به گزارش شهرآرانیوز، یکی از موضوعات بسیار مهم برای ورزشکاران استفاده از مکملهای غذایی است و اینکه چه بخورند، چه مقدار بخورند و چه وقت بخورند؟ در نظر داشته باشید یک رژیم مکمل غذایی بعضی مواقع میتواند بی اثر باشد مثل اینکه از زیبایی یک جنگل به خاطر درختان آن غافل شویم. یعنی هدف اصلی مصرف مکملها را فراموش کنیم و متوجه نشویم دقیقا یک بدنساز موفق، چه کاری انجام میدهد.
سلولهای بدن ما به ویژه سلولهای عضلانی برای متابولیسم مناسب و رشد و نگهداری خودشان به واکنشهای بیوشیمیایی معین تکیه میکنند. برای انجام این واکنشها احتیاج به ویتامینهای ویژهای است که به تجزیه و تسهیل واکنشهای بدن کمک میکنند. بدون این ویتامینها هیچ اتفاقی روی نمیدهد، حتی اگر یکی از این مواد ضروری ناقص باشد، یک بدنساز پیشرفته میتواند دچار مشکل شود یا حتی پیشرفت وی متوقف شود. اگر این ویتامینها نباشند، تولید انرژی یا رشد ماهیچهها به زحمت انجام میشود و توده عضلانی شروع به تحلیل رفتن میکند و تراکم استخوانها رو به زوال خواهد گذاشت و همه سیستمهای بدن شروع به ضعف میکنند.
بیشتر اوقات ما مواد ضروری بدن را فراموش میکنیم و تنها به مواد انرژی زا مثل کربوهیدراتها و پروتیینها و چربیها توجه داریم. ویتامینها به دو بخش تقسیم میشوند، ویتامینهای محلول در چربی و محلول در آب؛ ویتامینهای محلول در چربی شامل (K, E, D, A) هستند و به این نام مشخص شده اند و در بافت چربی بدن ذخیره میشوند و نباید روزانه دوباره ذخیره شوند، زیرا افزایش میزان این ویتامینها به مسمویت منتهی میشود و در ذخیره آن باید دقت کرد.
همه ویتامینهای محلول در آب (به جز ویتامین C) به صورت کلی ترکیب شده هستند با ویتامین B و Complex B (شامل ویتامینهای ۱B و ۲B و ۳B و ۶B و ۱۲B و بیوتین و پانتونیک اسید)، چون این ویتامینها محلول در آب هستند، به سختی وارد بافت چربی میشوند بنابراین در بدن ذخیره نمیشوند و مقدار زیادی از آنها دفع میشود و دچار مسمومیت نمیشوند. این ویتامینها به طور مداوم باید در یک رژیم بدنسازی مورد استفاده قرار گیرند.
۱ ـ ویتامین ب ۱۲ (Vitamin B۱۲)
عملکردهای این ویتامین زیاد هستند، از جمله شرکت در متابولیسم کربوهیدرات و نگهداری از بافت عصبی و تحریک عضلات توسط اعصاب و شرکت در عملکرد انقباض و توازن و رشد عضلات نقش دارد. ویتامین ۱۲B از غذاهایی با منشا حیوانی به دست میآید بنابراین آن دسته از ورزشکارانی که یک رژیم گیاهی سخت را ادامه میدهند، باید در رابطه با این مکملهای ویتامین ۱۲B با یک پزشک مشورت کنند. برای برطرف کردن کمبود این ویتامین تزریقات ۱۲B در بین ورزشکاران متداول است، به طوری که آنان معتقدند که ۱۲B عملکرد را بهتر میکند.
۲ ـ بیوتین
در تحقیقات انجام شده مشخص شده است که بدنسازان مشکل زیادی در حفظ مقدار سطح طبیعی آن دارند و علت این مشکل خنثی کننده بیوتین است که مادهای به نام اویدین است. اویدین در سفیده تخم مرغ خام که یک ماده اساسی برای ورزشکاران است، وجود دارد بنابراین بدنسازان با کمبود بیوتین روبه رو میشوند. بیوتین نقش حیاتی در متابولسیم اسیدهای آمینه و تهیه انرژی از بسیاری از منابع را دارد.
۳ ـ ویتامین B۲ (ریبوفلاوین)
ویتامین ۲B در تولید انرژی که از سه مرحله تشکیل شده، شرکت دارد و قدری هم با متابولسیم پروتیین مربوط است و یک نسبت قوی بین جرم بدون چربی بدن و ۲B وجود دارد.
مطالعات نشان داده که زنها بیشترین احتیاج ۲B را در سطح فعالیت نرمال دارند و علاوه بر آن ثابت شده که مکمل ۲B تحریک پذیری ماهیچهها را بالا برده و در تمرین ورزشکاران ماده اساسی است.
