کتاب مترجم دردها، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه نوشته‌ی جومپا لاهیری است که نخستین بار در سال ۱۹۹۹ به چاپ رسید. کاراکتر‌های این مجموعه از داستان‌های جذاب و تأثیرگذار از لاهیری، با قدم گذاشتن روی مرز میان سنت‌های هندیِ به ارث گذاشته شده و سرگشتگی‌های دنیای مدرن، به دنبال عشقی ورای محدودیت‌های فرهنگی و زمان هستند.
الهام یوسفی| شهرآرانیوز؛ پدر و مادری هندی را در نظر بگیرید که بنا به دلایلی به انگلستان مهاجرت می‌کنند و آنجا صاحب یک دختر می‌شوند که بعد‌ها در آمریکا ادامه زندگی می‌دهد، اما اندوه مهاجرت همچنان در رگ‌هایش جاری است، اندوهی که حتی پس از سال‌ها زیستن در کشوری دیگر که اکنون می‌تواند وطنش باشد، چون آنجا دنیا آمده، او را به نوشتن وامی‌دارد. او از جنس دردی می‌نویسد که به‌احتمال، سال‌های طولانی، پدر و مادرش سر میز شام درباره آن گفتگو کرده‌اند. جومپا آن درد را در نوشته‌هایش جاری کرده است.
به‌سختی می‌توان این نویسنده ساکن آمریکا را آمریکایی نامید یا نویسنده‌ای هندی. انگار نویسنده‌ای بدون مرز است، نویسنده‌ای برای همه کسانی که روزی در سختی و درد وطنشان را رها کرده و به کشوری دیگر رفته‌اند.
او البته در کشور تازه‌اش، رشته ادبیات انگلیسی می‌خواند و ۳ بار مدرک فوق‌لیسانس را در گرایش‌های زبان انگلیسی، نگارش خلاق و ادبیات تطبیقی دریافت می‌کند و در نهایت، دکتری خود را در رشته مطالعات رنسانس می‌گیرد و استاد دانشگاه می‌شود.
بیش از این لازم نیست او را بشناسید! این دختر جومپا لاهیری است که اکنون بانویی صاحب ۲ فرزند است، نویسنده‌ای موفق و مشهور که با نخستین اثرش، «مترجم دردها»، در سال ۲۰۰۰ جایزه پولیترز را دریافت کرد و از رمان «همنام» او در سال ۲۰۰۷ فیلمی به همین نام اقتباس شد. او مجموعه داستان دیگری نیز با نام «خاک غریب» دارد و آخرین اثر او «گودی» است که در سال ۲۰۱۳ انتشار یافت و جایزه‌هایی را از آن خود کرد.
«مترجم دردها»، نخستین اثر جومپا لاهیری، غیر از جایزه مطرح پولیترز، صاحب جایزه‌های دیگری از جمله پن‌همینگوی، کتاب برگزیده اُ هنری و نیویرک‌تایمز نیز می‌شود. گویا صدای این نویسنده که در کتابش از اندوه هندی‌ها و مشکلات دورگه‌های هندی‌آمریکایی و دوگانگی‌های فرهنگی، ناامیدی و جنگ سخن گفته است بسیار مورد توجه دیگران قرار می‌گیرد تا جایی که تیراژ این کتاب در سراسر جهان به بیش از ۱۵ میلیون نسخه می‌رسد.
کتاب شامل ۹ داستان کوتاه است به اضافه متن یادداشتی بسیار خواندنی از نویسنده که پس از دریافت جایزه پولیترز نوشته شده است با عنوان: «زنده، به سوی بهشت» آثار جومپا راهیری، زبان مهاجرانی است که در فرهنگی تازه با تفاوت بسیار زندگی می‌کنند.
او در «مترجم دردها» این درد غریب را که می‌تواند بوی تبعید و غربت بدهد ترجمه می‌کند. داستان‌ها تاریخ و زمان و مکان ندارند به این معنا که قرار نیست تنها یک هندی که به آمریکا مهاجرت کرده است آن‌ها را درک کند، بلکه هر انسانی که طعم مهاجرت را چشیده است از ترجمه این درد التیام می‌یابد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
