لاله سادات کوثری | شهرآرانیوز؛ در حالی که به گفته متولیان انتقال خون کشور، مشهد پتانسیل این را دارد که نخستین پالایشگاه انتقال خون کشورهای اسلامی در این شهر احداث شود، به گفته نماینده مردم نیشابور و فیروزه در مجلس شورای اسلامی این موضوع سال هاست از سوی مجلس در حال پیگیری است، اما هنوز به نتیجه نرسیده است.
هاجر چنارانی در مراسم افتتاح فاز اول ساختمان انتقال خون خراسان رضوی که با حضور مدیرعامل سازمان انتقال خون کشور برگزار شد، گفت: اینکه سالانه یک میلیون لیتر پلاسما که میتواند در راستای نیاز کشور تعریف شود، به خارج صادر میشود نهایت خسران است. وی با بیان اینکه سال هاست موضوع ایجاد پالایشگاه انتقال خون را پیگیری میکنیم، اما هنوز به نتیجه نرسیده است، افزود: در اولین فرصت جلسهای را با خیران برگزار خواهیم کرد تا برای احداث این پالایشگاه در مشهد پای کار بیایند و امیدواریم به زودی و در گام بعدی کلنگ بزرگترین پالایشگاه انتقال خون خاورمیانه در مشهد به زمین زده شود.
وی با بیان اینکه در شهر امام رضا (ع) ایجاد چنین پالایشگاهی همت جمعی میطلبد بیان کرد: از آستان قدس رضوی درخواست میکنیم پای کار باشد تا این هدف مهم محقق شود.
نماینده مردم نیشابور در مجلس شورای اسلامی افزود: ایجاد پالایشگاه انتقال خون در برنامه ششم توسعه کشور توسط نمایندگان پیشنهاد شد و قرار بود بر اساس آن درصدی از درآمدهای واردات سیگار به داخل را برای انتقال خون در نظر بگیریم تا برای ایجاد پالایشگاههای انتقال خون هزینه شود، اما متأسفانه آن گونه که باید با این پیشنهاد برخورد نشد.
نماینده مردم نیشابور و فیروزه در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: در آخرین استخدامی سهمیه خراسان رضوی در حوزه جذب نیروی انتقال خون صفر بود و این در حالی است که سهمیه استخدامی خراسان جنوبی و شمالی ۲۱ نفر بود.
مدیر عامل سازمان انتقال خون کشور نیز در این مراسم با بیان اینکه سالانه از حدود ۲ میلیون اهداکننده خون گیری میشود، افزود: با این مواد اولیه حدود ۶ تا ۷ میلیون فراورده خونی تولید میکنیم.
پیمان عشقی اظهار کرد: ما تنها کشور در منطقه هستیم که بالاترین شاخص اهدای خون و اهدای ۱۰۰ درصد داوطلبانه را داریم و این در حالی است که کل نیروی این سازمان در کشور ۴۵۰۰ نفر است.
وی با بیان اینکه ۷ سال است که مجوز استخدام نداریم، افزود: ۱۵۰۰ ردیف بلاتصدی داشتیم که تنها توانستیم ۵۰۰ نفر را احیا کنیم.
مدیرعامل سازمان انتقال خون کشور تأکید کرد: در شبکه جهانی خونهای نادر که متشکل از ۲۳ کشور است، ایران به عنوان تنها کشور اسلامی عضو است. در دنیا هر کیسه خون برای برخی فراوردههای خونی معادل ۱۰۰ دلار ارزش دارد، اما در ایران ۴۰ تا ۵۰ هزار تومان برای هزینه وسایل مصرفی دریافت میشود.
عشقی با بیان اینکه ۲۵ درصد خون کشور برای بیماران تلاسمی مصرف میشود، بیان کرد: یک ریال از بودجه کرونا به سازمان انتقال خون تعلق نگرفته است. برخی خونها آن قدر نادر هستند که از میان هر ۱۰ هزار نفر، تنها یکی یافت میشود و تولید هر یک کیسه از این نوع خون با این شرایط ۱۳ میلیون تومان هزینه به همراه دارد.
وی با قدردانی از حمایتهای همه جانبه شهرداری مشهد در به ثمر نشستن ساختمان سازمان انتقال خون استان بیان کرد: مشهد شهر پالایشگاه انتقال خون است. پالایشگاه میتواند داروهای حیاتی با فراوری پلاسما و خون تولید کند و در مشهد این ظرفیت وجود دارد.
عشقی تأکید کرد: از آستان قدس درخواست میکنیم از ما حمایت کند تا بتوانیم در مشهد نخستین پالایشگاه انتقال خون کشورهای اسلامی را راه اندازی کنیم؛ زیرا یکی از کشورهای جنوب خلیج فارس در شرف احداث است و به دنبال دریافت پلاسمای ایران است.
مدیر عامل سازمان انتقال خون کشور اظهار کرد: متأسفانه در ۷ سال گذشته شاخص اهدای خون رو به کاهش گذاشته است و دلیل این روند نزولی هم کاهش پایگاه ها، نیروی انسانی و جمعیت جوان است. پیک سنی اهدا کنندگان از ۲۵ سال در سال ۹۱ به ۳۶ سال در سال گذشته رسید.
سرپرست سازمان انتقال خون خراسان رضوی نیز با بیان اینکه در استان سالانه بیش از ۴۰۰ هزار کیسه خون تولید میشود، افزود: در انتقال خون استان ۱۰ درصد کاهش پرسنل به دلیل بازنشستگی داشته ایم. حمیدرضا اسلامی افزود: از سال ۹۵ از وزارت بهداشت و درمان تأییدیه تولید پلاسما را دوبار توسط آلمان با رتبه ممتاز کسب کردیم و تاکنون علاوه بر تولید خون و فراوردههای خونی استان، حدود ۶۰۰ هزار کیسه پلاسما به آلمان ارسال شده و به جای آن داروهای ضروری به کشور وارد شده است.
وی اظهار کرد: حدود ۱۰ میلیارد تومان برای تجهیز فاز اول و معادل ۱۰۰ میلیارد تومان برای ساخت فاز دوم ساختمان انتقال خون استان اعتبار نیاز است و بزرگترین سالن اهدای خون کشور در فاز دوم تعریف شده است.
از ۱۳ سال قبل که قرار شد ساختمان انتقال خون استان در زمینی به مساحت ۲۰۰۰ متر مربع و زیربنای ۱۰ هزار متر مربع ساخته شود، قرار بر تکمیل چهارساله این پروژه بود، اما کمبود اعتبار منجر به طولانی شدن تکمیل این پروژه شد.