ترجمه قدیمی‌ترین مقتل امام علی (ع) پس از ۳۰ سال بازنشر شد پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت روز قلم رشد فروش سینما با پایان تجاوز اسرائیل به خاک ایران + جدول فروش نوید محمدزاده حساب اینستاگرامی خود را حذف کرد + عکس رویدادی برای ظهور استعدادها | گزارشی از اولین پیچینگ انجمن سینمای جوانان ایران در مشهد +فیلم اثر متفاوت محمود آزادنیا نقاش مشهدی برای ایران + عکس فراخوان جشنواره تئاتر اقتباس منتشر شد اجرای سوگوارانه حامد همایون در «خیمۀ هنر» سرنوشت فصل دوم سریال «وحشی» در هاله‌ای از ابهام حضور سلبریتی‌ها در هیئت‌های عزاداری محرم + عکس کتاب «میشل عزیز» منتشر شد سریال «زنجیره» در راه نمایش خانگی تاریخ اکران فیلم «زن و بچه» سعید روستایی تغییر کرد فیلم‌های سینمایی تلویزیون در روز‌های عزای سالار شهیدان (ع) (۱۲، ۱۳، ۱۴ و ۱۵ تیر ۱۴۰۴) + زمان پخش تولید ۷ مستند جنگ تحمیلی ۱۲ روزه در مرکز نهضت جواد قارایی: «اینترنشنال» زبان کثیف رژیم اسرائیل است از پایین‌خیابان تا محرم | مستند‌هایی برای زنده‌نگه‌داشتن حافظه شهری مشهد محسن چاوشی، علاج، دغدغه وطن و ادعایی که بی‌پاسخ نماند
سرخط خبرها

کلاب هاوس، صدایی که شنیده نشده است!

  • کد خبر: ۶۴۹۰۳
  • ۰۴ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۲:۲۶
کلاب هاوس، صدایی که شنیده نشده است!
حجت الاسلام محمدرضا زائری - پژوهشگر دینی
شهرآرانیوز - چندی است که تنور کلاب‌ هاوس گرم شده و این فرصت جدید بازاری پررونق یافته و مجالی برای شنیده‌شدن صدا‌های تازه و گفتگو فراهم کرده است.
 
در طول این مدت دوستانم هرروز (بی‌اغراق) از چپ و راست امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر می‌کنند که باید به کلاب‌هاوس بیایی و نباید بی‌توجه باشی و... من، اما به گرفتاری‌های اینستاگرام و توئیتر و مخلفات مشغولم و از ترس دردسر‌های جدید و مشغله‌های نو همچنان در مقابل وسوسه پیوستن به کلاب‌هاوس مقاومت می‌کنم.

در همین حال از گشوده‌شدن این فضای جدید، بسیار خشنود و به آینده آن امیدوارم. زیرا هم فرصتی برای گفتگو و ترویج تعامل انسانی و دیالوگ فراهم می‌کند و هم مجالی است تا صدا‌هایی شنیده شود. صدا‌هایی که پیش از این و در جا‌های دیگر شنیده نشده است.
 
شاید اگر سخت‌گیری‌های ما در محیط‌های عمومی و تنگ‌نظری‌های ما در مراکز آموزشی نبود و شاید اگر این مخاطب عمومی تشنه گفتن و حرف‌زدن می‌توانست به‌طور طبیعی در جا‌های دیگر حرفش را بزند، این‌قدر عطش و شوق برای حضور در کلاب‌هاوس نداشت.

از سویی رسانه‌های رسمی مانند صداوسیما سینه گشاده‌ای برای پذیرش مشارکت و همراهی ندارند و از سوی دیگر برای این مخاطب گفتن ساده‌تر از نوشتن است.

همیشه در کلاس‌های آیین نگارش و فن نویسندگی برای شکستن گارد بچه‌ها و آب‌شدن یخشان می‌گفتم اول موضوع را شفاهی تعریف کنید و بعد از آن‌ها می‌خواستم همان‌ها را بنویسند و بسیاری از آن‌ها تازه می‌دیدند که نوشتن آن‌قدر هم که فکر می‌کردند، ترس ندارد!

مردم ما فرهنگ شفاهی دارند. یعنی مهارتشان در گفتن و حرف‌زدن بیشتر است و به دلایل گوناگون (ازجمله نقص آموزش‌های مهارتی در دوره پیش‌دبستانی و دبستان) با حرف‌زدن راحت‌تر هستند.

حالا اگر این ملت فرصتی برای شنیده‌شدن نداشته باشند، اندوه‌ها و درد‌ها و شکایت‌ها و گلایه‌هایشان را چه کنند؟
 
روزنامه السفیر لبنان که یکی از روزنامه‌های مهم عربی بود، با این شعار منتشر می‌شد؛ «صوت الذین لاصوت لهم». یعنی صدای کسانی که صدا ندارند و صدایشان شنیده نمی‌شود.

هر جا فرصت و مجالی پیدا شود که بی‌صدایان بتوانند خواسته‌ها و حرف‌هایشان را بیان کنند، با استقبال و رغبت روبه‌رو خواهد شد.
 
شاید اگر کرسی‌های آزاداندیشی (چنان که توصیه رهبر انقلاب بود) به راه می‌افتاد یا اجازه مناظره‌ها و گفتگو‌های کارشناسان در حوزه‌های مختلف داده می‌شد و در هر جایی مردم به‌خصوص جوانان می‌توانستند صدای خود را بشنوند، شاهد این اندازه استقبال از کلاب‌هاوس هم نبودیم.

تفاوت معنادار میزان جست‌وجوی برخی موضوع‌های خاص در اینترنت از سوی کاربران ایرانی و اختلاف معنادار دنبال‌کنندگان صفحات بعضی رسانه‌های بیگانه با نمونه‌های مشابه در کشور‌های دیگر این احتمال را تأیید می‌کند.

امروز که جامعه ما بیش از هر زمان دیگر به گفتگو نیازمند است و فقط با سپر خودبسندگی در تعامل انسانی و اقناع می‌تواند مقابل تهدید‌ها ایمن بماند، شاید کلاب‌هاوس کلاس درسی باشد که آداب گفتگو را به ما بیاموزد و فرصت شنیده‌شدن را برای همه ما فراهم کند.
 
 
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->