تردد دریایی زائران اربعین از بندر خرمشهر به بصره آغاز شد (۱۰ مرداد ۱۴۰۴) زلزله ۳.۲ ریشتری تهران را لرزاند (۱۰ مرداد ۱۴۰۴) توده هوای گرم در کشور تا ۵ روز آینده ماندگار است (۱۰ مرداد ۱۴۰۴) ویدیو | سخنگوی آموزش‌و‌پرورش: مشخص نیست سال آینده آزمون استخدامی داریم یا نه تحصیل ۴۵هزار دانشجوی ایرانی در خارج از ایران مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری: تناسبی بین حقوق بازنشستگان و تورم وجود ندارد از فرصت طلایی اهدای پلاسمای خون غافل نشوید | مایعی هم‌سنگ خون برگزاری آزمون برای نزدیک به ۶۰۰هزار متقاضی استخدام در آموزش و پرورش ۲۳ مجروح در حادثه‌ای در یک شهربازی عربستان سعودی + فیلم علت مشاهده دود در محدوده بیمارستان قائم(عج) مشهد چه بود؟ + فیلم (۹ مرداد ۱۴۰۴) تخفیف ۸۰ درصدی هتل‌ها در جشنواره تابستانی کیش ویدیو | رکورد گرمای هوا در مرداد شکسته شد ویدیو | سرقت مسلحانه از مغازه سکه و طلای خیابان ولی‌عصر(عج) تهران تولیت حرم مطهر حضرت معصومه(س) در بیمارستان بستری شد حریق یک اتوبوس در محور سمنان-مشهد (۹ مرداد ۱۴۰۴) راهنمای سلامت در سفر‌های تابستانی چطور از دیابت نوع ۲ پیشگیری کنیم؟ چطور از کودکان در گرمای شدید محافظت کنیم؟ چرا پزشکان عمومی خدمات زیبایی انجام می‌دهند؟  نکاتی ضروری برای مادران شیرده در مسیر اربعین علل بروز اسهال در کودکان چیست؟ آیا بدون فعالیت ورزشی می توان وزن کم کرد؟ اهدای خون، زندگی دوباره در رگ‌های جامعه | گزارش شهرآرانیوز به‌مناسبت فرارسیدن روز اهدای خون گم شدن جنین‌ها پای بازرسان وزارت بهداشت را به بیمارستان باز کرد اغفال دختر جوان توسط ۲ موادفروش شیطان‌صفت تأکید رئیس سازمان محیط زیست بر نگاه کارشناسی در حفظ غار‌ها دستگیری قاتل فراری به جرم کشتن برادر قاتل الهه حسین‌نژاد به قصاص محکوم شده است نه اعدام «غفلت و بی‌توجهی»، شایع‌ترین نوع کودک‌آزاری و «انزوای اجتماعی»، مهم‌ترین نوع مشکلات ارتباطی کودکان
سرخط خبرها

من محروم نیستم

  • کد خبر: ۷۸۴۸۴
  • ۰۳ شهريور ۱۴۰۰ - ۱۲:۲۵
من محروم نیستم
محمدرضا شیخ الاسلامی - مدیر گروه مطالعاتی شهید رحیمی

پدر، کار بزرگی کرده بود، اما خوشحال نبود. دو سال آزگار جان کَنده بود؛ از صبح تا شب، بدون تعطیلی، با کار دوشیفته تا بالاخره توانسته بود مخارج ازدواج فرزندش را تأمین کند. به او گفتم: مَرد! سرت را بگیر بالا! برای دخترت جهیزیه ساده و آبرومندی تهیه کردی. جوابی که این پدر داد، غم انگیز بود و حکایت از آسیبی داشت که در این سال‌ها بار‌ها و بار‌ها مشاهده کرده ام. دردمندانه گفت: بیا همسایه مثلا فقیرم را ببین. سه تا فرم برای سه خیریه جور کرد و برای جهیزیه دخترش، با هزار دوز و کلک، از هرکدام یک یخچال گرفت. این‌ها را فروخت و با پولش یک یخچال ۱۰۰ میلیونی خرید. بعد هم یخچال را گذاشت جلو چشم دختر‌های محله. حالا سرم جلو دخترم پایین است. حس می‌کنم تلاشم برایش قُرب ندارد. دو سال کار کردم و یک یخچال ساده خریدم. همسایه ما که کار نکرد و زیر باد کولر نشست و تظاهر به فقر کرد، یخچالی خیلی بهتر خرید.


بگذارید نمونه‌ای دیگر از انبوه تجربه هایم را بگویم که مربوط به حضور در یکی از مناطق زلزله زده است. یادم نمی‌رود صحنه‌هایی را که برخی زلزله زدگان کنار خیابان نشسته بودند و حاضر نبودند برای ساخت خانه خودشان کمک کنند. وقتی هم که می‌پرسیدیم چرا، می‌گفتند چرا کار کنیم؟ شما که هستید!

 

این مشت نمونه خروار‌ها حکایت از ریشه‌های یک آسیب دارد؛ آسیبی که اگر درمان نشود، هرقدر هم خیریه‌ها بیشتر شوند و کمک‌های مردمی افزایش پیدا کند، باز هم تعداد کسانی که آن‌ها را «محروم» می‌خوانیم بیشتر و بیشتر خواهد شد. فلسفه نگارش کتاب «من محروم نیستم» نیز همین بود. این کتاب حاصل پنج سال تحقیق و گفتگو با حدود ۲۰۰۰ نفر نوجوان حاشیه نشین و روستایی در نقاط مختلف کشور است و به ما می‌گوید چرا مردم مناطق، با اینکه سال‌های سال، محل خدمت خیریه ها، گروه‌های جهادی و دستگاه‌های حمایتی بوده اند و میلیارد‌ها تومان صرف نیاز‌های معیشتی و عمرانی شان شده است، برای رفع مشکلاتشان همچنان منتظر یک منجی بیرونی هستند.


ما به یک دلیل نامرئی و محکم رسیدیم؛ اینکه مردم را اسیر باور محرومیت کرده ایم. باور محرومیت یعنی ایمان به نداشته‌ها و کاستی ها، یعنی سرنوشت من به عنوان یک روستایی یا حاشیه نشین گره خورده است با بدبختی‌ها و مشکلاتی ازلی و ابدی، یعنی باور به اینکه من شهروند درجه دو هستم. نحوه رفتار‌های خیرخواهانه ما، به این باور دامن زده است. ما به عنوان خیریه، وقتی درحال پخش اقلام غذایی در مناطق یادشده هستیم، فکر می‌کنیم کار مثبتی انجام می‌دهیم. غافل از اینکه داریم روحیه دریافت کنندگی را به مردم آموزش می‌دهیم، عزت نفس را از آن‌ها می‌گیریم و کرامت انسانی شان را لکه دار می‌کنیم.

 

همچنین وقتی بسته‌های لوازم تحریر را به دست کودکان و نوجوانان این مناطق می‌دهیم و از آن‌ها عکس و فیلم می‌گیریم، متوجه عواقب آن نیستیم. ما درحقیقت با فقر مبارزه نمی‌کنیم بلکه به آن‌ها یاد می‌دهیم که برای نداشته هایشان تیتر شوند، همیشه دریافت کننده باشند و خودشان را به ضعف و خستگی بزنند تا لایق دریافت‌های بعدی باشند.
رفتار صحیح و الگوی رفع باور محرومیت، از محور‌های اصلی این کتاب است. خواندن آن را به همه فعالان فرهنگی و کسانی که دغدغه رفع فقر دارند، توصیه می‌کنم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->