 
 		  		 			سمانه رضوانی | شهرآرانیوز؛ احادیث امام زمان (عج) میتوانند مانند یک نقشه راه کاربردی برای زندگی امروز ما عمل کنند. ما اینجا نیستیم که فقط شعار بدهیم؛ میخواهیم ببینیم این سخنان چگونه میتوانند در زندگی روزمره به کارمان بیایند. از جنگیدن با وسوسههای درونی تا بهبود رابطهمان با دیگران. کافی است این نقشه راه ساده را امتحان کنیم تا ببینیم زندگیمان چقدر روبهرشد و آرامتر خواهد شد.
همه ما بعضی روزها حالوحوصله نماز خواندن نداریم یا اصلا وسط کار و مشغلهها، گاهی یادمان میرود وقت اذان است، اما امام غایب (عج) به ما میگویند: «هیچچیز مانند نماز، بینی شیطان را به خاک نمیمالد.» فکر کنید نماز مثل یک «مکث اجباری» است. وقتی درمیان کار روزمره یا حتی درگیری با یک وسوسه، وضو میگیریم و به نماز میایستیم، درواقع به همه آن شلوغیهای درونی و بیرونی میگوییم «ایست». این کار ساده، کمک میکند ذهنمان آرام شود و تصمیمهای بهتری بگیریم.
از انتخابهای مهم زندگی، مثل انتخاب شغل یا حتی انتخاب دوست، بگیر تا مسائل ساده روزمره، همیشه برایمان سؤال است که «کدام راه، درستتر است؟» اماممهدی (عج) یک معیار ساده به ما میدهند: «هریک از شما باید کاری کند که با آن، به محبت ما نزدیک شود.» کافی است قبل از هر تصمیم مهمی از خودمان بپرسیم: «این کار مرا به اهلبیت، نزدیکتر میکند یا دورتر؟» این سؤال، مثل یک قطبنما، همیشه مسیر درست را به ما نشان میدهد.
همه ما این لحظات را داریم؛ وقتی کسی نیست که کارمان را ببیند، ممکن است وسوسه شویم کاری خلاف انجام دهیم یا خیالمان راحت است که کسی نمیفهمد فلان گناه را انجام دهم. من فکر میکنم باید روی تلفنهمراه، روی یخچال، روی میز کار و هر جایی که فکر میکنیم ممکن است دچار لغزش شویم، این حدیث حضرت حجت (عج) را جلوی چشممان بزنیم: «ما از همه خبرهای شما آگاهیم.» وقتی حس کنیم یکی هست که حتی نیتهای درونیمان را میداند، کسی که به او محبت داریم و همین محبت میتواند باعث رشدمان شود، کمک میکند در آن لحظات، تصمیمهای بهتری بگیریم و انسانهای بهتری باشیم.
در مسائل مالی، خیلی وقتها ممکن است موقعیتهایی پیش بیاید که بلغزیم یا حتی بگوییم کسی که نمیفهمد، بعدا سرجایش میگذارم و... امامزمان (عج) به زبان ساده میگویند: «بر هیچ شخصی روا نیست که بدون اجازه دیگری در مال او تصرف کند.» این یعنی دزدی و هرگونه برداشتن مال دیگران بدون اجازه کار نادرستی است و حتی مصداقهای رعایت این اصل ساده، باعث میشود در جامعه، انسانهای قابلاعتمادی باشیم.
امام مهدی (عج) میفرمایند: «موسی در وادی مقدس با خدای خود به رازونیاز پرداخت و عرض کرد: پروردگارا! من محبت خود را خالصانه از آن تو کردم و دلم را از جز تو شستم -موسی خانوادهاش را زیاد دوست میداشت- آنگاه خداوند متعال فرمود: کفشهای خود را بر کَن.» یعنی اگر محبت تو خالصانه از آن من است و دلت از هر هوایی جز من شسته شده است، پس محبت خانوادهات را از دل خود برکن.
گاهی چیزهای خوب زندگی -مثل علاقه زیاد به خانواده، شغل یا ... - آنقدر ذهنمان را مشغول میکنند که جایی برای مسائل مهمتر نمیماند. امامزمان (عج) در تفسیر داستان حضرت موسی (ع) به ما میگویند که گاهی باید «کفشهایت را درآوری.» یعنی وابستگیهایی را که مانع رشد معنویات میشوند، کنار بگذاری. این به معنای دوستنداشتن نیست، بلکه به معنای اولویتبندی درست در زندگی است.