به گزارش شهرآرانیوز - همواره نویسندهبودن برای بسیاری کعبه آمال است. نوشتن برای نوشتن، نفس خود نوشتن است؛ اینکه در زندگی همهچیز را در نوشتن خلاصه کنی و حتی روزیات نیز بسته به نوشتن باشد. کتاب «خود نوشتن» از «احمد اخوت»، به کندوکاو در این موضوع و معانی و مفاهیم نهفته در آن میپردازد. اخوت از ۲ ساحت خود نوشتن در این کتاب پرده برمیدارد و تشریح میکند که نوشتن برای زندگی و نوشتن ادبیت ادبیات یا همان عناصری که یک متن را به ادبیات تبدیل میکنند، ۲ قسم از خود نوشتن هستند.
آنگاه که نویسندهای همه هستونیستش را غرق در نوشتن میکند و درعینحال میتواند متنی ادبی خلق کند که با متنهای دیگر چنان متفاوت است، میتوان بهقطع بر آن نام ادبیات گذاشت. احمد اخوت در «خود نوشتن» به نویسنده و نویسندگی نگاهی ریزبینانهتر و زیرکانهتر میاندازد و نویسندهبودن مدام و بیوقفه را به مسئله و خواستی شخصی تبدیل میکند، آنهم از منظری شخصی که خود نویسنده است و میخواهد همیشه نویسنده بماند.
خود نوشتن (writing itself) معانی و ساحتهای مختلف دارد. یک معنایش یعنی زندگیای که در نوشتن خلاصه میشود؛ اینکه بنویسی و زندگیات از نویسندگی بگذرد که البته چنین کاری کمتر میسر است. دستکم این طرف دنیا که از این خبرها نیست. معنای دیگر خود نوشتن ادبیت (literariness) ادبیات است؛ اینکه چه ویژگیهایی یک متن ادبی را از دیگر متون متمایز میکند و مشخصات این ادبیت چیست. این کتاب بر هر ۲ جنبه خود نوشتن متمرکز است و به روزگار نویسندهای میپردازد که میخواهد بنویسد؛ پیوسته بنویسد تا قلمش خشک نشود و همیشه دستش گرم باشد. کتاب «خود نوشتن» یکی از ۳ جلد مجموعه «هزارتوی نوشتن» است که بهقلم «احمد اخوت» در نشر «جهان کتاب» منتشر شده است.