گام‌های یهود برای اشغال فلسطین
نگاهی به نخستین کنگره هرتزلیا که سال ۲۰۰۰ در سرزمین‌های اشغالی برگزار شد.
به گزارش شهرآرانیوز، کنفرانس هرتزلیا یکی از کنفرانس‌های راهبردی مهم داخلی رژیم صهیونیستی است که هر ساله در دهه سوم ماه دسامبر به‌منظور بررسی اهداف و برنامه‌های اسرائیل و استراتژی‌های موردنیاز در این‌باره برگزار می‌شود. مجموعه مطالب مطرح‌شده در این کنفرانس، از بار علمی قابل توجه و اطلاعات مصداقی مناسبی برخوردارند که در بعضی مواقع به‌دلایل سیاسی و تبلیغاتی، از بار علمی و استراتژیک آن کاسته شده است. کنفرانس هرتزلیا شباهت زیادی به جشنواره‌های سینمایی دارد که برنامه‌های یک‌ساله بعد، به‌صورت فشرده و مختصر به اطلاع کارشناسان و عموم شهروندان اسرائیل رسانده می‌شود.
کنفرانس هرتزلیا از سال ۲۰۰۰ میلادی تا سال ۲۰۰۸ همه‌ساله به استثنای سال ۲۰۰۵ به‌طور مرتب در نیمه دوم دسامبر یا ژانویه با حضور رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر، رئیس ستادکل ارتش، وزرا و نمایندگان کنست، شخصیت‌های برجسته سیاسی، نظامی، اقتصادی، امنیتی و اطلاعاتی و همچنین ده‌ها محقق و کارشناس اسرائیلی و غیراسرائیلی تشکیل شده است.
درون‌مایه اصلی این کنفرانس را طرح مباحث مربوط به امنیت ملی اسرائیل تشکیل می‌دهد که از آن جمله می‌توان به رفع تهدید‌های منطقه‌ای از رژیم اشغالگر، طرح مسائل کلان اقتصادی، تقویت رابطه اسرائیل با آمریکا و یهودیان دیاسپورا و همچنین تلاش برای حفظ هویت یهودی اسرائیل اشاره کرد.
باید توجه داشت که اندیشه غاصبان صهیونیستی در همان سال‌های نخست اشغال فلسطین، دارای تطورات گوناگونی بوده است. در همان سال‌ها حتی رهبران رژیم صهیونیستی به‌دنبال ایده دولت فلسطینی بودند تا بخشی از خاک فلسطین را به صاحبان اصلی آن بدهند.
موشه یعلون، وزیر دفاع اسبق رژیم اشغالگر اسرائیل، در این کنفرانس اعلام کرد که در طول عمر خود امیدی به دستیابی به «توافقی پایدار» با فلسطینیان نمی‌بیند. یعلون در سخنرانی خود که آن را مؤسسه «سیاست و استراتژی» سازمان‌دهی کرده بود، گفته بود: «سیاست‌های ما در قبال فلسطینیان کاملا روشن است؛ ما نمی‌خواهیم بر فلسطینیان حکومت کنیم. باید گام‌های واقع‌بینانه و سنجیده‌ای برای ایجاد یک توافق موقت برداریم.» او به جزئیات این گام‌ها اشاره‌ای نکرد.
مذاکرات فلسطینی‌اسرائیلی در آوریل۲۰۱۴ (فروردین۱۳۹۳) متوقف شد و هیچ نشانه‌ای برای ازسرگیری آن در افق دیده نمی‌شود. مقامات فلسطینی می‌گویند مذاکرات به‌دلیل مخالفت اسرائیل با تشکیل دولت فلسطینی در مرزهای۱۹۶۷ با پایتختی قدس شرقی، توقف شهرک‌سازی و آزادی زندانیان فلسطینی، به شکست انجامید. درمقابل، تل‌آویو خواستار مذاکراتی بدون پیش‌شرط است.
