به گزارش شهرآرانیوز؛ «نارسایی سیستم تحصیلی» و توسعه ناگهانی «سیستم آموزش الکترونیک» هم نگرانیها درباره کودکان را بین جامعه شناسان و روان شناسان دامن زده است. بخشی از این نگرانیها به عوارض ناشی از استفاده نامناسب دانش آموزان از تلفن همراه و شبکه اینترنت برمی گردد و بخش دیگری ناشی از پیامدهای روانی، اجتماعی، و اخلاقی این شرایط برای کودکان و آینده آن هاست.
آتنا عباسی، معلم دبستان، در گفتگو با شهرآرانیوز درباره برخی تجربههای شخصی خود از آموزش مجازی دانش آموزان، برخی رفتارهای به ظاهر خیرخواهانه، اما در واقع غیر مسئولانه والدین را عاملی برای کاهش مسئولیت پذیری کودکان میداند و میگوید: «وقتی با کودکان و نوجوانان هم کلام میشوید»، در صحبتهای بیشتر آنها نوعی گریز از مسئولیت پذیری را میبینید، انگار که شرایط فعلی آنها را دچار نوعی بی اهمیتی نسبت به مسائلی که ذاتا برای تربیت آنها مهم است، کرده است.
رضا توانا، مشاور خانواده، نیز با ابراز نگرانی از آنچه «زوال اخلاقی خانواده ها» میخواند، درباره نبود آمادگی در خانوادههای ایرانی برای روبه رو شدن با آموزش مجازی دانش آموزان میگوید: «آموزش مجازی مانند هر پدیده تازه دیگر دارای وجه دوگانه مثبت و منفی است. ماجرا، حکایت بلد نبودن کار با چاقوست که ممکن است به جای میوه، دست فرزند شما را ببرد. به طور مثال میبینیم که در نسلهای قبلی «تقلب» یک پدیده ضد اخلاقی و شدیدا مذموم در خانوادههای ایرانی تلقی میشده، اما شرایط فعلی آن را به یک کار عادی و حتی لازم از نظر برخی خانوادهها تبدیل کرده است. در موارد متعدد خانوادهها با به عهده گرفتن وظایف تحصیلی دانش آموزان، آنها را بی مسئولیت بار میآورند.»
عباس کدخدا، دیگر مشاور خانواده، نیز به شهرآرانیوز میگوید: «به نظر میرسد برعکس تبلیغات مکرر، موفق نشده ایم کارهای لازم را در حوزه افزایش سواد رسانهای به ویژه در بین کودکان و نوجوانان انجام دهیم و در شرایطی که بیش از هر زمان دیگر به این آموزشها نیاز داریم، دست جامعه خالی مانده است و پدر و مادرها بین نیازهای تحصیلی فرزندانشان و مراقبتهایی که باید در فضای مجازی داشته باشند، درمانده و عاجز شده اند.»
خانواده ها! بهوش باشید
در شرایطی که آمارهای رسمی و غیر رسمی از افزایش خشونتهای خانگی در سال کرونا خبر میدهند، روان شناسان درباره واکنش روانی و اجتماعی کودکان دربرابر این شرایط جدید هشدار میدهد. ملیکه ساعدی، روان شناس حوزه کودکان، در این باره به شهرآرانیوز میگوید: «خستگی روحی و روانی برخی والدین، کودکان را با خشونتهای خانگی روبه رو کرده است که ممکن است در ظاهر علیه خود آنها نیز نباشد، اما در نهایت موجب پرخاشگری یا افسردگی کودکان میشود.»
این کارشناس روان شناسی از خانوادهها میخواهد در شرایطی که بسیاری از آنها فشارهای روحی، خانوادگی و اقتصادی را توأمان تحمل میکنند، با هماهنگی و هم صحبتی با یکدیگر، درک متقابل و استفاده از تجربه روان شناسان و مشاوران خانواده، تلاش کنند در این دوران دشوار کمترین آسیب متوجه کودکانشان شود. به گفته وی، بخش عمدهای از این آسیبهای روانی علیه کودکان نیاز به صرف هزینه یا وقت زیاد ندارد و میتوان با دانستن و عمل به تکنیکهای خویشتن داری و کنترل محیط، شرایط بهتری برای کودکان فراهم آورد.