به گزارش شهرآرانیوز - قیمت صفحههای اینستاگرامی به تعداد دنبالکننده آنها بستگی دارد. البته متغیرهای دیگری، چون تعداد لایک و استوری هم در این میان موثر است. قیمت هم متنوع است؛ برای مثال در برخی سایتها هم قیمتهای ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومانی برای صفحههایی با ۴۰ تا ۴۳ هزار دنبالکننده پیدا میشود؛ هم پیشنهاد ۵۵۰ هزار تومانی برای صفحهای با شش هزار دنبالکننده.
در حالی که خرید و فروش عضو، دنبالکننده و بازدیدکننده در شبکههای اجتماعی و پیامرسانها ممنوع است، هنوز هم وب فارسیزبان پر است از تبلیغات چنین خرید و فروشهایی.
حالا مدتی است که ماجرا از این هم فراتر رفته است و کار به خرید و فروش اکانت و صفحه هم رسیده است؛ این مورد البته در مورد اینستاگرام و تلگرام سابقه طولانیتری دارد، اما در مورد توئیتر یا یوتیوب کمی جدیدتر است.
سایتهایی هستند که میتوان آگهی فروش اکانت در شبکههای مختلف اجتماعی را در آنها ثبت کرد. بعضی از آنها تبلیغات هم برای اکانت انجام میدهند تا خریدار برای آنها پیدا شود؛ در واقع به عنوان واسطهای بین خریدار و فروشنده عمل میکنند و مدعی هستند که انتقال پول و تحویل اکانت یا صفحه را تضمین میکنند.
اکنون علاوه بر کسب و کارها، برای برخی از کاربران معمولی توئیتر هم قدمت حضور در این شبکه اجتماعی اهمیت یافته و همین موضوع بازار خرید و فروش اکانت را داغ کرده است. برخی کاربران توئیتر نوشتهاند که قیمتها به پنج میلیون تومان هم میرسد.
در دیوار و شیپور هم آگهی در این زمینه هست؛ به ویژه اولی. برخی آگهیها بر تاریخ ایجاد اکانت تاکید کردهاند و بعضی بر تعداد دنبالکنندگان آن. برخی هم نوشتهاند که اکانت از زمان ایجاد «بدون استفاده» بوده است یا از اصطلاح «اکانت صفر» برای آنها بهره گرفتهاند.
قیمتها بسیار متفاوت است؛ برای مثال اکانتی که سال ۲۰۱۳ ایجاد شده چهار میلیون تومان و مورد دیگری که به سال ۲۰۱۰ بر میگردد، سه میلیون تومان به فروش میرسد.
فروشنده دیگری نوشته است که اکانت توییتر با ۱۰ هزار فالور را که از ۲۰۱۸ آغاز به کار کرده است، سه میلیون و پانصد هزار تومان میفروشد.
در این میان، قیمتهای ۵۰۰ یا ۶۰۰ هزار تومانی یا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی هم پیدا میشود.
اما در یک مورد فردی اکانتی را که ادعا میکند از نخستین اکانتهای توییتر فارسی بوده است را، شش میلیون و ۵۰۰ هزار تومان قیمتگذاری کرده است.
قیمت صفحههای اینستاگرامی به تعداد دنبالکننده آنها بستگی دارد. البته متعیرهای دیگری، چون تعداد لایک و استوری هم در این میان موثر است.
قیمت هم متنوع است؛ برای مثال در برخی سایتها هم قیمتهای ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومانی برای صفحههایی با ۴۰ تا ۴۳ هزار دنبالکننده پیدا میشود؛ هم پیشنهاد ۵۵۰ هزار تومانی برای صفحهای با شش هزار دنبالکننده.
در بعضی سایتها هم مبالغ پایینتر است و بسته به تعداد دنبالکننده میتوان صفحاتی را با قیمتهای ۴۰ هزار تومانی تا حدود ۱۳۰ هزار تومان را پیدا کرد.
قیمتها در برخی پلتفرمهای انتشار آگهی بالاتر است؛ برای مثال ۷۰۰ هزار تومان برای صفحهای با بیش از ۱۴ هزار دنبالکننده یا دو میلیون تومان برای صفحهای که ۱۲۰ هزار دنبالکننده دارد. دومی اشاره کرده است که برخی دنبالکنندهها فیک هستند و امکان ریزش وجود دارد.