کنفرانس اول هرتزلیا و نگرانی دموگرافیک
نخستین کنفرانس هرتزلیا در دسامبر۲۰۰۰ برگزار شد و زمینه را برای بحث‌های بعدی فراهم کرد. این کنفرانس درحالی‌که انتفاضه در مناطق فلسطینی شدت می‌یافت، بر نگرانی کلیدی سیاست‌گذاران اسرائیلی متمرکز بود. سیاستمداران ارشد چپ و راست، از شیمون پرز تا آریل شارون، نه برای بحث درباره راهبرد نظامی، بلکه برای صحبت درباره «دیو دموگرافیک» که فروپاشی دولت یهودی را تهدید می‌کرد، به روی صحنه رفتند.
این بحث نشان‌دهنده تغییری اساسی در سیاست بود. برای دهه‌ها، اسرائیل بین دو گروه اصلی جمعیت فلسطینی تحت حاکمیت خود، تمایز قائل شده بود: «اعراب اسرائیلی» که شهروندی اسرائیل را دارند و هویت فلسطینی آنها به‌طور سنتی ازسوی دولت انکار شده، و فلسطینیان سرزمین‌های اشغالی. اما از کنفرانس هرتزلیا به بعد، این سیاست کنار گذاشته شد.
تمام فلسطینیان بین دریای مدیترانه و رود اردن یک‌جا جمع شدند و از منظر دموگرافیک به‌عنوان دشمن قومیتی تعریف شدند که در آستانه دستیابی به برتری عددی قرار دارند. سخنرانان هرتزلیاهشدار دادند که اگر این روند مهار نشود، افزایش جمعیت فلسطینیان، اسرائیل را به‌سوی خودکشی ملی سوق خواهد داد.
توصیه‌های کنفرانس۲۰۰۰
پس از کنفرانس۲۰۰۰، برگزارکنندگان گزارشی منتشر کردند که در آن، توصیه‌هایی برای خنثی کردن «بمب ساعتی دموگرافیک» ارائه شد: جذب مهاجران یهودی بیشتر به اسرائیل، سلب حقوق شهروندی برخی اعراب اسرائیلی، و تشویق تشکیلات خودگردان فلسطین به پذیرش «تبادل اراضی» که طی آن، مناطق پرجمعیت اعراب اسرائیلی در مجاورت کرانه باختری به فلسطینیان واگذار شود و در ازای آن، بخش‌هایی از اراضی که شهرک‌های یهودی در آنها ساخته شده‌اند، به رژیم صهیونیستی ملحق شود.
تأیید راهبردی در کنفرانس۲۰۰۳
راهبرد جدید در کنفرانس هرتزلیا در دسامبر۲۰۰۳ تأیید شد. در این کنفرانس، آریل شارون طرح خروج یک‌جانبه از غزه را اعلام کرد؛ منطقه‌ای کوچک، اما با تهدید دموگرافیک فوری به‌دلیل وجود ۱.۴میلیون فلسطینی. با کنار گذاشتن غزه، دولت یهودی چند سال فرصت تنفس برای خود خرید.
هشدار‌های دموگرافیک
کارشناسان دموگرافیک اسرائیل، سرجیو دلا پرگولا و آرنون سوفر، به‌طور جداگانه هشدار دادند که بدون اقدام بیشتر علیه «تهدید» نرخ زادوولد فلسطینیان، دولت یهودی در آستانه نابودی است. دلا پرگولا در روزنامه لیبرال هاآرتص هشدار داد که حتی پس از خروج از غزه، لحظه برابری عددی (دموگرافیک) به‌سرعت نزدیک می‌شود: «اگر این تساوی در سال۲۰۱۰ رخ ندهد، در سال۲۰۲۰ رخ خواهد داد.» سوفر نیز در روزنامه پرتیراژ یدیعوت آحارونوت اعلام کرد که ایهود اولمرت، سرپرست نخست‌وزیری و کسی که به نظر می‌رسد شارون را به خروج از غزه متقاعد کرده، در نامه‌ای به او نوشته است: «زمان آن رسیده است که از تفکر نظری دست بکشیم و پاسخ‌های واقعی بدهیم تا اطمینان حاصل شود که اسرائیل همچنان اکثریت قاطع یهودی خواهد داشت.»
