌های ادبی بود و دریای ژرف و بی‌کران فرهنگ خراسان را وجب‌به‌وجب می‌شناخت و در شناخت ادبیات فارسی و عربی استاد بود؛ در عین حال برای آموزش جوانان از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کرد.

گفتن از فضایل اخلاقی استاد افضلی کار ساده‌ای نیست. معنای حقیقی شاعر در وجود او تجلی یافته و به‌جای زنده بود و به‌جای همه زندگی کرد. معنای نامش معنای او بود و همان‌گونه که «رضا» مقام واصلان است، آرامش و رضایتی از تلخ‌وشیرین روزگار داشت. قدردان زندگی و برای خدمت به‌خلق پیشگام بود. نخستین کسی بود که در فقدان شاعران بزرگ خراسان دست‌به‌کار می‌شد و از کسانی بود که برای اختصاص مقبره‌الشعرای توس به آرامگاه شاعران خراسانی کوشش فراوان کرد و دریغا که چنین انسان‌هایی در این دیار مورد بی‌مهری قرار گیرند؛ آن هم کسی که هرگز بغض و کینه‌ای به‌خود راه نمی‌داد و برای سلامتی دشمنش نیز دعا می‌کرد.

اگرچه این خاک نیست که به انسان‌ها ارزش می‌بخشد، بلکه این انسان‌ها هستند که به خاک ارزش می‌بخشند، اما دریغا که با دفن پیکر زنده‌یاد رضا افضلی در مقبره‌الشعرای توس در جوار فردوسی بزرگ و دوستان شاعرش موافقت نشد و پیکر این شاعر بزرگ به‌ناچار در قطعه هنرمندان بهشت‌رضا(ع) به‌خاک سپرده شد. گفتنی است که کوشش‌ها و رایزنی‌های فراوانی در روزهای اخیر برای خاک‌سپاری استاد در مقبره‌الشعرای توس انجام شد، اما با این بهانه که «مقبره‌های باقی‌مانده در مقبره‌الشعرای توس همه سیمان و سنگ شده‌اند و دیگر کسی در آنجا خاکسپاری نمی‌شود»، این مهم انجام نشد.

همسر استاد نیز با تأکید بر اینکه «وصیت استاد این بوده است که در مقبره‌الشعرای توس به‌خاک سپرده شود اما نشد»، اگرچه اصرار داشتند به‌علت شیوع کرونا مراسم بسیار محدود برگزار شود و اطلاع‌رسانی عمومی صورت نگیرد، اما تنی چند از شاعران و نویسندگان و دوستان استاد، خانواده ایشان را در این مراسم همراهی کردند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->