مریم شیعهزاده | شهرآرانیوز - نام فرشته طائرپور با بسیاری از آثار سینمای کودک گره خورده است. او سالها در گروه کودک و نوجوان شبکههای یک و دو سیما حضور داشت، در کنار کانون پرورش فکری کودک و نوجوان بود و فیلمهای سینمایی مشهوری را در این حوزه تهیه کنندگی کرد. گلنار، مدرسه پیرمردها و پاتال و آرزوهای کوچک از ماندگارتری آثار طائرپور در حوزه کودک و نوجوان بودند که هیچ گاه فراموش نخواهند شد.
خبر درگذشت او بر اثر ابتلا به کرونا، نه تنها برای اهالی سینما و ادبیات، که برای جامعه هنردوست ایران خبری ناگوار بود. طائرپور فعالیتهای متنوع و گستردهای را در طول زندگی اش تجربه کرد و یکی از اعضا هیئت رئیسه سازمان بین المللی فیلم سازان کودک، وابسته به یونسکو بود. او نخستین ایرانیای بود که توانست به این سازمان راه پیدا کند. به علاوه او نخستین زنی بود که به عنوان رئیس هیئت مدیره خانه سینما مشغول به کار شد و در کنار همه این ها، کتابهای بسیاری منتشر کرد.
طائرپور سه فرزند داشت که غزل شاکری، بازیگر جوان و خوش آتیه سینمای ایران، نیز یکی از آن هاست. او در مراسم خاک سپاری مادرش، او را فرشتهای جسور و بلندپرواز خطاب و بیان کرد که همواره به او افتخار میکند. درگذشت طائرپور در فاصله کمی از درگذشت چندین هنرمند دیگر، آن هم به واسطه ابتلا به کویید ۱۹، بازهم اعتراض اهالی هنر را به دنبال داشت. در این روزهای سیاه که خبر درگذشت افراد از دور و نزدیک به گوش میرسد، روند واکسیناسیون و تأخیر واردات واکسن به ایران از بحثهای مورد توجه است. فرشته طائرپور نیز از کسانی بود که چندماه پیش در نامهای سرگشاده به روند مبارزه با کرونا اعتراض کرد. او در نامهای سرگشاده برای دکتر زالی، فرمانده ستاد مبارزه با کرونا، از وضعیت سیاه کرونا در ایران نوشت و به سیاستهای برخورد با کرونای کشور اعتراض کرد.
او اقداماتی جدی را برای رفع تحریمهای ظالمانه علیه ایران و واردات دارو و تجهیزات پزشکی خواستار شد و از زالی خواست پیش ازاین دست روی دست نگذارد. او از پزشکانی نوشت که با دستهای خالی به مبارزه علیه کرونا رفته اند و از جان تک تک هم وطنان گفت که در گرو اقدامات مؤثر این ستاد است. او همچنین پیگیر مطالبه واکسیناسیون اهالی سینما بود و در اعتراض به واکسیناسیون اهالی صداوسیما و اختصاص نیافتن واکسن به اهالی سینما، مصاحبههایی انجام داد و در طول زندگی اش همواره به سینما میاندیشید. او درباره دور افتادن مردم از سینما و نبود جایگاه مناسب برای سینما در تبلیغات شهری، بارها و بارها گفتگو کرد و اقداماتی دراین راستا صورت داد. این بانوی جسور در اختتامیه سی وششمین جشنواره فجر، از دیگر داوران جدا ایستاد و این موضوع تعجب بسیاری را برانگیخت.
طائرپور آن روز سرماخوردگی را عامل دورماندنش از دیگر داوران بیان کرد و وقتی بازیگران زن برگزیده جشنواره را در آغوش گرفت، واکنش دیگران را به دنبال داشت. وقتی سناریو سرماخوردگی ساختگی اش برملا شد، اعلام کرد که تلویزیون اغلب تصاویرش را حذف میکند و نخواسته است ممنوع التصویری اش دامن دیگر داوران جشنواره را بگیرد. حرفهای او بارها و بارها توسط صداوسیما سانسور شد و وقتی درگذشت، ناگهان عزیز شد. صداوسیما به احترام او یکی از فیلم هایش را بر روی شبکه نمایش پخش کرد و رئیس این سازمان، برای درگذشت او پیام تسلیت نوشت. او شجاعانه حرف هایش را درباره سینما به زبان میآورد و همواره پیگیر حقوق صنفی و حقوق اهالی این صنعت بود. به نظر میرسد که حالا سینمای ایران فرشته اش را از دست داده است.
بازیگران فراوانی به فوت این پیشکسوت سینما واکنش نشان دادند و در پیامهای مختلف به تاخیر در واکسیناسیون مردم و هنرمندان اعتراض کردند. مهتاب کرامتی در پیامی در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت: حیف از این همه دانایی هوش و مدیریت. حیف از این همه انسان دوستی و دغدغه کمک به سینماگران و پرورش استعدادهای جوان. حیف از فیلمهایی که قرار بود بسازید و کارهایی که قرار بود برای سینماگران به سرانجام برسونید. ما یکی از پشتوانههای سینما و اهالی هنر را از دست دادیم.
صحبتهای تلخ غزل شاکری در مراسم خاکسپاری مادرش فرشته طائرپور + فیلم