شاعر جوان افغانستانی: شاعری بدون مطالعه نمی‌شود

غلامرضا زوزنی | شهرآرانیوز؛ دنیای هنر، شعر و ادبیات به انسان این امکان را می‌دهد تا گمگشته‌هایش را بیابد. آن چیزی‌هایی را که دنیا از او گرفته است و به هیچ قیمتی نیز حاضر نیست باز پس بدهد را می‌شود با پناه بردن به این جهان ذهنی دوباره برگرداند.

 

سید حسن مبارز، طلبه و شاعر جوان مشهدی، نیز همین‌طور است و با پناه بردن به شعر و ادبیات روزگار می‌گذراند و در جست‌وجوی گمگشته همیشگی بشریت در بین لغات و ابیات می‌گردد.

 

او برای نخستین بار سال ۱۳۷۹ از سر ذوق شعری را می‌سراید و در جشنواره‌ای با مضمون عاشورا شرکت می‌کند. همین ابیات ابتدایی که به گفته خودش از نظر وزن و قافیه حتی ایراداتی داشت مقدمات ورود مبارز به دنیای شعر و ادبیات را فراهم می‌کند. پس از آن با انجمن‌های شعر رضوی و دفتر تبلیغات اسلامی آشنا می‌شود و زبان نظمش را ارتقا می‌دهد.

 

این شاعر جوان همچنان که در حوزه علمیه مشغول تحصیل و گهگاهی تدریس است، در دانشگاه و در مقطع دکتری رشته روان‌شناسی هم تحصیل کرده است. حالا نیز تحقیق و پژوهش‌هایی را در زمینه‌های فلسفه دین، ادبیات و شعر با گرایش آیینی در دست دارد.

 

نخستین مجموعه شعر مبارز با عنوان «از شاخه انجیر» در سال ۱۳۹۲ منتشر شد که مضامینی اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و ... دارد.

 

او درباره چرایی گرایشش به شعر و ادبیات می‌گوید: سرشت بشریت همواره متمایل و علاقه‌مند به یافتن جهانی برای رهایی از سختی‌های طبیعت است. شعر می‌تواند این مجال را برای بشر فراهم کند تا قدری به دنیایی که مطلوب اوست نزدیک شود. شعر پلی از جهان بیرون به جهان درون انسان است.

 

فرهنگ شرقی که آمیخته با شعر و ادبیات است روحیه مبارز را برای نزدیک شدن به جهان کلام و کلمات پرورانده است. او باور دارد ذوق شاعری در همه انسان‌ها وجود دارد: خیلی‌ها حتی ممکن است شعر نگویند و شاعر نباشند. اما به دلیل جهان و دنیایی که بشریت با آن رودرروست همه به صورت فطری شاعر هستند. حالا فردی این ذوق و استعداد را در می‌یابد و آن را به کار می‌بندد و فردی دیگر به ذوق شاعرانگی‌اش اعتنا نمی‌کند.

 

دروس حوزه علمیه، فلسفه و کلام، روان‌شناسی و تاریخ، محتوای عمده مطالعات مبارز را در بر می‌گیرد. علاوه بر این او به طور مستمر اشعار شعرا را مطالعه می‌کند. رمان‌خوان قهاری است. باور دارد فردی که وارد دنیای شعر می‌شود باید از همه علوم اطلاعاتی داشته باشد: حتی شعر شاعران گذشته را که مطالعه می‌کنیم به این دست می‌یابیم که آن‌ها نیز به عمده علوم زمان خود اشراف داشته اند. شاعر باید کتاب بخواند تا دایره لغاتش گسترده شود. یک شاعر باید رمان بخواند، تاریخ بداند، فیلم ببیند و هر کاری که سطح معلومات او را بالا می‌برد را در سیر مطالعاتش قرار دهد. کسی که در زمینه شعر فعالیت دارد نمی‌تواند به دیگر هنر‌ها بی‌تفاوت باشد. شاعری که می‌خواهد شعر بگوید باید همه جهات را بررسی کند.

 

بخشی از اشعاری که مبارز سروده، آیینی است. او در مدح و رثای اهل‌بیت عصمت و طهارت (س) سروده‌هایی دارد. سرایش شعر برای خاندان پیامبر اسلام (ع) از کودکی با او همراه بوده است. او می‌گوید درواقع این محبت و ارادت به اهل بیت بود که من را به طرف شعر و شاعری کشاند.

 

مهم‌ترین کار مبارز پس از تحصیل، مطلعه و پژوهش است. می‌گوید جایی در منزلش نیست که او بنشیند و اطرافش چند کتاب نباشد: روزگارم بدون کتاب نمی‌گذرد. هرجایی که می‌نشینم همانجا چند تا کتاب قرار دارد. اصلا زندگی شاعر بدون کتاب ممکن نیست. الان هم علاوه بر کتاب‌های تخصصی دانشگاه و حوزه، در زمینه‌های مختلفی مشغول مطالعه هستم. بخشی مربوط به فضای تخصصی شعر است و بخشی مربوط به پرورش روحیه و معرفت‌افزایی است که باز هم در شعر به کار می‌آید. شعرا به‌ویژه شاعران آیینی نباید از مطالعه کتاب‌هایی که موجب افزایش معرفت آن‌ها به چهارده معصوم (ع) می‌شود غافل شوند. برای نمونه بنده کتاب‌های مختلفی را در دست مطالعه دارم. از طرفی مقاتل موثق را می‌خوانم و از طرف دیگر کتاب‌هایی که از نظر تکنیکی به قوای شاعری‌ام کمک کند را در فهرست مطالعاتی‌ام قرار داده‌ام. مطالعه اشعار شعرای کلاسیک نیز کار هر روزه من است.

 

 

برای شنیدن شعرخوانی سید حسن مبارز در حضور رهبر انقلاب در سال ۱۳۹۶ اینجا را کلیک کنید