فردایی که نمی‌رسد!

ملیحه ابراهیمی | شهرآرانیوز؛ به خودی خود اتفاق خوبی است که تصمیم می‌گیریم کار‌های عقب مانده را سر و سامان دهیم و از کاهلی دست بکشیم.

 

گاهی تفکر درباره حجم کار‌های انجام نشده به اندازه‌ای ملال آور می‌شود که افسار کار‌های روزانه از دست خارج می‌شود. مبارزه کردن با تنبلی که پشت پرده تعویق انداختن کارهایمان است باعث می‌شود از خیلی از ابعاد زندگی عقب بمانیم. باید از جایی به بعد، تغییر وضعیت بدهیم، تغییر وضعیت از همه کار‌های راحت و آسان به کار‌های نه چندان راحت. به هر حال، تجربه نشان داده است سختی همیشگی نیست و در حال گذار است.

 

مهم عملکرد خوب ما در این شرایط گذار است، اینکه چگونه این موقعیت را با مهارت لازم مدیریت کنیم. اولین گام این است که جملات بی ثمر و بی نتیجه ای، چون «از شنبه»، «از اول هفته»، «از ابتدای سال»، «بعد از تمام شدن امتحانات» و ... را فراموش کنیم. باید با اراده و قدرت، به اجرای یک برنامه هدف دار تن بدهیم. این را هم به خاطر بسپاریم که از ابتدای امر نباید با یک برنامه پیچیده و سنگین وارد میدان شویم. قطعا در پیش گرفتن این رویه ما را با شکست و بازگشت به حالت قبل روبه رو می‌کند.

 

یادمان باشد نباید نگرانی از انجام کار‌های به تأخیر افتاده با اضطراب همراه شود. کافی است ساعتی را صرف خودمان کنیم. کار‌های به تعویق افتاده ضرور را در اولویت بگذاریم. از خاطر نبریم که نباید در صدر تصمیم مسممی که گرفته ایم کار‌های سخت ایفای نقش کنند. این مدل امور ناشدنی باعث سرکوبمان می‌شود.

 

برای یک شروع موفق، چند تکنیک زیر را به خاطر بسپاریم:

 

تلقین کنیم که این بار با دفعات گذشته که در تصمیماتمان ناکام می‌ماندیم فرق می‌کند و حتما موفق می‌شویم.

 

برای انجام امور به دنبال دلایل منطقی بگردیم.

 

از ظرفیت استعداد و لیاقت‌های پنهانمان غافل نشویم.

 

به این مسئله ایمان داشته باشیم که هیچ وقت برای انجام کاری دیر نیست.

 

برای رسیدن به موفقیت باید فرصت سازی کنیم.

 

از یأس و نا امیدی دوری کنیم. فکر کردن درباره گذشته که در انجام کار‌ها ناکام مانده ایم ممنوع است.

 

توقع رتق و فتق ناگهانی امور را نداشته باشیم. باید رفته رفته کار‌های به تأخیرافتاده را سر و سامان دهیم.

 

برای رسیدن به هدفی که در سر داریم هر سختی‌ای را به جان بخریم.

 

از تجربیات افراد موفق غافل نشویم، اما یادمان باشد تنها کسی که می‌تواند کمکمان کند خودمان هستیم.