فصل چهارم «زخم کاری» چگونه به پایان می‌رسد؟ + فیلم جعفر یاحقی: استاد باقرزاده نماد پیوند فرهنگ و ادب خراسان بود رئیس سازمان تبلیغات اسلامی کشور: حمایت از مظلومان غزه و لبنان گامی در مسیر تحقق عدالت الهی است پژوهشگر و نویسنده مطرح کشور: اسناد تاریخی مایملک شخصی هیچ مسئولی نیستند حضور «دنیل کریگ» در فیلم ابرقهرمانی «گروهبان راک» پخش «من محمد حسن را دوست دارم» از شبکه مستند سیما (یکم آذر ۱۴۰۳) + فیلم گفتگو با دکتر رسول جعفریان درباره غفلت از قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در ایران گزارشی از نمایشگاه خوش نویسی «انعکاس» در نگارخانه رضوان مشهد گفتگو با «علی عامل‌هاشمی»، نویسنده، کارگردان و بازیگر مشهدی، به بهانه اجرای تئاتر «دوجان» مروری بر تازه‌ترین اخبار و اتفاقات چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر، فیلم‌ها و چهره‌های برتر یک تن از پنج تن قائمه ادبیات خراسان | از چاپ تازه دیوان غلامرضا قدسی‌ رونمایی شد حضور «رابرت پتینسون» در فیلم جدید کریستوفر نولان فصل جدید «عصر خانواده» با اجرای «محیا اسناوندی» در شبکه دو + زمان پخش صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ فیلم‌های سینمایی آخر هفته تلویزیون (یکم و دوم آذر ۱۴۰۳) + زمان پخش حسام خلیل‌نژاد: دلیل حضورم در «بی‌پایان» اسم «شهید طهرانی‌مقدم» بود نوید محمدزاده «هیوشیما» را روی صحنه می‌برد
سرخط خبرها

وقتی هنوز به ما می‌خندند!

  • کد خبر: ۷۴۸۷۱
  • ۲۸ تير ۱۴۰۰ - ۱۲:۳۸
وقتی هنوز به ما می‌خندند!
علی صمدی جوان-فعال حقوق معلولان

شاید شنیده‌اید که قدیمی‌ها می‌گفتند قبل از آنکه حرفی بزنید، آن را در دهانتان بچرخانید و بعد ادا کنید، مبادا سخن اشتباهی بگویید.


چندی پیش در برنامه‌ای، میهمان محترم و نام‌آشنای آن نکته‌ای گفت که می‌توانست نگوید. مجری برنامه به‌مرور روز‌های فوتبالی‌اش می‌پردازد و می‌خواهد بگوید ورزشکار بوده است و با میهمان برنامه قرابتی دارد، اما میهمان برنامه جوابی می‌دهد که هم مجری را کوچک می‌کند و هم دیگری را.


فیروز کریمی را همه می‌شناسیم و هرکسی او را با اتفاق خاصی به‌یاد می‌آورد؛ برخی او را به‌عنوان سرمربی تیم پاس که قهرمان آسیا شد، برخی او را برای جنجال‌های کنار زمین و مصاحبه‌های آتشینش، برخی با برنامه‌های گفت‌وگومحور و شوخی‌های متعددش و برخی او را به‌دلیل تمسخر جامعه معلولان می‌شناسند که این آخری به‌تازگی به مجموعه رفتار‌های عجیب سرمربی این روز‌های تراکتورسازی اضافه شده است.


قصد نداریم با جملات کلیشه‌ای و ترحم‌برانگیز به دفاع از معلولان بپردازیم که البته هرچه بگوییم هم کم است. اما آنچه معلوم است، این است که متأسفانه هنوز در جامعه ما کسانی هستند که به معلولان می‌خندند، دقیقا به‌اندازه کسانی که از معلولان می‌ترسند یا کسانی که با دیدن ما شکر خدا را بجا می‌آورند و تازه یادشان می‌افتد که سلامتی هم نعمتی است.


رسانه در پروبال‌دادن به برخی اشخاص زیاده‌روی می‌کند؛ این روزها، سامانه‌های آنلاین پخش برنامه با تولیداتی گفت‌وگومحور به سرگرم‌کردن مردم اشتغال دارند. اما در طرح و برنامه‌ریزی برخی تولیداتشان، فرهنگ دیده نمی‌شود. پرداختن غلط به معلولان، سابقه‌ای دیرپا دارد و هرچقدر هم بگوییم و بنویسیم، هنوز ابزاری برای خنداندن مردم هستیم؛ حال آنکه از هریک از آن انسان‌های خنده‌رو درباره درد‌های معلولیت بپرسی، پاسخی دریافت نمی‌کنی، چون نه درد آن را دارند و نه دغدغه‌اش را.


چون میهمان محترم آن برنامه خودشان هم اهل ورزش بودند، بد نیست به ورزش معلولان نگاهی بکنیم. شاید آقای سرمربی در دلشان آرزو می‌کردند یک‌دست و یک‌پا نمی‌داشتند، اما چندین مدال خوش‌رنگ و احترامی بین‌المللی به سبک ورزش‌کاران معلول کسب می‌کردند.


والیبال نشسته ایران ۳۰ سال است رتبه اول جهان است و در ۳ پاراالمپیک گذشته روی سکو رفته است. رکورد وزنه‌برداری سنگین‌وزن معلولان جهان متعلق به ایرانیان است، کمان‌دار معلول و بانوی ورزش‌کار ایرانی، همواره مورد تحسین و تمجید جهانیان است و هرکجا که در بازی‌های آسیایی یا المپیکی، موفق به کسب مدال یا عناوین برتر نمی‌شدیم، خیالمان از کاروان پاراآسیایی و پاراالمپیکی‌مان راحت بود که می‌روند و عنوان کسب می‌کنند و دلمان را شاد.


آقای سرمربی! این‌بار که به ذهنتان رسید با معلولان شوخی کنید، این افتخارات را مرور کنید؛ قطعا سکوت خواهید کرد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->