به گزارش شهرآرانیوز، در سالروز شهادت مظلومانه مولای غریبان و امام مهربان، حضرت علیبنموسیالرضا(ع)، حرم مطهر رضوی غرق در عزا و ماتم شد و دلدادگان خاندان عصمت و طهارت (ع) از راههای دور و نزدیک برسروسینهزنان خود را به آستان مقدس رضوی رساندند و مضجع نورانی این امام شهیدشده به زهر کین را همچون نگینی گرانبها در برگرفتند و با اشک دیده و آه سینه بر مصیبت شاه خراسان عزاداری کردند.
ویژهبرنامه سالروز شهادت امام مهربانیها از ساعات ابتدایی صبح دوم شهریور ۱۴۰۴ در رواق امامخمینی(ره) میزبان خیل عزاداران رضوی شد. در این مراسم، با شهادتنامه پرسوزوگداز آیتالله سیداحمد علمالهدی، نماینده ولیفقیه در استان خراسان رضوی، در سوگ شهادت غریبانه امام مهربانیها دیدهها گریان و دلها غرق در ماتم عزا و ماتم شد.
آیتالله علمالهدی در ابتدای ویژهبرنامه شهادتنامهخوانی، به ایراد سخنرانی پیرامون شخصیت حضرت رضا(ع) پرداخت و گفت: در میان تمامی ائمه اطهار (ع)، ویژگی خاصی در زندگی امامرضا(ع) وجود دارد که شهادت ایشان را از سایر معصومان متمایز میسازد.
وی تصریح کرد: تمام وقایع عاشورا و شهادت امامحسین(ع) در یک روز اتفاق افتاد، اما شهادت امامرضا(ع) مسیری بود که دو سال و چهارماه ادامه داشت و از روز دحوالارضِ سال ۲۰۰ هجری قمری که آن حضرت بهاجبار مأمون از مدینه به سوی خراسان حرکت داده شدند، تا پایان ماه صفر سال ۲۰۲ هجری قمری که آن حضرت در مرو به شهادت رسیدند، امام هشتم مسیر شهادت و مظلومیت را طی کردند.
امامجمعه مشهد افزود: مأمون عباسی که در فریبکاری به معاویه بنیعباس شهرت داشت، از آنجا که دریافته بود که قتل امامان شیعه نهتنها پایههای خلافت را محکم نمیکند، بلکه موجب درخشش بیشتر جایگاه اهلبیت(ع) در میان امت میشود، بنابراین تصمیم گرفت با نقشهای فریبکارانه جایگاه امامت را به طور کلی از دنیای اسلام حذف کند.
وی ابراز کرد: برنامه مأمون این بود که امامرضا(ع) را از مدینه به خراسان بیاورد و خلافت را ظاهراً به ایشان بسپارد، سپس خود را به عنوان ولیعهد امام معرفی کند و بعد با بهشهادترساندن آن حضرت، خلافت و امامت در یکدیگر ادغام شود و چیزی به نام امامت و ولایت دیگر در جامعه اسلامی باقی نماند.
آیتالله علمالهدی اظهار داشت: امامرضا(ع) با بصیرت الهی خویش این توطئه مأمون را افشا کردند و هنگامی که مأموران مأمون عباسی ایشان را بهاجبار راهی خراسان کردند، امام به خانواده و مردم مدینه دستور دادند تا به گریه و عزا بپردازند.
وی ادامه داد: امامرضا(ع) با این اقدام مردم را متوجه این موضوع کرد که این سفر یک هجرت معمولی نیست، بلکه سفری اجباری و راهی برای بهشهادترساندن آن حضرت است؛ به همین خاطر مدینهالنبی در آن روز یکپارچه در گریه و ماتم فرو رفت.
نماینده ولیفقیه خاطرنشان کرد: پیامبراکرم(ص) در میان نزدیکان خود تنها دو نفر را «بضعه» نامیدهاند؛ یکی حضرت فاطمهزهرا(س) و دیگری امامرضا(ع)، چراکه حضرت زهرا(س) با دفاع از ولایت و امامرضا(ع) با پاسداری از جایگاه امامت در برابر نقشه مأمون، جانی دوباره به اسلام بخشیدند.
این مراسم با شهادتنامهخوانی آیتالله علمالهدی و مرثیهخوانی مداح و ذاکر آلالله، امیر عارف در سوگ مصائب شهادت امامرضا(ع) ادامه پیدا کرد.