۴ ـ ویتامین A
بیشتر ما ویتامین A را کمک کننده بینایی میدانیم، اما بدنسازان به منفعتهای دیگر آن نیز احتیاج دارند. یکی از فعالیتهای دیگر ویتامین A شرکت در ساختن پروتیین، فرآیند اصلی رشد ماهیچه است. دوم در تولید گلیکوژن که سوخت ذخیره شده برای فعالیتهای بیشینه و شدید است و شکل اساسی مقدار اندک آن در بدن بدنسازان است.
۵ ـ ویتامین E
ویتامین E یک آنتی اکسیدان قوی است و از غشای سلولها محافظت میکند و از آنجا که بیشتر فرآیندهای متابولیکی بدن باعث رشد سلولهای ماهیچهای میشوند، به سلامت غشای سلولی وابسته اند. این ویتامین اهمیت به سزایی دارد. علاوه بر آن، آنتی اکسیدانها به کاهش تعداد رادیکالهای آزاد در بدن کمک میکنند و مانع تغییرات سلولی و تخریب آن و حتی سرطان میشود.
۶ ـ ویتامین ۳ B (نیاسین)
این ویتامین در نزدیک به ۶۰ فرآیند متابولیک مربوط با تولید انرژی دخیل است و به دلیل سوخت حرکتی، برای بدنسازان اهمیت ویژهای دارد. تحقیقات نشان میدهد ورزشکاران بیش از غیر ورزشکاران به ۳B نیاز دارند. علاوه بر اینها ۳B به گشاد شدن عروق منجر میشود و در میدان مسابقه به ورزشکار کمک زیادی میکند، اما باید توجه کرد در حین مسابقه و در طول تمرین، چون در سوختن چربیها اختلال وارد میکند، نباید استفاده شود.
۷ ـ ویتامین D
نقش اصلی آن در جذب کلسیم و فسفر است. کلسیم در انقباضها عنصر اصلی است. اگر ذخایر مناسبی از کلسیم در دسترس ماهیچهها قرار نگیرد، انقباضهای قوی و سخت ماهیچهها را نمیتوان تحمل کرد. البته کلسیم باعث تراکم استخوانها نیز میشود. در مورد فسفر فراموش نکنید که به ایجاد انقباض ماهیچهای سریع و قوی منجر میشود که در اثر حرکتها و تمرینات با وزنه است. همچنین فسفر برای ساختن ATP (مولکول انرژی) به کار میرود.
این ماده مغذی که در غذاهای خشک به میزان بالا وجود دارد، باید در لیست غذای بدنسازان قرار گیرد. پس به نوشیدن حداقل یک لیوان شیر کم چربی یا بدون چربی در هر روز عادت کنید، البته به دنبال غذاهای غنی شده با ویتامین D هم باشید
۸ ـ ویتامین B۱ (تیامین)
تیامین از ویتامینهایی است که برای متابولسیم پروتیین و رشد مورد نیاز است. تیامین همچنین در تشکیل هموگلوبین نقش دارد. همانطور که میدانید، در ورزشهای هوازی انتقال اکسیژن ضروری است پس ویتامین ۱B در تحمل افزایش سطح تمرین اهمیت دارد و از جمله ویتامینهای اندکی است که عملکرد را افزایش داده و به مقدار زیاد، مورد نیاز ورزشکاران است و مقدار نیاز به آن متناسب با شدت فعالیت است.
۹ ـ ویتامین ۶ B (پیریدوکسین)
از جمله فعالیتهای آن شرکت در متابولیسیم پروتیین، رشد و بهینه سازی کربوهیدراتها است و تنها ویتامینی است که به طور مستقیم در جذب پروتیین دخیل است. هر چقدر پروتیین مصرفی بیشتر باشد، مصرف این ویتامین هم باید بیشتر باشد بنابراین کاربرد عمیقی در رشد دارد.
۱۰ ـ ویتامین C (اسید اسکوربیک)
بیشتر ورزشکاران اهمیت ویتامین C را در موفقیت نمیدانند. ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که سلولهای ماهیچهای را محافظت میکنند و از خطر رادیکالهای آزاد جلوگیری میکند و باعث بهبودی در رشد میشود و ماده نگهدارنده استخوانها و ماهیچهها است و استرس را کاهش میدهد. علاوه بر اینها، در جذب آهن موثر و ضروری است و کمک در اکسیژن رسانی به وسیله اتصال اکسیژن به هموگلوبین است. همچنین در آزاد کردن هورمونهای آنابولیسم جنسی شرکت میکنند.
بالاخره ویتامین C بیشترین حلالیت را در آب نسبت به ویتامینهای دیگر دارد و سریع در آب منتشر میشود و نیازمندی بدن ورزشکاران به این ویتامین بسیار زیاد است.
منبع:همگردی