معاون سخنگوی حکومت طالبان: فرمان عفو عمومی شامل همه مهاجران بازگشتی است احتمال وقوع سیل در ۹ ولایت افغانستان (اول مردادماه ۱۴۰۴) توزیع ۱۰۰ تن کالای اساسی در بین اتباع غیرمجاز افغانستانی در مرز دوغارون اینفوگرافی| نگاهی به سفر رسمی والی هرات به خراسان رضوی قدردانی سرپرست کنسولگری افغانستان در زاهدان از تسهیل خروج مهاجران افغانستانی تأکید دوباره کرزی بر اهمیت آموزش زنان و دختران | نبودن دختران در کنکور افغانستان مایه تأسف است اولین سفر فرستاده ویژه بریتانیا برای افغانستان به کابل مدیرکل امور اتباع خراسان رضوی: ۴۰ درصد اتباع غیرمجاز افغانستانی استان به کشورشان بازگشته‌اند ششمین نشست کمیته مشترک اقتصادی خراسان رضوی و هرات | از امضای تفاهم‌نامه جامع تا توافقات اجرایی در حوزه‌های راهبردی قیمت افغانی به تومان و دلار، امروز (سه‌شنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۴) خاطره‌سازی برای اتباع با بدرقه ایرانی کاهش صف‌های مرزی و تسهیل خروج مهاجران افغانستانی از طریق دوغارون هشدار یونیسف درباره وضعیت نابسمان آب در کابل | پایتخت افغانستان ۵ سال دیگر خشک می‌شود سازمان ملل: سیل اخیر در افغانستان بر زندگی ۱۸ هزا نفر تاثیر گذاشته است بقائی: برای تسهیل سفر زائران افغانستانی به عراق کوتاهی نخواهیم کرد طالبان سقف برداشت‌های دلاری از بانک‌های افغانستان را افزایش داد قیمت افغانی به تومان و دلار، امروز (دوشنبه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۴) استاندار خراسان رضوی: هرات پاره تن ایران است + فیلم گفت‌وگوی والی هرات با یک مهاجر افغانستانی در اردوگاه سفیدسنگ فریمان + فیلم والی هرات: قدردان مهمان‌نوازی ملت ایران از مردم افغانستان هستیم + فیلم ویدئو | استاندار خراسان رضوی: افغانستان اراده‌ای جدی برای همکاری‌های اقتصادی با جمهوری اسلامی ایران دارد
سرخط خبرها

تجربه شیرین عکاسی در کابل

  • کد خبر: ۳۹۷۹۹
  • ۳۰ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۳:۱۲
تجربه شیرین عکاسی در کابل
سیدمحمدرضا هاشمی- روزنامه نگار
در یکی از روز‌های نیمه دوم فروردین ۱۳۹۰، همین‌طور که داشتم صفحات روزنامه را ورق می‌زدم، چشمم به آگهی جهاد دانشگاهی مشهد افتاد که از آغاز ثبت‌نام کلاس‌های عکاسی برای ترم بهار خبر می‌داد. همیشه دوست داشتم با دوربین عکاسی و دنیای عکس که پر از راز و هیجان است، بیشتر آشنا شوم. سر کلاس‌های استاد گیلانی‌فر چیز‌های زیادی یاد گرفتم و مثل کودکی که تازه راه رفتن یاد گرفته است، دوست داشتم زودتر و در عالم واقعیت دوربین به دست بگیرم و عکاسی کنم.
 
عکاسی از سوژه‌هایی که همیشه چشم من را به خود جلب می‌کردند و ثبت آن‌ها برای من لذتی وصف‌ناشدنی داشت. اسفند ۱۳۹۲ که به کابل رفتم تا زندگی جدیدی را تجربه کنم، در کنار تمام دل‌خوشی‌هایی که همراه من به پایتخت افغانستان آمده بودند، یک دوربین عکاسی هم بود. دوربینی که خاطرات زیادی با آن داشتم و نقشه‌های زیادی برای عکاسی با آن در افغانستان کشیده بودم. همان روز‌ها افغانستان برای برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در تلاش بود. انتخاباتی که خیلی از افغان‌ها روی آن حساب ویژه‌ای باز کرده بودند و چشم امید خیلی‌ها به صندوق‌های رأی دوخته شده بود. شرایط خاص زندگی در افغانستان برای یکی مثل من که سال‌هاست تنها نامی از این کشور را روی کارت شناسایی‌اش داشته است و همیشه به دلیل افغانستانی بودن در شهری که در آن به دنیا آمده بود (مشهد) مهاجر شناخته می‌شد، اجازه نمی‌داد به‌راحتی با شرایط جدید کنار بیاید، اما شب قبل انتخابات تصمیمم را گرفته بودم.
 
باتری‌های دوربین را به شارژ زدم، مموری‌ها را بررسی کردم، دوربین را تمیز کردم و موبایلم را برای ساعت ۶ کوک کردم که فردا از جریان انتخابات عکاسی کنم. صبح وقتی از خانه بیرون آمدم، کابل بارانی بود. به یکی از اصلی‌ترین شعبه‌های رأی‌گیری رفتم و بعد از هماهنگی با مسئولانش شروع کردم به عکاسی.
 
آن لحظات را هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم. با هر فریم عکسی که می‌گرفتم، انرژی زیادی برای خودم ذخیره می‌کردم و نفهمیدم آن روز چگونه گذشت. شب وقتی به خانه آمدم، ۲ مجموعه عکس بیست‌فریمی از عکس‌هایم در جریان برگزاری انتخابات افغانستان در یکی از معتبرترین رسانه‌های ایرانی منتشر شده بود. هنوز وقتی دلم برای آن روز تنگ می‌شود، به آرشیو عکس‌هایم سری می‌زنم و با دیدن آن‌ها همان حس‌وحال در من زنده می‌شود. چندباری که در کابل به دلیل همراه داشتن دوربین با واکنش مسئولان امنیتی مواجه شدم، دوربین را غلاف کردم و با موبایلم عکاسی می‌کردم.
 
 
تجربه شیرین عکاسی در کابل
 
 
در آخرین روز‌های سال ۲۰۱۵ در منطقه «دشت برچی» کابل عکسی گرفتم که جزو ۱۰ عکس برتر یونیسف در سال ۲۰۱۵ انتخاب شد. عکاسی به شما فرصت خاطره‌سازی می‌دهد. شما با هر عکسی که می‌گیرید، خاطره آن روز و لحظه را ثبت می‌کنید و هروقت آن عکس را ببینید، همان لحظه به اضافه چند ثانیه قبل و بعدش برایتان مرور می‌شود. حالا دیگر من با دوربین عکاسی‌ام رفیق شده‌ام و هرجا می‌روم، همراهم است. او هم مثل من عطش دیدن و ثبت کردن دارد. ما باهم خاطره می‌سازیم. خاطراتی که سال‌ها بعد من را یاد روز‌هایی خواهند انداخت که دلم برایشان تنگ شده است.
 
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->