به گزارش شهرآرانیوز، رییس گروه بیماریهای واگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: در حال حاضر خدمات تشخیصی درمانی رایگان بیماری سل در تمام سطوح بهداشتی درمانی در دسترس عموم مردم قرار دارد.
دکتر زهرا نهبندانی با اشاره به اینکه ۲۳ مهرماه روز ملی سل نامگذاری شده است اظهار کرد: بیماری سل یک بیماری واگیردار عفونی است که عامل آن یک باکتری از نوع باسیل به نام مایکو باکتریوم توبرکلوزیس میباشد. زمانیکه عامل بیماری، ریه انسان را درگیر نماید بعنوان سل ریوی شناخته میشود و در صورت ابتلا سایر اعضاء بدن سل خارج ریوی گفته میشود.
وی خاطر نشان کرد: سالانه در جهان حدود ۹ میلیون نفر به این بیماری مبتلا میشوند و هر ساله حدود یک و نیم میلیون نفر در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست میدهند. از طرفی بیش از ۹۰ درصد بیماری و مرگ ناشی از سل در کشورهای در حال توسعه رخ میدهد.
رییس گروه بیماریهای واگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه بیماری سل بجز لطمات اقتصادی، اثرات منفی غیرمستقیم دیگری نیز بر کیفیت زندگی بیماران یا افراد خانواده آنها نظیر طرد شدن دارد تصریح کرد: حدود یک چهارم جمعیت جهان (حدود ۲ میلیارد نفر) به میکروب سل الوده هستند که در صورت ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن به بیماری سل مبتلا میشوند.
دکتر نهبندانی با تاکید بر اینکه آلودگی همزمان به ویروس ایدز خطر ابتلا به بیماری سل را به طور معناداری افزایش میدهد گفت: همزمان مقاومت دارویی (MDR) مشکل جدی و رو به فزونی در بسیاری از کشورهای جهان میباشد.
وی خاطر نشان کرد: اگر چه در کشور طی ۵۸ سال اخیر شاهد کاهش چشم گیر بروز سل بوده ایم و اگر چه سل یک بیماری شناخته شده با درمان مشخص کوتاه مدت شش ماهه است، اما متاسفانه تعدادی از این بیماران یا به موقع تشخیص داده نمیشوند و یا در نتیجه درمان ناقص تبدیل به یک بیمار مقاوم به درمان میشوند لذا همچنان بیماری سل دارای رتبه دهم از نظر بار بیماریها در جهان میباشد.
وی سرفه بیش از دو هفته، وجود خلط، کاهش وزن، عرق شبانه و تب طولانی مدت را از جمله علائم این بیماری عنوان کرد و گفت: فرد مبتلا به سل میتواند سالانه ۱۷ نفر دیگر را آلوده کند بنابراین کنترل سل وقتی میسر است که بتوان بیمار مبتلا به سل را در مراحل اولیه شناسایی کرد و او را تحت درمان کامل قرار داد.
دکتر نهبندانی تاکید کرد: بیماری سل فراتر از یک بیماری عفونی، یک پدیده اجتماعی است و لذا دستیابی به هدف حذف آن تا سال ۲۰۵۰ بجز از طریق ایجاد یک عزم ملی، برنامه ریزی و مشارکت همه جانبه امکان پذیر نخواهد بود.
منبع: وبدا