مرتضی اخوان - درست مثل یکسال قبل، «اسمش مثلا زمین چمن مصنوعی است، اما هیچ شباهتی به آن ندارد. بیشتر به زمینهای چمن درب و داغان دهه60 میماند که پر از چالهچوله بود و با اینکه اسمش زمین چمن بود، در واقع یک زمین خاکی ناهموار بود با چند تکه چمن تنک و ازحالرفته.» این حال و روز زمین بهظاهر چمن مصنوعی مجموعه ورزشی قدس طلاب است که حالا یکسال بعد از گزارش «فوتبال زیر خط فقر» شهرآراورزشی در همان وضعیت قرار دارد و وعدههای مسئولان همچون قانون انرژی از مسئولی به مسئول دیگر منتقل میشود و فنا ندارد! زمین چمن قدس طلاب که برای اهالی فوتبالخیز آن منطقه نامی آشنا و یادآور خاطرههای تلخ و شیرین فوتبالی است، با واژه محرومیت عجین شده است؛ محرومیتی از جنس توزیع ناعادلانه امکانات در بالای شهر و پایین شهر.
یکسال پیش...
دقیقا یک سال قبل بود که برای تهیه گزارشی درباره این زمین که قدمتی دیرینه در منطقه طلاب دارد به مجموعه ورزشی قدس رفتیم. زمینی که در عین محرومیت و البته فضاحت محل آموزش کودکان معصوم منطقه هم بود!
بعد از گزارشی که نوشتیم مسئولان قول داده بودند خیلی زود به وضعیت این زمین رسیدگی کنند ولی وقتی دیروز بعد از 365 روز به آنجا برگشتیم آب از آب تکان نخورده بود. زمین نه تنها درست نشده بود بلکه بدتر هم شده بود به قدری که دیگر خبری از بچه ها نبود و زمین همان مشتریان وفادار و کم توقع همیشگی خود را هم نداشت! یکسال پیش فرش مصنوعی زمین شبیه ایزوگام پشتبامهای فرسوده بود و با هر ضربهای بهراحتی کنده میشد! سیمان زمخت زیر آن تقریبا از همهجای زمین بیرون زده و بارها به ورزشکاران بهویژه آنهایی که سن و سال کمتری دارند، آسیب رسانده بود. با همه این اوصاف، از زمین مثلا چمن مصنوعی قدس استفاده میشد و حتی کلاسهای آموزشی فوتبال هم در آن برگزار میشد؛ ساعتی 25هزار تومان کرایه یک جلسه 90دقیقهای!
یکسال بعد...
امروز همان یکسال بعد است. زمین چمن مثلا مصنوعی قدس طلاب در سراب وعدهها غرق شده و دیگر رؤیای بازسازی برای ساکنان محل به فراموشی سپرده شده است. دیگر کسی یادش نمیآید آخرین بار کدام مدیر، کی و کجا وعده تعویض چمن و بازسازی را داده بود. حالا دیگر ساکنان محله فقط به عشق حاصل از دویدن دنبال توپ گرد در زمین نامسطح دلخوشاند. آسیبها پابرجاست و زخمی شدن پای فوتبالیستهای جوان، از مصدومیتهای رایج فوتبال در کوچههای آسفالت کم ندارد، بلکه بدتر و سختتر...
وعده جدید؛ باشد یا نباشد؟
محسن پورتقی، میراثدار احمد صالحنژاد (رئیس سابق هیئت فوتبال مشهد) در ماجرای زمین چمن مصنوعی مجموعه ورزشی قدس طلاب است. تمام وعدههای صالحنژاد که به سرانجام اصلاح نرسید، حالا بر دوش رئیس جدید اداره ورزش مشهد است. رئیسی که البته در تحقق این وعدهها دیدگاههای متفاوتی دارد. پورتقی درباره وضعیت چمن قدس طلاب گفت: زمین چمن مصنوعی قدس طلاب دست بخش خصوصی است و برای اینکه بتوانیم چمن آن را تعویض کنیم، باید تا پایان مدت قرارداد که 31شهریورماه است، صبر کنیم. رئیس اداره ورزش و جوانان مشهد افزود: قدس طلاب 2زمین خاکی و چمن مصنوعی دارد. زمین خاکی اینجا که طرفداران خودش را دارد و کسی حاضر نیست کاربری آن به چمن مصنوعی تغییر کند، اما درباره زمین چمن مصنوعی باید بعد از مدت قرارداد بخش خصوصی به ترمیم زیرساختی و تعویض چمن که یک ماه زمان میبرد اقدام کنیم. وی اظهار داشت: البته نباید این را فراموش کنیم که برای این کار باید زمین چمن از مناقصه خارج شود که این نیاز به اجازه مدیرکل دارد. پورتقی معتقد است برای تعویض چمن مصنوعی قدس طلاب حدود 700میلیون تومان اعتبار نیاز است که اداره ورزش مشهد مجوز و اعتبار 3زمین چمن مصنوعی با ابعاد کوچکتر از قدس طلاب را دارد. وی اذعان داشت: اگر بخواهیم قدس طلاب را چمن کنیم، باید از خیر 2زمین چمن مصنوعی کوچک بگذریم و قدس را که ابعاد بزرگی دارد، چمن کنیم.
جلسهای برای وعدهای جدید!
پورتقی خاطرنشان کرد: برای تصمیمگیری این مسئله که زمین قدس طلاب را چمن کنیم یا 2چمن مصنوعی کوچک در زمینهای دیگر بزنیم، باید جلسه کمیته برنامهریزی مشهد تشکیل شود. من در آنجا مثل دیگران فقط یک حق رأی دارم، ولی خودم معتقدم درباره زمین چمن مصنوعی قدس طلاب یا باید کار انجام شود یا نشود! رئیس اداره ورزش و جوانان مشهد تصریح کرد: قول میدهم تا پایان شهریورماه یکی از زمینها را راه بیندازیم.