به گزارش شهرآرانیوز؛ عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در همایش الگوی حکمرانی شهری با تأکید بر اینکه زیارت و عزاداری بدون پیوند با توحید، عدالت و اصلاح اجتماعی، از مسیر اهل بیت (ع) منحرف میشود، گفت: زیارت، درونمایهای از تربیت، توحید و عدالت دارد. اما اگر به رفتار نمادین و آیینی صرف تبدیل شود، از هدف اصلی انبیا و امامان فاصله میگیریم. شهرهای زیارتی باید بستر تحقق این معنا باشند، نه صرفاً محل اجرای مناسک.
او با اشاره به اینکه مدیریت شهری در شهرهای زیارتی مسئولیت مضاعفی دارد، گفت:زائر بیشترین زمان خود را در شهر سپری میکند، نه فقط در حرم؛ بنابراین شهرداریها باید فضاهایی ایجاد کنند که شهر، خود به مدرسه توحید و عدالت تبدیل شود. خیابانها، بازار، حملونقل و تبلیغات شهری باید بازتابدهنده روح زیارت باشد.
رحیمپور ازغدی افزود: اگر معنویت در شهر تنها به نصب نمادهای مذهبی و برگزاری آیینهای نمایشی محدود شود، در واقع از درون تهی میشود. ما باید شهر را به بستری برای انسانسازی تبدیل کنیم. حتی طراحی فضاهای شهری باید به تربیت، آرامش و تذکر معنوی کمک کند.
ازغدی با انتقاد از نگاه تجاری و توریستی به شهرهای زیارتی گفت: نباید زیارت را به کالای گردشگری تبدیل کرد. در برخی کشورها، حتی بتپرستی هم به صنعت توریسم بدل شده است. اگر ما هم تنها آمار زائر و درآمد اقتصادی را ملاک موفقیت شهر زیارتی بدانیم، معنویت را قربانی کردهایم.
وی تأکید کرد: شهر زیارتی موفق، شهری است که در آن عدالت، صداقت، امانتداری و احترام به زائر و شهروند در رفتار روزمره جاری باشد. زیارت اگر نتواند این ارزشها را تقویت کند، به مناسکی بیاثر تبدیل میشود.
رحیمپور ازغدی با بیان اینکه زیارت باید به اصلاح روابط انسانی و اجتماعی منجر شود، افزود:اگر در شهری میلیونها زائر رفتوآمد کنند، اما آمار طلاق، دروغ یا فساد بالا باشد، یعنی زیارت ما تأثیر تربیتی خود را از دست داده است.
او در ادامه با اشاره به نقش مدیریت شهری در فرهنگسازی گفت:شهرداریها نباید فقط متولی خدمات باشند؛ بلکه باید نهادهای فرهنگی و آموزشی را درگیر کنند تا معنای زیارت در رفتار عمومی مردم نهادینه شود. زیارت تنها در صحن حرم اتفاق نمیافتد؛ در صف نان، در برخورد راننده تاکسی با زائر و در رفتار کاسب با مسافر هم باید حس میزبانی دینی جریان داشته باشد.
رحیمپور ازغدی با تأکید بر اینکه شهر زیارتی باید الگوی جامعه توحیدی باشد گفت:توسعه فیزیکی حرمها بدون توسعه معنوی شهر، نتیجهای ندارد. باید شهر را به محلی برای تمرین زندگی ایمانی تبدیل کرد. وقتی زائر به شهر وارد میشود، باید احساس کند که در محیطی متفاوت از دیگر شهرها قدم گذاشته است؛ شهری که صداقت، عدالت و معنویت در آن جریان دارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: هدف نهایی زیارت، پرورش انسان آگاه و عدالتخواه است. شهر زیارتی باید این هدف را در همه سطوح خود دنبال کند تا همزمان با آبادانی ظاهری، روح معنوی جامعه نیز احیا شود.