احمد نقیب‌زاده - عضو هیئت‌علمی دانشگاه تهران
در شــرایطی که هر روز ساز مخالف آمریکا و اروپا در برابر ایــران بیش از پیش با هم هماهنگ می‌شــود، ســؤال اصلی این است که ایران باید در قبال برجام چه رویکــردى در پیش بگیرد؛ به‌خصــوص که موضوع فعال‌سازى مکانیسم ماشه علیه ایران، شرایط جدیدى را در این معاهده ایجاد میکند. واقعیت این اســت که باوجود تمامی فشارهاى آمریکا و رفتارهاى منفعلانه اروپا در قبال ایران، جمهورى اسلامی با کاهش سطح تعهدات هسته‌اى به‌صورت گام‌به‌گام، هوشمندانه‌ترین رویکرد را در قبال برجام اتخاذ کرد. به‌صلاح نیز همین حرکت پله‌به‌پله بوده است. تروئیکاى اروپا پس از یک سال صبر راهبردی تهران و یک سال دیگر اجراى تعهدات برجامی ایــران، بالاخره تهدید خود را عملی کرد و مکانیسم ماشه را در سایه سکوت چین و واکنش محتاطانه روس‌ها فعال ســاخت. در ۲ سال اخیر دســتگاه دیپلماسی کشــور با اولتیماتوم‌هاى شصت‌روزه به بدعهدى‌هاى اروپا مهلت داد، اما متأسفانه اروپا پاسخ مطلوبی نداد و بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس نیز اعــلام کرد که می‌خواهیم راه ترامپ را برویم. اما اینکه جریان سیاســی از داخل تحت‌تأثیر هیجانات، خواهان برداشتن گام نهایی توسط ایران براى خروج از برجام شده است، رویکردى غیرمنطقی و به‌ضرر منافع ملی است. با این اقدام ایران، اروپا بیش از پیش با آمریکا هم‌ســخن می‌شود و کشور را در تنگناهاى سیاســی و اقتصادى جدید قرار می‌دهد. این شــیوه باید ادامه یابد و ایران نباید گام نهایــی را درباره خروج از برجام بردارد. ایــران نباید برهم‌زننده نهایی توافق شــناخته شود. می‌بینیم که درنهایت صبر راهبردی ایران، آن‌ها را به گزینه انتهاى توافق نزدیک کرده است. آن‌ها می‌خواهند قرارداد دیگرى را مقابل ایران بگذارند و برداشتن تهدید‌ها و تحریم‌ها را منوط به قبول قرارداد جدید کنند. در این شرایط، ایران ۲ راه پیش‌رو دارد؛ نخست اینکه بدون هیچ بررسی ایــن توافق جدید را مردود اعلام کند و راهبرد دوم این است که ایران نیز در توافق جدید شرایطی را براى خود تعریف و قبول قرارداد جدید را منوط به لحاظ این شرایط کند. تصور می‌شــود آن‌ها در قرارداد جدید از ایران بخواهند که به‌صورت مطلق غنی‌سازى را کنار بگذارد. این نقطه‌اى اســت که ایران نباید در مقابل آن کوتاه بیاید و حتی اگر قرار باشد یک سانتریفیوژ را فعال نگه دارد، با تعطیلی کلی و صددرصدى نباید موافقت کند. اگر یک سانتریفیوژ فعال باقی بماند بازهم ایران برنده اســت؛ چراکه ایران براى تداوم کار، علم و فناوری موردنیاز را در اختیار دارد، اما این ادعا یا درخواست که ایران به‌صورت مطلق غنی‌سازى را کنار بگذارد، حرف گزافى اســت. علاوه‌بر اینکه نباید از یاد برد که این پیشنهادِ جایگزین بدون هیچ نظرخواهی از طرف ایران مطرح شده اســت، بنابراین ایران باید بتواند در این شرایط با ابزارهاى دیپلماسی، فشار وارد کند که تعدادى سانتریفیوژ فعال باقی بماند و همانند گذشته اورانیوم غنی‌سازى خود را تحویل روسیه بدهد، اما تعطیلی کلی آن خط قرمزى است که کشورمان نباید زیر بار آن برود.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
