همه‌گیری و فانتزی زندگی روستایی

هدی جاودانی | شهرآرانیوز؛ چند هفته از قرنطینه‌های سراسر دنیا نگذشته بود که موج جالبی در اینستاگرام به راه افتاد. کاربران این شبکه اجتماعی روز‌به‌روز تصاویر بیشتری از زندگی در طبیعت، کلبه‌های جنگلی یا روستایی، گل‌ها و درختان، پیاده‌روی در مسیر‌های طبیعی بکر، گردش در طبیعت، پخت‌وپز نان، تهیه فراورده‌های غذایی و همچنین انواع بافتنی و دوخت‌ودوز به اشتراک گذاشتند؛ پدیده‌ای که اندکی فراواقعی به‌نظر می‌آمد و البته بیشتر به یک فانتزی شباهت داشت و باعث می‌شد ما از فضای ترسناک شیوع ویروس، اندکی فاصله بگیریم.

این سبک زندگی با هشتگ cottagecore، به معنای «زندگی‌روستایی»، موجی در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت و به سال ۲۰۲۰ زیبایی چشمگیری بخشید. اصطلاح cottagecore که از دو واژه cottage به معنای کلبه و core به معنای هسته و مرکز تشکیل شده است، درواقع از سال ۲۰۱۰ و برای بازگشت به زندگی روستایی پدید آمد و نوعی خرده‌فرهنگ به حساب می‌آید. «زندگی روستایی» درواقع بازگشت به راه و روش زندگی دهقانان است و به خوداتکایی و دکور‌های ساده و زیبا، آمیخته به حس نوستالژی، پیوند خورده است. با وجود اینکه این خرده‌فرهنگ بر سادگی زندگی روستایی تکیه کرده و برضد مدرنتیه به وجود آمده است، بستر انتشار آن، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی‌ای مانند اینستاگرام، فیس‌بوک و پینترست و درواقع فضایی مدرن است.

«زندگی روستایی» بر زندگی خارج از شهر، ساده و آهسته در خانه‌های روستایی تکیه دارد و جامعه‌ای را به نمایش می‌گذارد که به فضای گرم و دلنشین طبیعت، تهیه فراورده‌های خانگی و گذران وقت با حیوانات پیوند خورده است؛ چیزی شبیه به فضای زندگی آن‌شرلی، هایدی و دیگر فضا‌های نوستالژیک دوران کودکی‌مان. کسانی که به اشاعه این فرهنگ در شبکه‌های اجتماعی می‌پردازند، به مخاطبانشان، پیشنهاد‌هایی برای سبک دکوراسیون خانه، تهیه محصولات غذایی مختلف و همچنین باغبانی و نگهداری از حیوانات می‌دهند. اما آیا نمایش اوقات تنهایی‌مان به شیوه‌ای رومانتیک و الهام‌بخش، باعث می‌شود که قرنطینه‌ها کمتر ترسناک به‌نظر برسند؟

یک کمپانی در اندونزی که با استفاده از هوش مصنوعی، رفتار‌های انسانی را تحلیل می‌کند، حدود ۳۰۰ پست اینستاگرامی با هشتگ «زندگی روستایی» را بررسی و نتیجه‌گیری کرده است بیشترین حسی که افراد با مشاهده این سبک محتوا تجربه کرده‌اند، در وهله اول خلاقیت (با ۲۸ درصد)، سپس عطوفت یا مهربانی (با ۱۹ درصد) و درنهایت، تنهایی (با ۱۰ درصد) بوده است. این شرکت همچنین ۵/۱ میلیون جست‌وجو در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ را در چندین شبکه اجتماعی بررسی کرده و متوجه شده است که جست‌وجو برای جوانب مختلف این سبک زندگی، حدود ۳۰ درصد افزایش پیدا کرده است.

 

تحلیلگران این پژوهش هوش مصنوعی می‌گویند که با تمام شدن قرنطینه‌ها و جریان گرفتن زندگی عادی در بسیاری از کشورها، درمیان مردم جهان حس مشترکی از امید و خوش‌بینی شکل گرفته است و افراد بسیاری به زندگی در مناطقی که کمتر رنگ‌وبوی شهری داشته است، گرایش پیدا کرده‌اند. به‌عبارت دیگر، مردم جهان با تجربه ویروس کرونا، تمایل پیدا کرده‌اند که یک قدم به عقب بازگردند و از زندگی مدرن شهر‌ی فاصله بگیرند.

با وجود اینکه مفهوم «زندگی‌روستایی» به‌تازگی در شبکه‌های اجتماعی رواج پیدا کرده است، این سبک زندگی پیش از این نیز در دو دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی سابقه داشته است. به‌نظر همه‌گیری ویروس، دوباره مردم را با ارزش محصولات خانگی و زندگی در طبیعت، آشنا ساخته است. پدیده‌ای که تا پیش از شیوع ویروس، ممکن بود حتی به ذهن بسیاری خطور نکند. همه‌گیری به ما یادآوری کرد که دوست داریم آهسته‌تر زندگی کنیم، بیشتر به یکدیگر پیوند بخوریم و تجربه‌های معنادارتری را از سر بگذرانیم.

*برگرفته از مقاله 'Cottagecore' and the rise of the modern rural fantasy نوشته Anita Rao Kashi