به گزارش شهرآرانیوز، اکبر خرمدین مردی ۸۱ ساله بود که ۲۶ اردیبهشتماه امسال مرتکب یکی از هولناکترین جنایتهای سالهای اخیر پایتخت شد. او پسرش بابک خرمدین را که مستندساز و مدرس سینما بود با همدستی همسرش در خانهشان در شهرک اکباتان به قتل رساند، جسد وی را مثله و بعضی از قطعات آن را در سطل زباله رها کرد که با پیدا شدن بخشهایی از جسد بابک، خیلی زود رازش فاش شد و پلیس او و همسرش را دستگیر کرد. در تحقیق از پدر و مادر بابک خرمدین اسرار دو جنایت دیگر نیز برملا و مشخص شد که این زوج سالها قبل دخترشان آرزو و شوهر سابق او به نام فرامرز را نیز به قتل رسانده و جسدشان را مثله و در نقاط مختلف شهر رها کرده بودند.
این درحالی بود که آرزو و فرامرز از سالها قبل به شکل عجیبی ناپدید شده بودند و هیچکس از سرنوشت آنها اطلاعی نداشت. اعتراف اکبر خرمدین و همسرش به این جنایات موجب شد تا افکار عمومی تا مدتها تحتتأثیر این پرونده قرار گرفته و همه پیگیر سرنوشت آن شوند.
اکبر خرمدین و همسرش اقرار کردند که فرامرز (خواهرزاده اکبر خرمدین) را در سال ۹۰ و آرزو را در سال ۹۷ به قتل رسانده بودند و پس از این اعترافات هر دو با دستور قاضی محمد جواد شفیعی، بازپرس پرونده بازداشت و روانه زندان رجایی شهر شدند.
درحالیکه پرونده اکبر به اتهام مباشرت در ۳ فقره قتل عمدی و همسرش به اتهام معاونت در ۳ فقره قتل عمدی در حال رسیدگی در دادسرا بود، اواخر شهریورماه خواهر و برادران فرامرز (داماد خرمدینها) بهعنوان تعدادی از اولیای دم در دادسرای جنایی تهران حاضر شدند و اکبر خرمدین را که داییشان بود بخشیدند. هرچند که آنها از قصاص داییشان گذشت کردند، اما هنوز مادر فرامرز نظرش را اعلام نکرده بود. او بهدلیل اینکه سالخورده و بیمار است براساس نظریه پزشکی قانونی مهجور شناخته شده و نمیتوانست درباره مجازات قاتل پسرش تصمیمگیری کند.
در این شرایط پرونده طبق ماده ۳۵۶ قانون مجازات اسلامی برای تصمیمگیری به دفتر رئیس قوه قضاییه فرستاده شد. مطابق این ماده اگر، ولی دم مقتول مجنون باشد، تصمیمگیری درباره سرنوشت قاتل با رئیس قوه قضاییه یا دادستانهای مربوطه است.
در این شرایط سرنوشت اکبر خرمدین به تصمیم مسئولان بلند پایه قضایی گره خورده بود و او در زندان انتظار محاکمه را میکشید، اما بهدلیل اینکه دچار سرطان پیشرفته شده و چند روز اخیر حال عمومی خوبی نداشت چندین بار از زندان به بیمارستان منتقل شده و تحت درمان قرار گرفته بود. آخرین بار نیز چند روز قبل از زندان به بیمارستان منتقل شد و پس از بستری و درمان مجددا به زندان بازگشت، اما ساعت ۱۲:۳۰ روز گذشته در زندان بهدلیل ایست قلبی فوت شد.
با مرگ اکبر خرمدین، مهمترین سؤال این است که سرنوشت پرونده چه خواهد شد. یکی از قضات پروندههای جنایی میگوید: اتهامات علی اکبرخرمدین، ۳فقره قتل عمد و جنایات بر میت بود. او به جرم قتل دامادش قصاص و در رابطه با قتل فرزندانش به پرداخت دیه محکوم میشد که حالا با مرگ قاتل و براساس ماده ۴۳۵ قانون مجازات اسلامی، درباره مجازات قصاص، قرار موقوفی الاجرای مجازات در پرونده صادر میشود. یعنی پرونده درباره رسیدگی به اتهام قتل مختومه خواهد شد.
وی افزود:، اما درباره مجازات دیه، باید گفت که اکبر درصورت درخواست اولیای دم میتوانست به پرداخت دیه محکوم شود. حال آنکه دختر و پسر دیگر اوکه زنده هستند نسبت به وی رضایت بیقید و شرط خود را اعلام کرده بودند. پس تنها اولیای دم فرامرز هستند که میتوانند با توجه به مرگ قاتل درخواست دیه کنند و در این صورت از اموال قاتل، دیه به آنها پرداخت خواهد شد.
وی تصریح کرد: درباره معاون قاتل که همسرش بوده پرونده در جریان است و پس از تکمیل تحقیقات به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده خواهد شد و با توجه به رضایت اولیای دم در پرونده، برای او به اتهام معاونت در قتل عمدی از ۶ماه حبس تا ۵ سال زندان درنظر گرفته خواهد شد.
