جنجال‌های تمام‌نشدنی مهدی رحمتی روی نیمکت!

حمیدرضا معصومیان | شهرآرانیوز؛ «تلاش می‌کنم تا آخرین روز عمر مربیگری خودم درباره داوری حرف نزنم؛ مگر اینکه اتفاق خیلی بزرگی بیفتد. داوران بخشی از فوتبال هستند و حق اشتباه دارند. باید کمک کنیم این استرس از روی دوش آن‌ها برداشته شود تا داوران راحت‌تر قضاوت کنند. در طول این مسابقه یک‌بار با داور صحبت کردم که آمد اخطاری به نیمکت ما بدهد. ما با یکدیگر خوش‌و‌بش کردیم. اگر اعتراض‌ها کمتر باشد، داوران راحت‌تر و با ذهنیت بهتری قضاوت می‌کنند.»

 

جملاتی که خواندید، صحبت‌های سید‌مهدی رحمتی، سر‌مربی تیم فوتبال شهرخودرو، بعد از بازی اول این تیم برابر ماشین‌سازی بود؛ جایی که شاگردان او لیگ را با یک برد شیرین و قاطع شروع کردند، ولی در ۲ هفته بعد اوضاع عوض شد. شهر‌خودرو در ۲ بازی خارج و داخل خانه با پیکان و نفت آبادان تنها یک‌امتیاز گرفت؛ آن‌هم در‌حالی‌که مرد اول حاشیه‌های این ۲ بازی همان کسی است که این جملات حرفه‌ای را گفته است!

مهدی رحمتی در بازی اول شهر‌خودرو در لیگ که مقابل ماشین‌سازی در مشهد برگزار شد، در قواره یک مربی امیدوار‌کننده ظاهر شد؛ اگرچه تیم تبریزی به‌معنای واقعی کلمه تیم نبود و به گمان خیلی‌ها یکی از شانس‌های مسلم سقوط از لیگ برتر است، اما تیم رحمتی بازی را عالی شروع کرد و در تمام طول ۹۰‌دقیقه برتری خود را به حریف دیکته کرد. به موازات نمایش خوب تیم در داخل زمین مهدی رحمتی هم لب خط یک جنتلمن بود و با کوچ‌های بموقع خود نشان داد کارش را بلد است.

 

او کنترل تیمش را در اختیار داشت و با عکس‌العمل‌هایی که در کنار زمین داشت، هرگاه لازم بود به تیمش هیجان می‌داد و هروقت نیاز بود آرامش. عملکرد او در آن بازی به‌قدری خوب بود که مخالفان او را نرم کرده بود؛ اما در ۲ بازی بعد چهره دیگری از رحمتی دیده شد. او از یک مربی مسلط و به نظر کاردان، به عصیانگری تبدیل شد که از همه‌چیز ناراضی و عصبانی است. از بازیکنان تیم حریف که به نظرش ضد‌فوتبال بازی می‌کنند تا داوران که پیش‌تر گفته بود باید بار استرس از روی آن‌ها برداشته شود.

مهدی رحمتیِ حرفه‌ای و آرام از بازی با پیکان عوض شد. همان روز اول به داور و عوامل فدراسیون به‌خاطر برگزاری بازی در شهر قدس آن‌چنان خرده گرفت که ویدئوی اعتراضش همه‌جا دست‌به‌دست شد. فردای بازی نیمه‌کاره شهر قدس در دستگردی هم رحمتی همچنان ناآرام بود.

حتی پیش از اعلام پنالتی که گل نشد و کرنری که گل شد، رحمتی آرامش بازی قبل را نداشت و بعد از پیش‌افتادن حریف، او مرد اول حاشیه‌های بازی شد. چند روز بعد در مشهد باز هم اوضاع فرقی نکرده بود. رحمتی به‌ظاهر آرام‌تر و مسلط‌تر نشان می‌داد؛ اما هر چه بازی به انتها پیش می‌رفت، او دوباره به همان قالب قبلی خود برمی‌گشت.

 

گل دقیقه‌۹۲ و از‌دست‌رفتن ۳ امتیاز خانگی، سر‌مربی شهر‌خودرو را آتشفشان خشم کرد و در پایان بازی دست به حرکاتی زد که چاره‌ای جز اخراج برای او باقی نگذاشت؛ اخراجی که حالا او را از تقابل با پرسپولیس که می‌شود با قاطعیت گفت مهم‌ترین بازی دوران کوتاه مربیگری‌اش محسوب می‌شود، محروم کرده است. هرچند شاید اگر اخراج نمی‌شد و در این بازی بود، حاشیه‌ای بزرگ‌تر از آنچه دیدیم، رقم می‌زد!

مهدی رحمتی آن‌گونه که خودش در هفته‌های اخیر گفته، در حال آموختن است. او کلاس مربیگری نرفته که اگر رفته بود، شاید از نظر فنی چیز زیادی عایدش نمی‌شد؛ اما از نظر روان‌شناسی چیز‌های زیادی می‌آموخت. شاید او هنوز فکر می‌کند همان دروازه‌بان جنجالی و جسوری است که می‌تواند هرازگاهی گرد‌و‌خاکی بکند و نمی‌داند رفتار‌های او چگونه روی تیمش تأثیر می‌گذارد؟! در سخت‌ترین لحظات بازی چهره آرام یک مربی کاردان و باهوش بیشتر به بازیکنان قوت‌قلب می‌دهد یا چهره درهم‌ریخته و عصبی کسی‌که به زمین‌و‌زمان اعتراض می‌کند. رحمتی این هفته بازی مهم با پرسپولیس را در آزادی از دست داده و اگر شهر‌خودرو نتیجه نگیرد، مقصر اصلی بدون‌شک خودش است.

 

او احتمالا در دوران طولانی حضورش در مستطیل سبز حرف بیراه کم نشنیده و بدون‌شک به مدت طولانی از شنیدن آنچه از روی سکو‌ها می‌شنیده، بی‌اعتنا بوده، اما حالا وقتش رسیده است که بیاموزد از دیدن خیلی چیز‌ها هم نباید برآشوبد. ۳ هفته از حضور جدی مهدی رحمتی در قواره یک سر‌مربی گذ‌شته و تصویری که از او به جا مانده است، چندان دل‌پسند نیست. فارغ از اینکه از نظر فنی، رحمتی چه در چنته خود دارد، سر‌مربی شهر‌خودرو قبل از هر چیز باید اعصاب راحت داشته باشد؛ چون اگر همین یکی را نداشته باشد، مورینیو هم باشد، نه در لیگ برتر فوتبال ایران که در فوتبال محلات هم موفق نخواهد شد.