سخنرانی کلیدی اولمرت
این پیام اولمرت در سخنرانی کلیدی‌اش در کنفرانس هرتزلیا، در آستانه انتخابات فلسطینی، نیز منعکس شد. او که رهبری حزب کادیما را از شارون به ارث برده است و انتظار می‌رود که نخست‌وزیر بعدی رژیم صهیونیستی باشد، برخلاف سلف خود، صراحت بیشتری درباره الزامات دموگرافیک در قلب سیاست‌گذاری اسرائیل دارد.
او اشاره کرد که خروج بیشتر، این‌بار از کرانه باختری، تقریبا اجتناب‌ناپذیر است. اسرائیل باید «مرزهای نهایی» خود را تعیین کند و بدین ترتیب دولت فلسطینی ایجاد شود. او گفت: «انتخاب بین اجازه دادن به یهودیان برای زندگی در تمام بخش‌های سرزمین اسرائیل و زندگی در دولتی با اکثریت یهودی، مستلزم واگذاری بخش‌هایی از سرزمین اسرائیل است. ما نمی‌توانیم به کنترل بخش‌هایی از سرزمین‌هایی که بیشتر فلسطینیان در آن زندگی می‌کنند، ادامه دهیم.»
دولت فلسطینی از نگاه اسرائیل
پس دولت فلسطینی که اولمرت و رقبای سیاسی‌اش -که اکثرشان پس از انتخابات عمومی اسرائیل در ۲۸مارس در دولت ائتلافی با هم متحد خواهند شد- قصد ارائه آن به فلسطینیان برای نجات دولت یهودی و اکثریت یهودی آن را دارند، چگونه خواهد بود؟
کنفرانس هرتزلیا سرنخ‌هایی ارائه می‌دهد. سخنرانان، از امیر پرتز، رهبر حزب کار، تا شائول موفاز و تزیپی لیونی، از اعضای برجسته لیکود که به کادیما پیوسته‌اند، تأکید کردند که به فلسطینیان دولتی در بخش‌های باقی‌مانده پس از الحاق بلوک‌های بزرگ شهرک‌سازی در کرانه باختری به «طرف» اسرائیل، دیوار امنیتی داده خواهد شد. همه توافق کردند که این دولت قطعا شامل بخش شرقی بیت‌المقدس، که پس از جنگ۱۹۶۷ به‌طور غیرقانونی توسط اسرائیل ضمیمه شد، نخواهد بود.
حتی بنیامین نتانیاهو، رهبر باقی‌مانده لیکود و مخالف سرسخت خروج شارون، در هرتزلیااولویت خود را جابه‌جایی دیوار به عمق بیشتر کرانه باختری برای الحاق اراضی بیشتر اعلام کرد که احتمالا برای تعیین یک‌جانبه شکل دولت فلسطینی آینده است.
توافق رهبران رژیم صهیونیستی
رهبران رژیم صهیونیستی متفق‌القول هستند که دولت فلسطینی بدون پایتخت احتمالی آن، بیت‌المقدس شرقی، و در مجموعه‌ای از مناطق محصور در پشت «دیوار امنیتی» ایجاد خواهد شد. اگر، همان‌طور که به نظر می‌رسد، اسرائیل از ارتباط بین کرانه باختری و غزه نیز جلوگیری کند، پروژه تخریب وحدت مردم فلسطین و هرگونه شانس برای ایجاد یک دولت فلسطینی معنادار کامل خواهد شد. اما دولت یهودی نجات خواهد یافت.
شش سال برگزاری کنفرانس‌های هرتزلیا نشان می‌دهد که مذاکرات صلح درباره تشکیل دولت فلسطینی هرگز دغدغه رژیم صهیونیستی نبوده است. دولت یهودی مدت‌هاست که تصمیم خود را درباره بهترین راه برای حفاظت از منافعش گرفته است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
