به گزارش شهرآرانیوز، همزمان با چهارم ربیعالثانی سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، نواده بزرگوار امام حسن مجتبی (ع) و از برجستهترین عالمان و راویان حدیث شیعه، بار دیگر نگاه مؤمنان به فضیلت زیارت این امامزاده واجبالتعظیم معطوف میشود؛ زیارتی که در منابع دینی با ثواب زیارت سیدالشهدا(ع) همسنگ دانسته شده است.
حجتالاسلام سجاد کشاورز، کارشناس دینی، در گفتوگو با خبرنگار ما در این باره تصریح کرد: روایت مشهور برابری زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) با زیارت سیدالشهدا(ع) بهمعنای برابری مقام این دو بزرگوار نیست. جایگاه امامحسین(ع) در تاریخ اسلام بینظیر است، اما این روایت نشاندهنده اهمیت شخصیت حضرت عبدالعظیم(ع) و تلاش برای شناساندن مقام او به شیعیان است.
وی ادامه داد: زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) در حقیقت تجدید بیعت با امامان معصوم (ع) و استمرار پیوند با ولایت است. حضور در آستان مقدس ایشان فرصتی برای خودسازی، بازگشت به ارزشهای معنوی و تقویت ایمان به شمار میرود. همانگونهکه زیارت امامحسین(ع) عامل احیای روحیه حقطلبی و مبارزه با ظلم است، زیارت حضرت عبدالعظیم نیز میتواند تقویتکننده وحدت و امید در جامعه امروز باشد.
این کارشناس دینی همچنین با اشاره به جایگاه تاریخی شهر ری و دفن حضرت عبدالعظیم در این منطقه گفت: هجرت آن حضرت به ری و آرامگرفتن پیکر مطهرشان در این شهر، نقطه عطفی در هویت دینی و اجتماعی ری بود. امروز این آستان مقدس نهتنها یکی از مراکز مهم مذهبی ایران است، بلکه سالانه میلیونها زائر از سراسر کشور به زیارت آن مشرف میشوند. این حضور گسترده نشان میدهد که مرقد حضرت عبدالعظیم به کانونی معنوی، فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده است.
حجت الاسلام کشاورز با تأکید بر بعد اجتماعی این زیارت افزود: در دنیای پرهیاهوی امروز، زیارت حضرت عبدالعظیم (ع) فرصتی برای آرامش روحی و بازگشت به ارزشهای اصیل اسلامی است. بسیاری از زائران در این مکان مقدس علاوه بر دعا و توسل، احساس امنیت، همبستگی و تعلق اجتماعی را تجربه میکنند که نقش مهمی در تقویت سرمایه معنوی جامعه دارد.
وی خاطرنشان کرد: هرجا یاد و نام اولیای الهی زنده بماند، جامعه در مسیر ایمان و اخلاص حرکت خواهد کرد. زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) تنها یک عمل فردی نیست، بلکه حرکتی فرهنگی و اجتماعی است که میتواند نسل امروز را به ریشههای اصیل تشیع پیوند دهد. این امامزاده واجبالتعظیم، با شخصیت علمی و معنوی خود، همچنان الگویی زنده برای مؤمنان در پاسداری از معارف اهلبیت (ع) محسوب میشود.