فرزند را گلی از گلهای بهشت نامیدهاند. یعنی اگر انسان بخواهد راه به جایی ببرد، این مسیر بهشتی با میوه شیرین درخت زندگی فراهم است. البته برای رسیدن به این مهم، توجه به «تربیت» بسیار مهم است تا نهتنها خودمان، که اطرافیان و همشهریهایمان نیز از آن بهرهمند شوند.
به عبارت دیگر، تربیت مهمترین وظیفه پدر و مادر است، آن هم در شرایط امروز که در محاصره انواع تهاجمهای بیگانه هستیم. در این زمینه هم چه کسی بهتر از ائمه اطهار (ع) که موفقترین مربیان در این امر ظریف، پیچیده و اثرگذار بودهاند. از این رو، در ادامه به برخی نکات تربیتی در سیره رضوی اشاره میکنم.
امامرضا (ع) داشتن همسری صالح را مایه خرسندی میداند، زیرا انتخاب همسری نیکو شروعی برای تربیت درست است و سعادت و خوشبختی به همراه دارد.
آرامش هر انسانی در ایجاد وضعیت درست برای خودش است. این مهم هم امکانپذیر نیست مگر با برنامهریزی دقیق قبل و بعد از هراقدامی. البته که همسرگزینی و سپس بچه دار شدن از آن جمله است. در نهایت، به مسیر تربیت درست ختم میشود.
پس از آن هم مسئله بارداری و مراقبتهای معنوی در کنار سلامت جسمی پیش میآید که باید آن را جدی گرفت.
تربیت نه زمان میشناسد و نه مکان. فرزند هم همان نهال نویی است که برای تبدیل شدن به یک درخت تنومند و پرفایده به وقت گذاشتن و توجه نیاز دارد و نمیتوان انتظار داشت یکشبه به ثمر برسد؛ بنابراین باید حوصله کرد و حتی از سالها قبل از تولد، این آمادگی را در خود ایجاد کرد.
محبت بهترین راهکار تربیتی است، حتی در برخورد با ناسازگاریها. این موضوع راهحل خیلی از مشکلهای دیگر هم است. مطمئن باشید رفتارهای غیرمعقول بچهها با همین یک برگ برنده به شکلی باورنکردنی تغییر میکند و اصلاح میشود.
در دورانی به سر میبریم که هر لحظه تجربهای جدید در زندگی برای ما رقم میخورد. دلیل آن هم این است که در عصر ارتباطات و فضای مجازی، اطلاعات زیادی در یک لحظه بین هزاران نفر به اشتراک گذاشته میشود که میتوان از بهترینهای آن برای کسب تجربه و انتقال به فرزندان خود نهایت بهره را برد.