ما کجا ایستاده‌ایم؟
یک بار به این روز‌های سوریه نگاه کنید، جشن‌ها و خوشحالی مردمی را به یاد بیاورید که یادشان رفت مقاومت و هم‌بستگی ارزان‌ترین راه زنده ماندن است.
کمی عقب بایستید، یک لیوان آب بخورید و به وقایع اخیر کمی دقت کنید، چندی پیش رهبر انقلاب با مسئولان دستگاه قضایی دیدار کردند و نتانیاهو در جلسه دادگاه خودش مقابل دستگاه قضایی کشور خودش ایستاد.
حال چه‌کسی بهتر است؟ دولت کدام پایدارتر است؟ استحکام کدام‌یک بیشتر است؟ ما کجا ایستاده‌ایم؟ این آخری سؤال نیست، یک مطالبه است. مطالبه از ما درخصوص انجام یک مأموریت که ترک فعل در آن برابر خیانت بزرگ به کشور است.
سؤال را یک بار دیگر و یک طور دیگر بپرسیم، مثلا به‌جای ما کجا ایستاده‌ایم بپرسیم: ما باید کجا بایستیم؟!
واقعیت این است که ما در طرف پیروز یک جنگ بزرگ هستیم، یک جنگ موجودیتی و اگر این جنگ را ببازیم سراغ مادر همه ما خواهند آمد، مادرمان ایران!
یک بار به این روز‌های سوریه نگاه کنید، جشن‌ها و خوشحالی مردمی را به یاد بیاورید که یادشان رفت مقاومت و هم‌بستگی ارزان‌ترین راه زنده ماندن است، حالا که به خودشان پشت کرده‌اند هر روز بمباران می‌شوند و دولتی وجود ندارد که از آنها پشتیبانی کند.
جشن رفع تحریم‌ها را همین چند روز پیش گرفتند و به‌جای بسته‌های حمایتی دولت‌های غربی موشک‌های هدایت‌شونده و بمب‌های لیزری دریافت کرده‌اند. همین دیروز خط‌و‌نشان دروزی‌ها هم اضافه شد و قرار است به زودی غیر از ساختمان‌های دولتی چند ساختمانی که صهیونیست‌ها فکر می‌کنند یا احتمال می‌دهند کسی در داخل آنها پنهان شده باشد هم با خاک یکسان شود. این برنامه‌ای است که برای ما چیده‌اند و هرکس نبیند، نفهمد و باور نکند بدون شک آن را تجربه خواهد کرد.
نگاه ایرانیان صدسال بعد به ماست، به اینکه می‌فهمیم یا تجربه می‌کنیم؟ آنها از ما چیز زیادی نمی‌خواهند، ما قرار نیست اسلحه به دست بگیریم، قرار نیست پشت پدافند بنشینیم و قرار نیست دکمه موشک‌های دوربرد را فشار دهیم. ما فقط قرار است مثل یک کوه، مثل یک پیکر و مثل یک دیوار مستحکم کنار هم بایستیم.
آنها، بار‌ها شکاف‌ها و ترک‌های قدیمی وجود ما را نشانه‌گیری کرده‌اند و دست در زخم‌ها و اختلافات گذشته ما برده‌اند، اما تا امروز هیچ توفیقی کسب نکرده‌اند. اما این پایان راه نیست.
از امروز هرکسی که می‌خواهد این صف را به‌هم بزند دشمن است، هرکسی که می‌خواهد خطی روی این دیوار آهنین بیندازد، هرکسی که می‌خواهد دوقطبی بسازد حتما پیاده‌نظام صهیونیست‌ها و نتانیاهوست. هروقت خواستید حرف‌های تفرقه‌آمیز را بشنوید، لایک کنید یا حمایت کنید به چهره هزارشهید این دوازده‌روز فکر کنید و تصمیم دیگری بگیرید. باور کنید برای دعوا‌های خانوادگی همیشه فرصت داریم.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
