ممنوعیت تردد خودرو‌های سنگین در محور کلات-مشهد (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) ۳ کشته در پی تصادف در مسیر مشهد به سرخس اطلاعیه پلیس درباره بازسازی صحنه قتل الهه حسین نژاد ویدئو | آغاز ثبت‌نام آزمون‌های استخدامی دستگاه‌های دولتی از هفته آینده جاده هراز یک طرفه شد (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) پیش‌بینی هوای مشهد و خراسان رضوی | تداوم هوای خنک در مشهد و بارش باران در سطح استان (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) ممنوعیت سگ‌گردانی با خودرو در تهران (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) تعطیلی تمامی تفرجگاه‌ها در خراسان رضوی تا روز یکشنبه (۱۸ خرداد ۱۴۰۴) تردد خودرو‌های سنگین در محور کلات-مشهد ممنوع شد (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) ورود دانشگاه علوم پزشکی سبزوار به حادثه مرگ کودک جوینی حین «ختنه» واکنش پزشکی قانونی به شایعۀ تجاوز به مرحوم الهه‌حسین‌نژاد ۱۸۰ هزار نفر طی سه روز گذشته از مرز‌های کشور راهی عتبات عالیات شدند هشدار نارنجی وقوع سیلاب برای برخی از نقاط کشور صادر شد (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) آموزش و پرورش به دنبال عدالت آموزشی و کیفیت‌بخشی هشدار خودمراقبتی برای شهروندان مشهد صادر شد دستگیری قاتل محیط‌بان خائیز در بهبهان ویدئو| قاتل الهه حسین‌نژاد اعتراف کرد| جنایت سارقی شیطان‌صفت پیمانکار مقصر در حادثه مرگ دلخراش ۱۴ مسافر قطار مشهد-یزد ۲۰۰ میلیون تومان جریمه شد فروش اینترنتی مکمل‌های غذایی تعیین تکلیف شد مبلغ متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان چقدر است؟ آیا مصرف مغزدانه‌ها در دوران بارداری ممنوع است؟  چند توصیه غذایی برای پیشگیری از سنگ کلیه آیا مصرف جگر خام باعث رفع کم‌خونی می‌شود؟ قرص ضدبارداری خطر حملات آسم را در زنان جوان افزایش می‌دهد اهدای عضو بیمار مرگ مغزی در مشهد به ۲ بیمار زندگی دوباره بخشید (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) هوای مشهد در شرایط ناسالم برای تمام گروه‌ها| شاخص کیفیت هوا به ۱۵۴ رسید (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) تمدید اعتبار کارت‌های هوشمند ملی تا پایان سال ۱۴۰۵ پژمان‌فر: اجرای قانون حمایت از جوانی جمعیت شاید موثر بوده، اما کافی نیست
سرخط خبرها

ناگفته‌هایی از روزهای کرونایی پرستاران بیمارستان اکبر | پرستارانی که تلاش را معنای تازه بخشیده‌اند

  • کد خبر: ۵۳۱۳۰
  • ۲۹ آذر ۱۳۹۹ - ۱۳:۲۸
ناگفته‌هایی از روزهای کرونایی پرستاران بیمارستان اکبر | پرستارانی که تلاش را معنای تازه بخشیده‌اند
اینجا بیمارستان اکبر است. بیمارستانی که چندسالی است در کنار بیمارستان شیخ با خدمات فراتر و بیشتری برای کودکان راه‌اندازی شده است. بیمارستانی که بیماران آن بچه‌های خردی هستند که بعضی‌هایشان هنوز دست‌وپایی بندانگشتی دارند.

جانقربان| شهرآرانیوز- یاد گرفته‌اند با درد مدارا کنند، ببینند و بشنوند و رنج بکشند، اما خم به ابرو نیاورند. یاد گرفته‌اند ناله‌های وقت‌وبی‌وقت و گاهی هم فراتر از ناله، حرف‌های بی‌ربط بیماران و همراه آن‌ها را بشنوند و بدون هیچ گله‌ای بگویند که باید حال آن‌ها را درک کنند. آن‌ها یاد گرفته‌اند که رنج و درد را طور دیگری معنی کنند و دل‌خوشی‌شان این باشد که بیمارشان با پای خودش بیمارستان را ترک کند.

 

اینجا بیمارستان اکبر

اینجا بیمارستان اکبر است. بیمارستانی که چندسالی است در کنار بیمارستان شیخ با خدمات فراتر و بیشتری برای کودکان راه‌اندازی شده است. بیمارستانی که بیماران آن بچه‌های خردی هستند که بعضی‌هایشان هنوز دست‌وپایی بندانگشتی دارند. بیمارانی که هیچ توضیحی را قبول نمی‌کنند و تعریفی از درد و درمان ندارند و فقط اشک می‌ریزند و آه و ناله می‌کنند و گاهی هم فریاد می‌کشند تا یکی به داد دردشان برسد، بیمارانی شش‌ماهه، شش‌ساله و کمی بزرگ‌تر و کوچک‌تر.

 


به بهانه روز پرستار، در این روزهای سختی که کرونا امان مردم را بریده است، راهی بیمارستان کودکان اکبر می‌شویم تا خاطرات پرستارانی را بشنویم که نه‌تنها با بیماران کوچک و بی‌زبان طرف هستند، بلکه با بیمارانی برخورد دارند که از روپوش سفید و تخت و آمپول و بدتر از همه از آنژیوکت می‌ترسند و زیاد مقاومت می‌کنند. مقاومتی که اشک مادران را درمی‌آورد و گاهی باعث رفتارهای خاصی با پرستاران هم شده است!

اما این پرستاران فقط به یک هدف می‌اندیشند و آن هم درمان است تا جایی که در این روزهای کرونایی ماسک‌های طرح حیوانات به صورت زده‌اند تا بچه‌ها هراس کمتری از چهره پوشیده آنها داشته باشند! یکی از پرستاران که ماسک زرافه به صورت زده است به شوخی می‌گوید: من خانم زرافه هستم! به بچه‌ها گفته‌ام اگر فامیلم را فراموش کردند همین خانم زرافه که روی ماسکم هست صدایم کنند.

 

 

درک معنی پرستاری واقعا سخت است! پیش از این با خودم می‌گفتم پرستاران از بس که درد و مرگ را دیده‌اند، برایشان این موضوع تکراری شده است، اما وقتی در کنار تابلویی از نقاشی بچه‌ها چشم‌های سرخ پرستار بخش را دیدم، تکرار برایم معنی دیگری پیدا کرد. اینجا پرستاران هر روز خاطرات بچه‌ها را با نقاشی‌هایشان مرور می‌کنند و یادشان هست که کدام دختربچه کدام نقاشی را برای آن‌ها کشید و با کدام آرزوها یک روز از این دنیا چشم فروبست.

 

 

یادشان هست که کدام پسربچه نارسایی کبد داشت و به پیوند نرسید و بعد از کلی خاطره تلخ کدام بچه با پای خودش از بیمارستان بیرون رفت. این پای خودش برای تک‌تک پرستاران مانند یک پیروزی است، پیروزی‌ای که از سلامت بیمار در چشم‌های آن‌ها چراغی روشن می‌کند. چراغی که با همه وعده‌های عملی‌نشده، آن‌ها را هر روز راهی بیمارستان می‌کند، بیمارستانی که این روزها از بیم کرونا بسیاری از ما حتی حاضر به عبور از کنار آن هم نیستیم!

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->