نه به کشتن هزاره هـا در افغانستان

افزایش جنگ و ناامنی در سال‌های اخیر در افغانستان هیچ شهروند افغانستانی را فارغ از اینکه از چه قومیتی است از آسیب مصون نگاه نداشته و در این بین به نظر می‌رسد که «قومیت هزاره» بیش از دیگر اقوام در معرض انفجار و انتحار قرار گرفته اند. هزاره‌های افغانستان شیعه مذهب و فارسی زبان هستند، آنان بیشتر در استان‌های مرکزی افغانستان سکونت دارند و پس از لشکرکشی ارتش شوروی به این کشور، بیشتر به کشور‌های پاکستان و ایران مهاجرت کرده اند.

بعد از سرنگونی طالبان و آغاز دوره افغانستان نوین، هزاره‌ها نقش مهمی در تدوین قانون اساسی، شکل گیری و مدیریت رسانه ها، تأسیس و تدریس در دانشگاه‌های خصوصی و مواردی از این دست داشته اند. براساس آمار‌های منتشر شده، از دوم مرداد ۱۳۹۵ تا ۱۸ اردیبهشت امسال، ۱۴ حمله بزرگ که مشخصا هدف آن‌ها تجمعات، مراکز مذهبی یا مراسم بوده که هزاره‌ها در شهر کابل برگزار کرده اند، اتفاق افتاده که در نتیجه آن‌ها ۵۶۱ نفر جان خود را از دست داده و صد‌ها تن دیگر زخمی شده اند.

هرچند که در این بین حملات کوچک زیادی هم علیه هزاره‌های افغانستان اتفاق افتاده که عصر روز پنجشنبه در تازه‌ترین مورد و در «پل سوخته» کابل، خودروی حامل «مینا خیری» مجری برنامه‌های سیاسی یکی از تلویزیون‌های خصوصی افغانستان هدف قرار گرفت و این خبرنگار ۲۳ ساله افغانستانی همراه با مادرش در این حمله جان باختند. شدت گرفتن حملات علیه هزاره‌ها با واکنش تند چهره‌های علمی، سیاسی و مدنی هزاره روبه رو شد و آن‌ها پس از حمله به مدرسه دخترانه «سیدالشهدا» در غرب شهر کابل به صورت هماهنگ از نهاد‌های حقوقی و نهاد‌های بین المللی در جهان خواستند که حملات اخیر علیه هزاره‌ها را نسل کشی بدانند و خواستار اقدامات جدی در این باره شدند.

در ادامه همین اعتراض‌ها کاربران افغانستانی توئیتر در اقدامی هماهنگ از دیگر فعالان این شبکه اجتماعی خواستند تا با انتشار توئیت‌هایی با هشتگ StopHazaraGenocide# به این پویش بپیوندند تا شاید صدای آن‌ها به گوش نهاد‌های مهم بین المللی برسد. هرچند که این نهاد‌ها که در رأس آن سازمان ملل متحد قرار دارد، با عملکرد ضعیف خود در رویداد‌های مشابه ثابت کرده اند که نمی‌توان روی آن‌ها حساب کرد.

«صحرا کریمی»، رئیس افغان فیلم در توئیتی نوشته است: «کشتار‌های هدفمند دنباله دار قوم خاص نسل کشی است و نباید در مقابلش سکوت کرد.»

«مصطفی هزاره» از شاعران جوان افغانستانی که در کابل زندگی می‌کند، با انتشار عکسی از «محمد عارفی» که چند روز قبل در انفجار «سرکاریز» کابل جان باخته، نوشته است: «محمد بیا بورسیه دکترا در هند قبول شدی.» محمد از پل سوخته به خانه می‌رفت که هدف انفجار قرار گرفت.

یکی از نکات جالب این پویش همراهی کاربران ایرانی توئیتر با برادران و خواهران فارسی زبان افغانستانی شان است؛ «امید» یکی از خبرنگاران ایرانی نوشته است: «نمی دونم ترند کردن مؤثره یا نه، اما معتقدم که اقلیت هزاره در افغانستان مظلومند. هدف بیشتر بمب گذاری‌های اخیر هزاره‌ها بودند از جمله کودکان کشته شده در دشت برچی.» افغانستان درحالی که سال گذشته شاهد برگزاری اولین دور مذاکرات صلح بین نمایندگان دولت افغانستان و نمایندگانی از گروه طالبان بود، اما حالا باگذشت ماه‌ها نه تنها سرنوشت صلح افغانستان با ابهامات جدی روبه رو است که شهروندان این کشور هم با نگرانی‌های زیادی پس از خروج نیرو‌های خارجی روبه رو هستند.