«گشایش اقتصادی» روحانی نجات‌بخش است؟

به گزارش شهرآرانیوز؛ از روزی که رئیس‌جمهور وعده رسیدن دوشنبه و «گشایش اقتصادی» را داد، گمانه‌زنی درباره چندوچون این طرح شروع شد. برخی گفتند پول‌های بلوکه‌شده ایران قرار است آزاد شود و برخی دیگر گفتند اف‌ای‌تی‌اف قرار است به‌فرجام برسد. حدس‌وگمان‌ها ادامه داشت تا اینکه رئیس بانک مرکزی از طرح گشایش اقتصادی پرده برداشت و مشخص شد دولت می‌خواهد برای جذب نقدینگی و تأمین منابع مالی، اوراق نفتی را به‌روش سلف موازی عرضه کند.

توضیح ساده‌اش این است که دولت می‌خواهد ۲۲۰میلیون بشکه نفت را با موعد تحویل ٢سال بعد پیش‌فروش کند. مردم می‌توانند با قیمتی که مشخص می‌شود، از دولت نفت بخرند و ٢سال دیگر به دولت بفروشند. دولت خودش را موظف خواهد کرد که ٢سال دیگر این نفت را با قیمتی بیشتر از قیمت امروزش بخرد. مردم می‌توانند در این مدت این اوراق را بین خودشان دست‌به‌دست کنند و ارزان‌تر یا گران‌تر از آنچه دولت قطعا بابت آن پول خواهد داد، بخرند یا بفروشند.

در سال٩٩ به‌دلیل افزایش هزینه‌های بخش سلامت و همچنین تقبل بار مالی حمایت از خانوار‌ها و بنگاه‌های آسیب‌دیده، کسری بودجه دولت مضاعف خواهد بود. حامیان این طرح، پیش‌فروش نفت را روش مؤثری برای جذب نقدینگی و تأمین مالی دولت می‌دانند.

اما از طرف دیگر به طرح دولت انتقادات جدی وارد است. برخی این طرح را پرریسک دانسته‌اند و معتقدند فروش نفت و بدهکارکردن دولت آینده پیامد‌های ناگوار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به‌دنبال خواهد داشت. منتقدان می‌گویند این شیوه، اتکای بودجه به نفت را تشدید می‌کند و میخی بر تابوت اصلاح ساختار بودجه کشور است و به‌هم‌ریختگی بازار‌های مالی را به‌همراه خواهد داشت.

در بین منتقدان افرادی مثل احمد توکلی هم هستند. او در یک رشته توئیت این‌طور به گشایش اقتصادی دولت انتقاد کرد: «دولت و شرکت‌های دولتی تنها از فروش اوراق به مردم حداقل ۱۲۰۰هزار میلیارد تومان بدهی دارند که سود آن تا پایان سال۱۳۹۸ تقریبا ۲۴۰هزار میلیارد تومان می‌شود. دولت این سود را از کجا می‌دهد؟ عمدتا با چاپ اوراق جدید! دولت امسال اگر قرض جدیدی نگیرد، باید برای اصل و فرع اوراق گذشته به مردم ۱۴۴۰هزار میلیارد تومان پرداخت کند...»