در خود اینستاگرام هم صفحههایی برای فروش خرید و فروش وجود دارد. برخی از آنها نوشتهاند که هم صفحاتی را با دنبالکننده واقعی میفروشند و هم جعلی. پرداخت از طریق درگاه شاپرک انجام میشود.
در مورد کانالهای تلگرامی هم قیمتهای متفاوتی پیشنهاد میشود. برای مثال در بعضی سایتها، پیشنهاداتی از حدود ۳۰ هزار تومان برای کانالی با هزار عضو وجود دارد تا ۱۳۰ هزار تومان برای ۱۰۰ هزار عضو.
اما در سایتهای انتشار آگهی، فردی کانالی به ۶۶ هزار عضو را ۳۰۰ هزار تومان میفروشد و فرد دیگری کانالی با ۱۶۰ هزار عضو را ۱۵ میلیون تومان.
کانالهایی با قیمتهای ۱۰۰ هزار تومان و کمتر هم پیشنهاد شدهاند که کمتر از ۱۰ هزار عضو دارند.
فروش کانال یوتیوب هر چند در دنیا چند سالی است که رواج دارد و گاهی با قیمتهای میلیون دلاری هم به فروش میرسد (زومیت)، اما در وب ایرانی پیشنهادات کمتری به نسبت سه مورد قبل برای آن وجود دارد.
در یک مورد، کانال یوتیوب با ۲۱۰ سابسکرایب به قیمت ۷۵۰ هزار تومان به فروش میرسد.
برخی افراد نیز در تلگرام آگهی میدهند که کانال یوتیوب افراد را با مثلا بیش از هزار عضو، با قیمت توافقی خریداری میکنند.
ریسک ریزش اعضا وجود دارد.
اما آیا خرید و فروش صفحه و اکانت میتواند به کسب و کارها در اهداف تبلیغاتی آنها کمک کند؟ کیوان نقرهکار، کارشناس فناوری اطلاعات معتقد است، اگر محتوای صفحه و اکانت خریداری شده با نوع کسب و کار هماهنگ نباشد در مخاطب دلزدگی ایجاد میکند.
او تاکید میکنند: تعداد اعضا و دنبال کنندگان ماندگار نیستند و امکان ریزش اعضا وجود دارد؛ افراد با پرداخت مبالغ گاه بالا، صفحه یا اکانتی را خریداری، اما در نهایت ضرر میکنند. حتی اگر محتوا شباهت داشته باشد، حفظ کیفیت مهمتر است.
حسین وحدانی مشاور و استراتژیست بازاریابی محتوا نیز معتقد است: برای کسی که به دنبال ایجاد کسب و کاری ماندگار نیست، ممکن است راهحل خوبی باشد، اما در کل حس خوبی را در دنبالکنندگان ایجاد نمیکند.
به گفته او، اگر موضوع صفحه چندان بی ارتباط با حوزه فعالیت کسب و کار نباشد، میتواند در کوتاهمدت مفید باشد؛ اما اگر کسب و کاری قصد برندسازی و ایجاد ارتباط ماندگار با کاربران خود را داشته باشد، خرید اکانت و صفحه روش مناسبی نیست.
او میگوید: انتخاب رسانه و شبکه اجتماعی برای تبلیغ به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله نوع کسب و کار. بعضی از کسب و کارها نیز هوشمندانه دریافتهاند برخی فضاها در آینده کارکرد بیشتری دارند و از امروز روی آن سرمایه گذاری کردهاند. برای مثال یوتیوب فارسی میتواند برای برخی از فعالیتها یک ترند جدی در آینده باشد.
وحدانی میافزاید: از یک سو اینستاگرام، برای برخی مشاغل از جمله فروش لباس فضای مناسبی است، اما از طرف دیگر به نوعی اشباع هم شده است و شاید بهتر باشد افراد به دنبال رسانههای جدیدتر هم باشند. هر چند نمیتوان نسخه واحدی برای همه کسب و کارها پیچید.