اکبر خرمدین تنها قاتلی نیست که پیش از آغاز محاکمهاش جان باخته است. در تاریخ جنایی ایران قاتلان معروف دیگری هم به چشم میخورند که پایشان هرگز به دادگاه نرسید.
مجید سالک محمودی، یکی از مخوفترین قاتلان سریالی تاریخ ایران بود و طعمههای اصلی او زنان متاهل بودند. این قاتل برای اینکه به هدف اصلیاش برسد، از کشتن کودکانی که همراه قربانیانش بودند هم ابایی نداشت. نام این جنایتکار سریالی که خیلیها از او با عنوان قاتل طناب سفید یاد میکنند، در سالهای ۶۴ و ۶۵ در مطبوعات مطرح شد، اما قتلهایی که وی رقم زد از سالها پیش از آن، یعنی از زمستان سال ۵۹ آغاز شده بود. او با شناسایی زنان متاهل در شهرهای مختلف کشور آنها را به قتل میرساند و در نهایت در ۲۴ بهمن سال ۶۴ بهصورت کاملا اتفاقی خودروی وی توسط پلیس توقیف و با کشف چند تکه طناب سفید که او در جنایاتش استفاده میکرد در صندوقعقب این خودرو، مجید تحت بازجویی قرار گرفت و خیلی زود اعتراف کرد که قتلهای زیادی را مرتکب شده است. هرچند برخی معتقدند که وی دستکم ۲۴ تا ۴۹ نفر را به قتل رسانده بود، اما هرگز راز جنایات وی فاش نشد. چرا که او هشتم خرداد ۶۵، درحالیکه هنوز رسیدگی به پروندهاش در دادگاه شروع نشده بود، خود را با طنابی که از حاشیه پتوهای سلول درست کرده بود در زندان حلقآویز کرد.
قاتل سریالی زنان ماهشهری که به اتهام قتل ۴ زن بازداشت شده بود، در سال ۱۳۸۸ بهعلت نامعلومی در زندان جان باخت. او بهدنبال قتل ۳ زن در خرداد و تیرماه همان سال تحت تعقیب قرار گرفت و مدتی بعد کارآگاهان جنایی موفق شدند با سرنخهای موجود وی را دستگیر کنند. قربانی این جنایتها زنانی ۲۰ تا ۳۰ساله بودند که هرکدام برای انجام کاری از خانه خارج شده بودند، اما هیچ وقت به خانه بازنگشتند و چند روز پس از ناپدیدشدنشان، اجساد آنها در حاشیه شهر کشف شده بود. قاتل سریالی زنان ماهشهری که حکیم نام داشت و ۳۴ ساله بود در شهریور ۱۳۸۸ دستگیر شد و در بازجوییها به قتل ۴ زن اعتراف کرد و مدعی شد که قربانیانش را بهعنوان مسافر سوار ماشین میکرده و بعد با کشاندن به محلی خلوت آنها را به قتل میرسانده است. با اعترافات او، رسیدگی به این پرونده ادامه داشت تا اینکه حکیم بهعلت سکته قلبی در بازداشتگاه اداره آگاهی جان باخت و هرگز پایش به محاکمه نرسید.
در سال ۹۴ و بهدنبال پیدا شدن اجساد ۲ زن در اسدآباد همدان، تحقیقات پلیس برای شناسایی و دستگیری عاملان این جنایات آغاز شد. نخستین زن بر اثر ضربه به سرش کشته شده و بعد اموالش به سرقت رفته بود. او برای دریافت سوابق بیمه خود از محل کار سابقش به اسدآباد رفته و بهنظر میرسید توسط رانندهای مسافرکش به قتل رسیده است. با شناسایی این راننده وی دستگیر شد و در بازجوییها اعتراف کرد که یک سال قبل نیز با همین شگرد و با انگیزه سرقت، زن دیگری را سوار ماشین خود کرده و در بین راه به قتل رسانده و اموالش را دزدیده بود. با اعترافات این مرد، وی به بازداشتگاه انتقال یافت، اما درحالیکه تحقیقات در پرونده وی هنوز کامل نشده و معلوم نبود که وی افراد دیگری را هم به قتل رسانده یا نه، در بازداشتگاه به زندگی خود پایان داد.
وحید مرادی یکی از اشرار معروف کشور بود که ۲۶ اردیبهشت۹۷ در درگیری در یک مهمانی در خیابان۲۱ ولنجک، با ضربات چاقو یکی از دوستان ۲۸ سالهاش بهنام حسین را بهقتل رساند. او پس از جنایت به سمت ترکیه گریخت و، اما هنگام فرار از کشور و در ۵۰۰متری مرز ترکیه از سوی پلیس دستگیر شد. وحید پس از آن به زندان منتقل شد، اما مدتی بعد در جریان یک درگیری در داخل زندان، توسط زندانیان دیگر به قتل رسید.
منبع: همشهری